________________
४५१
उद्देशकः३, मूलं-१२, [भा. ४२१२] [भा.४२१२]वस्था वा पत्ता व घरे विहुजा, दलृ पि कुञ्जा निउणो सयं पि।
निजुत्तभंडं व रयोहरादी, कोईक किणे कुत्तियआवणातो।। वृ-वस्त्राणिवा पात्राणिवा प्रायो गृहेऽपि भवेयुः । यत्तु निर्युक्तभाण्ड' पात्रनिर्योगोपकरणं वाशब्दस्य व्यवहितसम्बन्धतया रजोहरणादिकंवा यदन्यत्र दुर्लभमुपकरणंतत् कश्चिद् 'निपुणः' बुद्धिमान् साधूनां समीपे दृष्ट्वा तदनुसारेण स्वयमपि कुर्यात्, कश्चित् तु तदेव कुत्रिकापणात् क्रीणीयात् ।। अनेन सम्बन्धेन कुत्रिकापणवक्तव्यतामभिधित्सुराह[भा.४२१३] कुत्तीयपरूवणया, उक्कोस-जहन्न-मज्झिमट्ठाणा !
कुत्तिय भंडक्किणणा, उक्कोसं हुंति सत्तेव ॥ वृ-प्रथमतः कुत्रिकापणस्य प्ररूपणा कर्तव्या । तत उत्कृष्ट-जधन्य-मध्यमानि मूल्यस्थानानि वक्तव्यानि । एतावता मूल्येन कुत्रिकापणे भाण्डस्य-उपकरणस्य क्रयणं भवतीति निरूपणीयम्। "उक्कोसं" ति उत्कर्षतः सकलस्यापि श्रमणसङ्घस्य योग्या वस्त्र-पात्रप्रत्यवतारा ग्रहीतव्याः । "होति सत्तेव"ति सप्तनिर्योगास्तेन ग्रहीतव्याभवन्ति, जघन्यत इति वाक्यशेषः । एषचूण्यभिप्रायः। विशेषचूर्ण्यभिप्रायेण तु-जघन्यत एक आत्मनो योग्यो निर्योगो ग्रहीतव्यः । उत्कर्षतस्तु सप्त निर्योगाः, तेषां च त्रय आत्मनो योग्याः चत्वार आचार्यप्रभृतीनां पूजनीयानां पूजायोग्याः । एष द्वारगाथासमासार्थः ॥अथैनामेव विवृणोति[भा.४२१४] कुति पुढवीय सन्ना, जं विज्जति तत्थ चेदनमचेयं ।
गहणुवभोगे य खमं, न तं तहिं आवणे नस्थि॥ वृ-'कुः' इति पृथिव्याः संज्ञा, तस्याः त्रिकंकुत्रिकं स्वर्ग-मर्त्य-पाताललक्षणं तस्यापणः-हट्टः कुत्रिकापणः किमुक्तं भवति ? इत्याह-तत्र' पृथिवीत्रये यत् किमपि चेतनमचेतनं वा द्रव्यं सर्वस्यापि लोकस्य ग्रहणोपभोगक्षम विद्यते तत् 'तत्र' आपणे न नास्ति, "द्वौ नौ प्रकृत्यर्थं गमयतः" इति वचनाद् अस्त्येवेति भावः ।।
अथोत्कृष्ट-मध्यम-जघन्यमूल्यस्थानानि प्रतिपादयति[भा.४२१५] पनतो पागतियाणं, साहस्सो होति इब्भमादीणं ।
उक्कोस सतसहस्सं, उत्तमपुरिसाण उवधी उ॥ वृ-प्राकृतपुरुषाणां प्रव्रजतमुपधि कुत्रिकापणसत्कः 'पञ्चकः' पञ्चरूपकमूल्यो भवति । 'इभ्यादीनां' इभ्य-श्रेष्ठि-सार्थवाहादीनां मध्यमपुरुषाणां 'साहनः' सहसःमूल्य उपधिः । 'उत्तमपुरुषाणां' चक्रवर्ति-माण्डलिकप्रभृतीनामुपधि शतसहस्रमूल्यो भवति । एतच्च मूल्यमानं जघन्यतो मन्तव्यम्, उत्कर्षतः पुनस्रयाणामप्यनियतम्।अत्रच पञ्चकंजघन्यम्, सहनमध्यमम्, शतसहस्रमुत्कृष्टम् ॥ कथापुनरेकस्यापि रजोहरणादिवस्तुन इत्यं विचित्रं मूल्यं भवति?
इत्युच्यते[मा.४२१६] विकिंतगंजधा पप्प होइ रयणस्स तब्विहं मुल्लं!
कायगमासज्ज तहा, कुत्तियमुल्लस्स निकं ति।। वृ-यथा 'रलस्य' मरकत-पद्मरागादेर्विक्रेतारं 'प्राप्य' प्रतीत्य विधं मूल्यं भवति, याशो मुग्धः प्रबुद्धो वा विक्रेता ताशमेव स्वल्पंबहुवा मूल्यं भवतीति भावः; एवं 'क्रायकं ग्राहकमासाद्य
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org