Agam Sutra Satik 36 Vyavahar ChhedSutra 3

SR No.: 003372
Original Sutra Author: N/A
Author: Dipratnasagar, Deepratnasagar
Publisher: Agam Shrut Prakashan
Publication Year: 2000
Total Pages: 1046
Language: Prakrit, Sanskrit
Classification: Book_Devnagari, Agam, Canon, Agam 36, & agam_vyavahara
File Size: 21 MB

Page 508

उद्देशक :
:-४, मूल- १०४, [ भा. १८११ ]
संसग्गिहमि इमंमिलोए, सा भावना तुज्झ वि माहवेज्जा | 1
वृ- न सन्ति तत्र साधवो विविक्ता एकान्तसंविग्नाः, किन्तु अवसन्नकीर्णोऽवसन्नव्याप्तः खलु स कुदेशः, अयं च लोकः संसर्गिहार्यः संसर्ग्याहियते, संसर्ग्यनुयायी भवति तथा स्वाभाव्यात् । ततः संसर्गिहार्येऽस्मिन् लोके वर्तमानस्य तवापिसा अवसन्नभावना माभूदिति तत्रन गन्तव्यम् शय्याद्वारमाह[ भा. १८१२] सेजान संति अहवेसणिज्जा, इत्थी पसुंपंडगमादिकिन्ना । आउत्थमादीसु यतासु निच्चं ठायंतयाणं चरणं न सुज्झे ।।
तत्र शय्या न सन्ति, अथवा एषणीया न विद्यन्ते, यदि परमात्मकृताः स्युर्यदिं वा स्त्रीपशुपंडकाद्याकीर्णाः सन्ति, तासुचात्मोत्यादिषु आत्मकृतादिषु नित्यं सर्वकालं तिष्ठतां चरणं न शुध्यति चारित्रशुद्धिर्नोपजायते ।। वैद्यादिद्वारचतुष्टयमाह
२३
[भा. १८१३ ] वेज्जा तहिं नत्थि तहोसहाइं, लोगो य पाएण सपञ्चणीओ । दानाइ सन्नी य तहिं न संति, साणेहिं किन्नो सह लूसएहिं ||
वृ-तत्र वैद्यास्तथा औषधानि च न सन्ति लोकश्च प्रायेण तत्र सप्रत्यनीकः दानादिप्रधानाश्च संज्ञिनः श्रावकास्तत्र न सन्ति तथा श्वभिः स लूषकैश्चौरैः कीर्णो व्याप्तः ।
विहारक्षेत्रद्वारे आह
[भा. १८१४ ]
अनूवेसंमि विचारभूमी विहारखेत्ताणि य तत्थ नत्थी । साहस आसन्नडिएस तुझं, को दूरमग्गेण मडप्फरो ते ।।
- यत्र त्वया गन्तव्यम् तस्मिन् अनूपदेशे सजले देशे विचारभूमिर्नास्ति, नापि तत्र सन्ति विहारयोग्यानि क्षेत्राणि, अन्यच्च साधुष्वासन्नस्थितेषु तब को दूरमार्गेण मडप्फप्परो गमनोत्साहः । । तदेवमृतुबद्धकालविषयं सूत्रं भावितम् । अधुना वर्षावासविषयं भावयति
[भा. १८१५ ]
[भा. १८१६]
वृ- वर्षासु वर्षाकाले ये अमनोज्ञाः परस्परोपसम्भद्विकला असमाप्ता आभाव्यमसमाप्तकल्पत्वात् । अथ पुनः सुखदुःखादिनिमित्तं समनोज्ञतां परस्परोपसम्पदं कुर्वन्ति, ततो भवति तेषामाभाव्यं क्षेत्रं परस्परोपसम्पदा समाप्तकल्पीभूतत्वात् । अथ तेषां कः प्रभुः ? उच्यते, यो रानिको रत्नाधिको यस्य पर्यायाधिकतया वन्दनादीनि क्रियन्तेस तेषां प्रभुः लाभः पुनर्यस्तत्र भवति स सर्वेषां सामान्यः साधारणः सर्वेषामप्याचार्यत्वादुपाध्यायत्वाद्वा ।।
[भा. १८१७]
वासासुं अमणुन्ना असमत्ता जे ठिया भवे वीसुं ।
सिं न होइ खेत्तं अह पुन समनुन्नय करेति । । तो तेसि होति खेत्तं, को उपभूतेसि जो उरावणिओ । लाभोन जो तथा सो सच्चेसिं तु सामन्नो ।।
अहव जइ वीस वीस ठियासु असमत्तकप्पिया हुज्जा । अन्नो समत्तकप्पी एञ्जाही तस्स तं खेत्तं ॥
वृ- अथवा असमाप्तकल्पिका यदि विष्वक् विष्वक् स्थिता भवेयुः, अन्यः समाप्तकल्पी समाप्तकल्पोपेतः पश्चादागच्छेत् तस्य तदा भवति क्षेत्रम्, नेतरेषां पूर्वस्थितानामपि असमाप्तकल्पत्वात् ।।
[भा. १८१८ ]
अहवा दोन्निव तिन्निव समगं पत्ता समत्तकप्पीओ ।