________________
११०
व्यवहार - छेदसूत्रम्-१- १/३ ततो एक्कंमिअंगेसल्लोविजमाणेवि दुक्खाविज्ञामितिवेजस्स नकहितो, ताहेसोतनसलेण विघट्टमाणेण बलं न गेण्हइ दुब्बली भवति, पुनो तेन पुच्छिज्जमाणेण निब्बंधे कहियं, नीणितो सल्लो, पच्छा बलवं जातो, अत्राप्युपनयः प्राग्वत् ।
मू. (४) जेभिक्खूचाउम्मासिवंपरिहाटाणंपडिसेवित्ता आलाएज्जा, अपलिउंचियं आलोएमाणस्स चाउम्मासियं, पलिउंचियं आलोएमाणस्स पंचमासियं ।।
वृ-अस्य व्याख्याप्राम्वत् नवरंप्रतिकुंचनानिष्पन्नंपंचमोगुरुमासोऽधिकोदीयतेइति,पांचमासिकं अत्रप्रतिकुंचके दृष्टांतोमालाकारः, दोमालागाराकोमुदीवारो आसन्नीभूतोत्तिपुष्पाणिबहूणआरामतो उच्चिणित्ता एगेण वीही कड्डेऊणं एगेण पागडाणिकयाणि, बीएणन पागडाणिकयाणि, जेन पागडाणि कयाणि तेन बहूलाभो लद्धो, जैन न पागडाणि, कयाणि, तस्स न कोइ कयगो अल्लीणो नेन न लद्धो लाभो, एवं जो मूलगुणावराहे उत्तरगुणावराहेय न पागडेइ, सो निव्वाणेलाभनलहइ ।
मू. (५) जे भिक्खूपंचमासियं परिहारहाणंपडिसेवित्ता आलोएजा, अपलिउंचियं आलोएमाणस्स पंचमासियं, पलिउंचियं आलोएमाणस्स छम्मासियं ।।
वृ- इदमपि तथैव नानात्वमिदं, प्रतिकुंचनायां षष्ठो गुरुमासोऽधिको दीयते, इतिषाण्मासिकमत्र प्रतिकुंचके मेघदृष्टांतः यथामेघो गजितानामेगेनोवरिसित्ता, एवं तुमपि आलोएमित्तिगजित्ता निसिजं काउं आलोइउमाढत्तो, पलिउंचेसि, मा विप्रतिज्ञा भवाहि, सम्म आलोएहि । एतानेव दृष्टांतान गाथापूर्वार्द्धन भाष्यकृदाह -
[भा.३२४/१] कुंचियजोहेमालागारेमेहेपलिउंचिएतिगट्ठाणा ।।
वृ- द्वैमासिकादिपरिहारस्थानेषु परिकुंचिते यथाक्रममिमे कुंचिकादयो दृष्टांताः तद्यथा, द्वैमासिकं परिहारस्थानमापन्नस्य प्रतिकुंचकस्य दृष्टांतःकुंचिकस्तापसः, त्रैमासिकंपरिहारस्थानमापन्नस्य योधः, चतुर्मासिकंपरिहारस्थानमापन्नस्यमालाकारः पंचमासिकंपरिहारस्थानमापन्नस्य मेघः, पलिउंचिएत्ति प्रतिकुंचनायां कृतायामाचार्येण सम्यगालोचय मा प्रतिकुंचनां कार्षीरित्युपालब्धः सन् सम्यक् प्रत्यावर्तते, भगवन्मिथ्यामेदुःकृतंसतीचोदनासम्यगालोचयामीति,ततःस श्रुतव्यवहारीप्रतिकुंचिते तंतथाप्रत्यावृत्तं संतं पुनरपि त्रीन् वारान् आलोचापयति, तत्र यदि त्रिभिरपि वारैः सशमालोचयति, ततो ज्ञातव्यो यथा सम्यगेष प्रत्यावृत्त इति, तदनंतरं च यद्देयं प्रायश्चित्तं तद्दातव्यमिति, । अथ विसदृशमालोचयति ततो भणति अन्यत्र त्वं शोधिं कुरु, नाहं तव शक्नोम्येतादृश्याआलोचनायाः सद्भावमजानानःशोधिकर्तुमिति, अथवाशिष्यः पृच्छतिभगवन् एतानिमासादीनिषण्मासपर्यंतानि परिहारस्थानानि कुतः प्राप्तानि सूरिराह तिगट्ठाणा उद्गमादित्रिकरूपात् स्थानात् किमुक्तं भवति ? । उद्गमोत्पादनैपणासु यत् अकल्प्यप्रतिसेवनाया अनाचारकरणं, तस्मादेनातिप्राप्तानि; ।
सांप्रतंषाण्मासिकंपरिहारस्थानसूत्रमाह । तेन परंपलिउंचिएवाअपलिउंचिएवातेचेवषण्मासा; तेनेत्यव्ययं,ततइत्यर्थेततः पंचमासिकात्परिहारस्थानात्परमित्येतदप्यव्ययंसप्तम्यर्थप्रधानं परस्मिन् षण्मासिके परिहारस्थाने प्रतिसेविते आलोचनाकाले प्रतिकुंचिते वा अप्रतिकुंचितेवा प्रतिकुंचनयावा अप्रतिकुंचनया वा आलोचिते इत्यर्थः । ते एव प्रतिसेवनानिष्पन्नाः स्थिताः षण्मासाः, नाधिकं प्रतिकुंचनानिमित्तमारोपणं, कम्मादिति चेत् । उच्यते, इह जीतकल्पीयं, यस्य तीर्थकरस्य यावत्प्रमाणमुत्कृष्टंतपःकरणं, तस्य तीर्थेतावदेव शेषसाधूनामुत्कृष्टं प्रायश्चित्तदानं चरमतीर्थकरस्यतु
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org