Page Text
________________
३६४
व्यवहार-छेदसूत्रम्-२-८/२०१ प्रक्षिपति । बहूनां त्वेकपात्राभ्यनुज्ञाते शीतोष्णानि संसक्तासंसक्तभक्तपानानि गृह्णतः प्राणानां विराधना तथा चव्रतानि परित्यक्त्तानि । भिन्नत्ति एक पात्रं कदाचित् भिन्नं स्यात्तदा कुतोऽन्यत्तत्कालं लभ्यतेऽन्यत्रमार्गयतःसएवपलिमन्थदोषःकुलालभाण्डग्रहणेच प्रागुक्तादोषास्तथा एकपात्रपरिग्रहे आचार्याआदेशाः प्राधूर्णकाबालवृद्धाः शिक्षकाःकक्षपकाश्चपरित्यक्तायतएकपात्रानीतमेकस्यात्मनो भवति | आचार्यानां किंददातुकुत्रवा तेषांप्रायोग्यं गृह्णातुततस्तेएवं परित्यक्ताः । [भा.३५९८] दंते तेसिं अप्पाजढो उअदानंतंजढाच ।
कुजा कुलालगहणं क्याजढापाणगहणंमि ।। वृ-तेषामध्यनिर्गतानांच ददतिआत्मा परित्यक्तोभवति । अदाने ते अध्वनिर्गतादयः परित्यक्ता यच्चतेषां पात्रंदत्वा स्वयं कुलालभाण्डग्रहणं कुर्यात् तत्राप्यनेके दोषास्ते च प्रागेव भाविता व्रतान्यपि त्यक्तानि भवन्ति ।पानग्रहणेपानग्रहणंभक्तोपलक्षणंसंसक्तभक्तपानग्रहणइत्यर्थः ।भावनासर्वत्र प्रागेव कृता । पुनरपि परः प्रश्रयति[भा.३५९९] जइहोति दोंस एवं तम्हा एक्केकधारए ।
सुत्तेय एगभणियं सुत्ते य उवदेसणावेण्हेिं ।। [भा.३६००] दिन्नञ्जरक्खिएहिं दसपुरनगरं उच्छुघरनामे ।
वासावासठिएहिं गुणनिप्पलिंबहुनाउं ।। वृ- एवमुक्तप्रकारेण बहुनामेकपात्राभ्यनुज्ञायां दोषा भवन्ति तस्मादेकैकः एकं पात्रं धारयेत् न मात्रकं, युक्तं चैतत् यतः सूत्रेऽप्येकं पात्रमनुज्ञातं तथा चोक्तं । जे निगंथे तरुणे बलवं से एणं पायं धरेजा नो बीयमिति । ततो ज्ञायते नानुज्ञातं तीर्थकरैर्मात्रकग्रहणं केवलमिदानीमावरक्षितैराचार्यैर्दशपुरनगरे इक्षुग्रहनाम्नि उद्याने वर्षावासस्थितैर्बहीं गुणनिष्पत्तिं ज्ञात्वा मात्रकस्योपदेशना दत्ता कृता साच यैः कारणैः कृता तान्युपदर्शयति[भा.३६०१] दूरे चिक्खल्लो वुट्टिकाय सज्झायजाणपलिमंथो ।
तोतेहिं एस दिन्नो एवं भणंतस्सचउगुरुगा ।। वृ-ते आर्यरक्षिता आचार्या दशपुरे नगरे नगरात् दूरे इक्षुगृहनाम्नि उद्याने वर्षारात्रं स्थिता मार्गे च कर्दमोऽतिप्रभूतो वर्ष तदप्यतिशयेन प्रभूतं पतति तत्रप्रायोग्ये आचार्यादीनां लभ्यमाने यदि न गृह्यते तदा ते परित्यक्ता भवन्ति । अथ गृह्यते तर्हि कुत्र पानीयं भक्षं वा गृह्यतामथ नीत्वा प्रत्यागम्यते तदा कायानामप्कायहतिकायानां विराधना स्वाध्यायध्यानानां च परिमन्थो व्याघातस्ततस्तैरतैः कारणैरेष मात्रकस्योपदेशो दत्तः, सूरिराह-यथोक्तकारणवशादार्यरक्षितैरेव मात्रकोऽनुज्ञातो न तीर्थकरैरिति एवं भणतो वदतस्तव प्रायश्चित्तंचत्वारो गुरुकाः तीर्थकरैरप्यनुज्ञातात्तच्चाग्रेदर्शयिष्यति ।यदपिचोक्तम्जे निगंथे तरुणे बलवं से एगं पायं धरेजा नो बीयमित्यादि सूत्रम् । तदपि गच्छनिर्गतविषयं न स्थविरकल्पाश्रितं न च तेन कारणजातेनार्यरक्षितैर्मात्रकानुज्ञाकृता तदैवैकं केवलं किन्त्वन्यदपि मात्रकानुज्ञायांकारणकदम्बकमस्ति तदेवाह[भा.३६०२] पाणदयखमणकरणे संघाडासतिविकप्पपरिहारी ।
खमणा सह एगागीगेण्हेति ऊमत्तएभत्तं ।। [भा.३६०३] थेराणेस विदिन्नो उदोवहिमत्तगो जिनवरेहिं ।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
| SR No. | 003372 |
| Book Title | Agam Sutra Satik 36 Vyavahar ChhedSutra 3 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Dipratnasagar, Deepratnasagar |
| Publisher | Agam Shrut Prakashan |
| Publication Year | 2000 |
| Total Pages | 1046 |
| Language | Prakrit, Sanskrit |
| Classification | Book_Devnagari, Agam, Canon, Agam 36, & agam_vyavahara |
| File Size | 21 MB |