________________
उद्देशकः ३, मूलं : ६६, [भा. १४६२]
४१७ ये च तैरपि प्रव्राजिता प्रपौत्रकल्पाः । एष सर्वोऽपि समुदाय एकं पुरुषयुगं । इदं च षट्सुमेलितममिति पुरुषयुगंसप्तधाभवति । तथाचाह-पुरिसजुगंसत्तहा होइ । तदेव स्पष्टयति[भा.१४६३] मूलायरिए वज्जितु उवरिसगणो उहेठिमे तिन्नि ।
अप्पा यसत्तत्तमोखलु पुरिसजुगंसत्तहा होइ ।। वृ- मूलाचार्यान् पितृपितामहलक्षणान् वर्जयित्वाऽन्यउपरितनः समस्तोऽपिस्वगणस्तस्याभवति । एतेन त्रीणि पुरुषयुगान्युपात्तानि । अधस्तनान्यपि च प्रागुक्तस्वरुपाणि त्रीणि पुरुषयुगानि लभते ।
आत्मा च आत्मीयश्च पुत्रपौत्रप्रपौत्रलक्षणः परिवारः सप्तम इति पुरुषयुगं सप्तधा भवति । भावना प्रागेवोक्ता । अत्रैव प्रकारान्तरमाह[भा.१४६४] अहवा नलभति उवरि हेडिच्चिय लडभइतिनि तिनेव ।
तिणतलाभतिन्नियदासक्खरनायं ।। वृ-अथवेतिआभवनस्य प्रकारान्तरसूचनेयान्युपरित्रीणिपुरुषयुगानिप्रागुक्तानि, तानिनेवलभते गरीयस्तयाएकगुरुदीक्षितत्वेनसमानतया चतेपांसदायत्तत्वायोगात् । हेठिच्चियलब्भइतिणित्तियानि पूर्वं त्रीणि पुरुषयुगान्यधस्तनानि प्रदर्शितानि तेषां ग्रहणार्थ प्रथमं त्रीणीत्युक्त्वा तिन्नेवत्ति तेषां पूर्वभणितानामथस्तनानां त्रयाणां पुरुषयुगानामन्यान्यप्यधस्तनानि यानि त्रीणि पुरुषयुगानि परलाभत्रयः पुत्रपौत्रलक्षणा आत्मलाभ इदमेकं पुरुषयुगं सर्वमीलने सप्तपुरुषयुगानि तस्याभाव्यानि तेषांचाभवने ज्ञातमुदाहरणं-दासेन मेखरो कीतोदासो विमे खरो विमे ।।
मू.(६७) भिक्खूयइच्छेजागणंधारेत्तए नोकप्पइसंथेरा अणापुच्छित्ता गणंधारित्तए, थेरायसे वितरेजाएवंकप्पइगणंधारेतए, थेरायसोनविवरेजाएवंसे नोकप्पइगणंधारितए, जनथेरेहिं अविइणं गणंधारेजा से संतराछेओवा परिहारो वा ।।
वृ-अधास्यसूत्रस्यकःसम्बन्धस्ततआह[भा.१४६५] दुहतोवि पलिच्छन्नेअप्पडिसेहोत्ति अतिप्पसंगा।
धारेव्व अनापुच्छागणमेसो सुत्तसंबंधो ।। वृ- द्विधातोऽपि द्रव्यतो भावतश्च परिच्छन्ने परिच्छदोषेत आचार्यस्त्रयमपि च द्विघातः परिच्छन्ने गणधारणस्य न प्रतिषेध इति कृत्वा किमनुज्ञया स्थविराणां कार्यमिति बुद्धा माति प्रसङ्गतः स्थविराणामनापृच्छयागणंधारयेदतस्तत्प्रतिषेधार्थमिदंसूत्रमारभ्यते । एषोऽधिकृतसूत्रस्यसम्बन्धः । अनेनसम्बन्धेनायातस्यास्यव्याख्या-भिक्षुरिच्छेद्रणंधारयितुंतत्रसेतस्यनकल्पतेस्थविरान्गच्छगतान पुरुषान् अनापृच्छय गणंधारयितुं, कल्पते से तस्य स्थविरान् आपृच्छय गणं धारयितुं, स्थविराश्च से तस्य वितरेयुरनुजानीयुगणधारणं पूर्वोक्तः कारणैरर्हत्वात् तत एवं सति से तस्य कल्पते गणं धारयितुं, स्थविराश्च से तस्य न वितरेयुर्गणधारणानहत्वादेवं सति न कल्पते गणं धारयितुं, यः पुनः स्थविरैरवितीर्णमनुज्ञातगणं धारयेत् ततः से तस्य कृतादन्तरादपन्यायात् प्रायश्चित्तं च्छेदो वा परिहारो वावाशब्दादन्यद्वातपः । एष सूत्राक्षरार्थः । भावार्थभाष्यकृदाह[भा.१४६६] काउंदेसदरिसणं, आगतउवठियम्मि उवरया ।
थेरा असिवादिकारमेहिं, वनठावितोसाहस्ससती ।। 2727
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org