________________
उद्देशकः-४, मूल- १०५, [भा. १९३५]
४७ मागतास्तत्रैकोराजपुत्रःशुनकभयेनपायसं परित्यज्यपलायितः । द्वितीयोराजपुत्रोदण्डेन तेषांशुनकानां वारणंकरोतिमुक्तेचन चकिमतितेभ्यो ददाति, तृतीयः पुनःस्वयंभुक्तेशुनकेभ्योऽपिच स्वस्थालातू परस्थाल्लाञ्च ददाति । तस्य तृतीयस्य राजपुत्रस्य राजदानं, नेतरयोर्द्धयोः । किं कारणमितिचेदत आह[भा.१९३६] परबलेपोल्लिउ नासति, बितिउ दानंनदेइ उभडाणं।
नविजुजते तेऊएएदोवी अनरिहाओ ।। वृ-प्रथमो यदा परबलमागच्छति तदानेन परबलेन प्रेरितः सन् राज्यमपहाय नश्यति । द्वितीयो न भटानांसुभटानांकिमपिददातिनचतेभटादानमृतेपरबलेसमागतेयुध्यन्ते।ततःसमर्थस्यापिपरबलेन प्रेरणमत एतौ द्वावप्यन राज्यस्य ।। [भा.१९३७] तइओक्खइकोसं देइयभिचाणतेय जुऑति।
पालेयब्वे अरिहोरजंतो तस्स तो दिन्नं ।।। वृ-तृतीयः पुनः कुमारः कोशं भाण्डागारं रक्षति । मृत्यानां सुभटानां ददाति ततस्ये मृत्याः परवले समागतेयुध्यन्तेततः पराः(रे) मग्नं परबलमपगच्छति।तदपगतौ च स्वराज्यसौख्यमतःस पालयितत्वो राज्येऽर्ह इति तत्र राज्य राज्ञातस्यदत्तम्। यथा भोलोकाएष युवराजो युष्माभिरेष आसेवनीयः ।। [भा.१९३८] अभिसित्तोसट्ठाणंअनुजाणे भडादिअहियदानं च।
वीसुभियआयरिएगच्छेवि तयानुरुवं तु।। वृ- एवं तस्मिन् युवराजे स्थापिते यदा राजा कालगतो भवति, तदा ते भटप्रभृतयस्तं युवराज राजानमभिसिञ्चन्ति।अभिषिक्तेसतितस्मिन्सेवका उपस्थाप्यस्वं स्वमायोगस्थानंनिवेदयन्ति । ततः सोअभिषिक्तोनवको राजायतपूर्वमायोगस्थानंतत्तस्मै अनुजानाति । अधिकंचतेषांभटादीनांदानं द्विपदादिदानं सुबर्णादिदानंददाति, । एषदृष्टान्तोऽयमर्थोपनयः । विष्वग्मृतेशरीरं पृथग्भ्रूतेमृते इत्यर्थः आचार्ये गच्छेऽपितदनुरूपंतृतीयराज्यार्हकुमारानुषपंआचार्यस्थापयन्ति।इमयत्रभावना-आचार्येण द्रव्यापदादिषु शिष्याः परीक्षणीयाः। तत्रयोऽशक्तिको भीरूः स राजप्रद्वेषादिषु समुत्पन्नेषुगमपमहाय नश्यतीति प्रथमकुमार इव गुरुपदस्याहः । यः पुनरदाता सोऽदायकत्वेन संग्रहोपग्रहौ न करिष्यतीत्ययोग्यः । यस्त्वभीरूतया शुनकस्थानीयान् प्रत्यनीकान्वारयति दायकत्वेन च सग्रहोग्रही करोति, स योग्य इतिगणधरपदे स्थापयितव्यः ।तस्मिश्च स्थापिते कालेन विष्वगभूतेआचार्ये साधवः कृतप्राञ्जलयस्तमुपतिष्ठन्ते। उपस्थाय च यो यस्य पूर्व नियोग आसीत् स तं तस्मै नवकाचार्याय कथयति । एतदेवाह[भा.१९३९] दुविहेणसंगहेण, गच्छंसंगिण्हए महाभागो।
___ तोविन्नतितेवीतंचेवठाणयं अम्हं।। वृ-सोऽभिनवस्थापितोमहाभागोगच्छंद्विविधनसंग्रहेण द्रव्यसंग्रहेणभावसंग्रहेणवस्त्रपात्रादिना भावसंग्रहेण ज्ञानादिना संगृह्णाति । एवं सगृह्णाति तस्मिन् ततस्तेऽपि साधवः कृतप्राञ्जलयः तं विज्ञपयन्ति। तथा तदेव स्वस्वंस्थानमस्माकं प्रयच्छतेति ।।
अथकिं किंतेषांस्थानमिति तत्स्थान-निरूपणार्थमाह[भा.१९४०] उवगरण वालवुड्डा, खमग गिलाणे यधम्मकहि वादी।
गुरुचिंत वायणा पेसणासुकितिकम्मकरणाय ।। .
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org