Page Text
________________
उद्देशकः-४, मूल - १०५, [भा. १८९९]
४१ वृ-तस्य मूलभूतस्य श्रेष्ठिनो दुहिता वणिकसुतां पितृमित्रवणिगदुहितरं गृहीत्या राज्ञः ‘समुपगता' समीपमुपगतापादेषुनिपत्य विज्ञपयति। यथा-देव,युष्माभिर्निजदुहितारोरक्ष्यन्तेतथाहमेषाचमेसखी युष्माभिः पालयितव्या, आवयोरपियुष्मत्कन्यकात्वात।। [भा.१९००] इय होउत्तिय भणिउंकन्नाअंतेउरंमितुट्टेण।
रनापक्खित्ताओ, भणिया वाहरिउ पालाउ।। वृ- इति एवं भवत्विति भणित्वा तुष्टेन राज्ञा ते द्वे अपि कन्येचान्तःपुरेप्रक्षिप्ता, भणिताच व्याहृत्य आकार्यपालापालका महत्तरिका ।। किंभणितेत्यत आह[भा.१९०१] जहररकह मज्झसुता तहेव एयातो देविपालेह ।
तीएवितेऊपाले विनवियंविनीतकराणाए।। वृ- यथा रक्षथ मम सुता कन्यकास्तथैव एतेअपिढे मत्कन्यका प्रख्ये पालयथ । एवमुक्ते तयापि महत्तरिकया विनीतकरणया विज्ञप्तमदेव । एते अतिपालयामि । एवमुक्तवाते कन्येऽन्तःपुरनीते । तत्र चमूलश्रेष्ठिदुहिता महत्तरिका विज्ञपवित[भा. १९०२] जह कन्ना एयातो रक्खह एमेव रक्खह ममंपिः
जहचेव ममं रक्खह तह रक्खहिमं सहि मज्झ।। यथा एताः कन्यायूयंरक्षथ, एवमेवमामपिरक्षथ । यथा चमारक्षय,तथेमांमम सखीमपिरक्षथ ।। [भा.१९०३] इय होउ अब्भुवगए अहतासिंतत्संवसंतीणं ।
कालगयामहत्तरिया जा कुणती खणं तासिं।। इत्येवं भवत्विति अभ्युपगते,तासांतत्रसंवसन्तीनामथ कियत्कालातिक्रमेणवारक्षणंतासांकरोति सामहत्तरिका कालगता।। [भा.१९०४] सविकारातो दटुंसेट्टिसुया विन्नवेइ रायाणं ।
मयहरियदान निगह वणियागमरायविनवणं।। वृ-महत्तरिकाकालगमनान्तरं ताः कन्यका सविकारा अभूवन । तंतस्ताः सविकाराः श्रेष्ठिसुतया दृष्टा राजानं विज्ञपयति-अन्यमहत्तरिकांप्रयच्छत।दत्ताराज्ञा तथाच महत्तरिकया 'निगहत्ति' कन्याः सविकारा उपलभ्यखरण्टिता । एवं तासां तिष्ठन्तीनां वणियागमत्ति' स देशान्तरगतो वणिकसमागतः 'विन्नवणं' इति राज्ञो विज्ञपनमकार्षीत, यथा देव,नयामि निजपुत्रिकामिति ।। [भा.१९०५] पूएऊण विसज्जण, सरिसकुलटान दोण्हवीभोगो।
एमेव उत्तरांमि वि अवत्तराईदिए हवमा ।। वृ-ततः श्रेष्ठिकृतविज्ञप्तिकानन्तरंतेद्वेअपिपूजयित्वाराज्ञा विसृष्टेसद्दशकुलेदानं विवाहितेइत्यर्थः, ततस्तयोर्द्धयोरपि विपुला भोगा दत्ताः । एवमेव अनेनैव प्रकारेण उत्तरेऽपि लोकोत्तरेऽपि अव्यक्तस्य रात्रिंदिवैरूपमा । इयमत्र भावना- यदि तावल्लौकिका अपि यश:- संरक्षणनिमित्तमात्मानमन्यत्रोपनिक्षिपन्ति, ततः सुतरां लोकोतरिकैः साधुमिः संयमयशःसंरक्षणनिमित्तमात्माऽन्यगणे निक्षेप्तव्यः । स चाव्यक्तो वयसा, ततो यावद्भिरहोरात्रैर्वयसा व्यक्ती भवति तावन्तं कालं तत्रान्यगणनिश्रायां तिष्ठति। । कथं पुनः आत्मानं गणंचोपनिक्षिपति तत आह
[भा.१९०६] एते अहं चतुब्भ, वत्तीभूतो सयंतुधारेइ।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
| SR No. | 003372 |
| Book Title | Agam Sutra Satik 36 Vyavahar ChhedSutra 3 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Dipratnasagar, Deepratnasagar |
| Publisher | Agam Shrut Prakashan |
| Publication Year | 2000 |
| Total Pages | 1046 |
| Language | Prakrit, Sanskrit |
| Classification | Book_Devnagari, Agam, Canon, Agam 36, & agam_vyavahara |
| File Size | 21 MB |