________________
११५
उद्देशकः १, मूलं : ५, [भा. ३३३] [भा.३३३] दंडं तिगंतुपुरतिगेठवियं पच्चंतपरनिवारोहे,
. . भत्तटुं तीसतीसं कुंभग्गहआगया जेतु । [भा.३३४] कामममेयकज्जं । कयवित्तीएविकीस भेगहियं,
एसपमाओतुझंदस दस कुंभे दलहदंडं ।। वृ- एगस्स पयंडरनो पञ्चंति रायाविउट्ठो, ततो तेन पयंडेण रणा, तस्स पच्चासन्नेसुतिसु तिन्नि दंडा विसज्जिया गच्छह पुराणि रक्खह ततो तेसुनयरसु पत्तेयं पत्तेयं ठिया पच्चंतियराइणा ते आगंतुरोहिया, तेहिं रोहिएहिंखीणभत्तेहिं जेतेपुरेसुपयंडस्सस्नोकोठागारातेहिंतोपत्तेयंधन्नस्सतीसंतीसंकुंभागहिया, ततो तेहिं सो पञ्चंतितो राया जितो, आगया रनो समीयं कहियं सव्वं सवित्थरंतुदोरायापुनो तेहिं कहियं तुझंक्जं करतेहिं धन्नं गहियं, रन्ना चिंतियं जइ एएसिं दंडो न कीड, तो मे पुनो पुनो उप्पन्नपयोगणेहिं कोठागाराए विलुप्पेहिँति नय अन्नेसिंभयंभवंति । तम्हा मेदंडो कायव्यो, एवं चिंतिऊणं भणति, कामं मम कजं तहावि तुझं मए वित्ती कया आसि ततो कयवित्तीहिं कीस भे धन्नं मझंगहियं, तुझं एस पमाओ, ततोअनवत्थपसंगनिवारणत्थंभणति, एसतुझंदंडो,ममधन्ने देह एवंभणित्ता राया अनुगहं करेइ । जेहिं कोट्ठागारोहितो तीसं कुंभा गहिया तेसु अप्पणिजस्स धन्नस्स दस दस कुंभे पक्खिवह वीस वीसंकुंभा मुक्का, अक्षरयोजनात्वेवंप्रत्यंतपरनृपावरोधनिमित्तंदंडतिकं पुरत्रिकेस्थापितं, तेनच प्रत्येक भक्तार्थतीसतीसकुंभगहणत्ति त्रिंशत्रिंशतः कुंभानां ग्रहोग्रहणंकृतंततस्तंप्रत्यंतनृपंजित्वा आगतास्ते दंडा राजानं विज्ञप्तवंतोयथा युष्मत्कार्थार्थ त्रिंशत्कुंभागृहीताः राजा प्राहकामममैतत्कार्यं परंयुष्माकं मया वृत्तिः कृतासीदिति, कृतवृत्तिभिर्भे भवद्भिः किमर्थं मम धान्यं गृहीतं युष्माकमेष प्रमादस्तस्मात् दंडंदशकुंभान्ददत एष दृष्टांतः अयमर्थोपनयः । भा.३३५] तित्थयरा रायाणो, जइणोदंडाय कायकोठारा ।
असिवाइधुगह पुन अजयपमायारुहण दंदो ।। वृ-तीर्थंकरा राजानो राजस्थानीयाः, साधवो दंडा दंडस्थानीयाः कायाः, पृथिवीकायिकादयः कोष्ठागाराणि कोष्ठागारतुल्याः । अशिवादीनि कारणानि, व्युद्ग्रहाः प्रत्यंतपरनृपेण सह ये व्युद्ग्रहास्तत्स्थानीयानि अयतनाप्रमादरोधनार्थं गीतार्थस्यायतनाप्रसंगनिवारणार्थमगीतार्थस्य प्रमादनिवारणार्थं सर्वेषांप्रतिसेवितानांमासानांसमविषमतया दिवसान्गृहीत्वामासोदंडोदीयते इति अत्रपर आह· [भा.३३६] बहुएहिविमासेहिं एगो जइदिज्जतीउपच्छित्तं ।
एवं बहुसेवित्ता एक्कासि वियडेमोचोएइ ।। वृ- यदि गीतार्थस्य कारणेन अयतनया बहुकेष्वपि मासेपु सूने तृतीया सप्तम्यर्थे प्राकृतत्वात् प्रतिसेवितेषुएकवेलायामालोचिताइति कृत्वाएको मासः प्रायश्चित्तं दीयते, ततःइतः प्रभृति वयंबहूनि मासिकादीनि प्रतिसेव्य एक्कसिएकवेलायां विकटयिष्यामः । तत एकमेकमासिकादिकंलप्स्यामहे इति चोदयति चोदकः तत्राचार्य आह - [भा.३३७] माक्य एवं एक्कसिं वियडेमो सुबहुएवि सेवित्ता,
लब्भिसि एवं चोयगदेंतेखल्लाडखडुगंच ।। वृ- मा वद, मा वादीरेवं, यदुत सुबहून्यपि मासिकादीनि स्थानानि सेवित्या प्रतिसेव्य एक्कसि
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org