________________
२२९
उद्देशक :-७, मूल - १६१, [भा. २८४७] ता विनष्टा यतएते दोषास्तस्मात्प्रवर्तिन्यासारणा यतनया कर्तव्या । तामेवाह[भा.२८४८] धम्मंजइकाउसमुट्ठियासि अप्पोवदुगंतुकुमंसएहिं ।
तदानि वच्चामो गुरूणपासंभव्वं अभव्यं च विदंतितेऊ ।। वृ-सा पब्रिाजिका सिद्धपुत्रिका यदि संवतीनामुत्तिष्ठति ततः सा प्रवर्तिन्या वक्तव्या यदि धर्म कर्तुंसमुत्थितासितर्हिसम्प्रतिव्रजामोगुरूणांपाश्चयतोभव्यमभव्यंवातेविदन्ति । वयं तुकिंजानीमः । गुरुवः कथं जानन्तीतिचेदत आह[भा.२८४९] जोजेन अभिप्पाएणएतितंभे गुरूवियाणंति ।
पारगमपारगतियलक्खणतो दिस्स जाणंति ।। वृ-योयेनाभिप्रायेणसमागच्छतितत्भोगुरवो विजानन्तितथाप्रव्रज्यांगृहीतुकामां दृष्ट्रालक्षणत एव जानन्ति यथा एषप्रव्रज्यायाः पारगोभविष्यत्येषोऽपारग इति तथा[भा.२८५०] पत्ता पोरिसिमादीच्छाया उव्याय वुत्थ साहति ।
चोदेतिपुव्वदोसे रक्खंती नाउसेभावं ।। वृ-प्राप्तापौरुष्यादिकंप्रथमपौरुष्यादकिंगुरवे निवेदनीया ।तथाच्छाताबुभुक्षिता उद्घातापरिश्रान्ता तथा उषिता तदपि संवत्यो गुरूणां कथयन्ति गुरुश्च पूर्वदोषान चोदयति कथयति । तथा से तस्या दीक्षिताया भावमभिप्रायंद्रष्टुं ज्ञात्वा गुरवोरक्षयन्ति । एष द्वारगाथासंक्षेपार्थः । [भा.२८५१] जाजीएहोतिपत्ता नयंतितंतीएपोरिसीए ।
उछो उव्वाय निमित्तं बितियाएततियाए चरिमाए ।। वृ-यायस्यांपौरुष्यां संयतीनांपार्श्वे प्राप्ताभवति तस्यां पौरुष्यांसंयत्यो गुरुसमीपंनयन्ति । अथ साच्छाता उद्धाता वा तर्हि तन्निमित्तं तेन कारणेन तस्या द्वितीयस्यां तृतीयस्यां चरमायां वा गुरुसमीपं नीयते । नीत्वाचच्छातादिकं सर्वकथ्यते । एतेन च्छातोद्वातेति व्याख्यातम् । साम्प्रतमुषिता[भा.२८५२] चरमाए जा दिज्जइभत्तं विस्सामयंतिणंजावं ।
ता होइतिसादूरंच अंतरंतेन वुच्छंमि ।। वृ-चरमायां पौरुष्यां सा समागता सा च्छाता ततो यावत्तस्यां चरमायां पौरुष्यां भक्तं दीयते । भक्तानन्तरं च संयत्यस्तां विश्रामयन्ति तावन्निशा भवति । दूरंतरं चा गुरुणामुपाश्रयात् तेन सा तत्रैव संयतीनामुपाश्रये उषिता प्रभातेच गुरुसमीपेनेष्यते ।। [भा.२८५३] नाहिंतिममंतेतूकाइनासेज अप्पसंकाए ।
जाउन नासेज तहिंतंतूगयंबेतिआयरिया ।। वृ-प्रभातेऽहं गुरुसमीपेनेष्यते तुगुरुवो मांज्ञास्यन्ति इति विचिन्त्य काचिदात्मशङ्कया नश्येत् । या तु नश्यति तां तत्र गुरुपाश्रये गतामाचार्याणां संयत्यः कथयन्ति । यथैषास्माकमुपाश्रयेऽनेन कारणेनोषिता एतेन वुत्थसाहंतीति व्याख्यातम् । । एवं कथिते आचार्यास्तांब्रुवते किमित्याह[भा.२८५४] नहुकप्पइदूती वा चोरा अम्हका इइति वुत्ते ।
___ गुरुणानायामि अहंवएज नाहतिवाबूया ।। वृ-न हु नैव कल्पते दूती चौरी चास्माकं काचित् दीक्षयितुं कल्पते इति गुरुणोक्ते ज्ञाताहमिति विचिन्त्य व्रजेत् । यदिब्रूयात्नाहं तादृशीतिएतेनपूर्वदोपातचोदवतीतिव्याख्यातम् ।।सम्प्रतिरक्खंति
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org