Agam Sutra Satik 35 Bruhatkalpa ChhedSutra 2

SR No.: 003371
Original Sutra Author: N/A
Author: Dipratnasagar, Deepratnasagar
Publisher: Agam Shrut Prakashan
Publication Year: 2000
Total Pages: 1500
Language: Prakrit, Sanskrit
Classification: Book_Devnagari, Agam, Canon, Agam 35, & agam_bruhatkalpa
File Size: 29 MB

Page 974

४३९
उद्देशक : ३, मूलं-९१, [भा. ४१५१] वक्तव्यम्। 'नवरं केवलंपुनरत्र नानात्वं' विशेषोवस्त्रग्रहणंताभिर्निश्रयाकर्तव्यम्नपुनरनिश्रया। निश्रा नाम-संज्ञातकादिना वस्त्र दीयमानं प्रवर्तिन्या निवेदयति, प्रवर्तिनी गणधरस्य निवेदयति, ततो गणधरः स्वयमागत्य परीक्षाशुद्धं कृत्वा गृह्णाति । अथ नास्ति तत्र प्रवर्तिनी ततस्तद् वस्त्र वर्णेन रूपेण चिह्वेन चोपलक्ष्य गणधरस्य कथयति, सचागत्य स्वयं गृह्णाति। एतनिश्राग्रहणमुच्ये।। [भा.४१५२] आयरिओ गणिणीए, पवत्तिणी भिक्खुणीण न कधेति ।
गुरुगा लहुगा लहुगो, तासिं अप्पडिसुणंतीणं॥ वृ-आचार्य एतत् सूत्रं गणिन्या न कथयति चत्वारो गुरवः । प्रवर्तिनी भिक्षुणीनां न कथयति चत्वारो लघवः । 'तासां' भिक्षुणीनामप्रतिशृण्वतीनां मासलघु।।अधस्वयंवस्त्रग्रहणे दोषानाह[भा.४१५३] मिच्छते संकादी, विराधना लोभे आभियोगे य ।
तुच्छा न सहति गारव, भंडण अट्ठाणठवणंच ।। कृ-पुरुषेणसंयत्याः वस्त्रदीयमानं दृष्ट्वा अभिनवधर्माणोमिथ्यात्वंगच्छेयुः 'दुईष्टधर्माणोऽमी' इति। शङ्कादयश्रव दोषा भवन्ति । 'विराधना च' संयमा-ऽऽत्मविषया। “लोभे" त्ति स्तोकेनापि वस्त्रादिप्रदानेन स्त्री प्रलोभ्यते । “आभियोगे" ति आभियोगिकवस्त्रप्रदानेन कश्चित् कार्मणं कुर्यात् । स्त्री च प्रायेण तुच्छा भवति, तुच्छत्वेन च "गौरवं" लब्धिमाहात्म्यं न सहते, ततश्च 'भण्डन' कलहोअस्थानस्थापनंच भवतीति सङ्ग्रहगाथासमासार्थः।। अथैनामेव विवरीपुराह[भा.४१५४) इत्थी विताव देंती, संकिञ्जइ किं केनति पयुत्ता ।
किं पुन पुरिसो देतो, परिजुन्नाई पि जुनाए। वृ. 'स्त्री' अविरतिका साऽपि वस्त्रं संयत्वाः प्रयच्छन्ती शकयते- किं केनचित् कामुकेन प्रयुक्ता सती प्रयच्छति? उत स्वयमेव धर्मार्थम्? इति; किंपुनः पुरुषः परिजीर्णान्यपि वस्त्रणि जीर्णाया अपि आर्थिकायाः प्रयच्छन् ? स सुतरां शझ्यते इति भावः । तत्र शक्यां चतुर्गुरु । चतुर्यार्थभेवेति निशङ्किते मूलम् । एवं मिथ्यात्वं शक्कादयश्च दोषा भवेयुः। विराधना च संयमाऽऽत्मविषया अभ्युह्य वक्तव्या॥लोभद्वारमभियोगद्वारं चाह[भा.४१५५] नामिज्जइ थोवेणं, जच्चसुवन्नं व सारणी वा वि ।
अभियोगियवत्येण व, कड्डिजइ पट्टए नातं ॥ वृ-यथाजात्यं सुवर्णं सारणी वा' कुल्या स्तोकेनापिप्रयलेन नाम्यतेतथा संयत्यपिस्तोकेनापि वस्त्रादिप्रदानेन नाभ्यते। यद्वा तद्वस्त्र केनापिविद्या मन्त्रादिबलेनाभियोगिकं-वशी-करणकर्मक्षम कृतमस्ति ततस्तेन सा 'कृष्यते' येन कार्मण कृतं तदभिमुखं नीयते । पट्टकेन चात्र 'ज्ञात' अष्टान्तो भवति, स च यथा प्रथमोद्देशके ।। अथ गौरवादिद्वारत्रयं युगपदाह- . [भा.४१५६] वत्येहि वच्छाणी, दाएंती वा वि उयध वत्थे मे।
मच्छरियाओ बेंती, धिरत्यु वत्थाण तो तुझं ॥ [भा.४१५७) हिंडामो सच्छंदा, नेव सयं गेण्हिमो य पवयामो ।
नयजंजनो वियाणति, कम्मं जाणामोतं काउं । दृ-काचिदार्यिका तुच्छतया गौरवमसहिष्णुर्वस्त्रभ्योव्रजन्ती आत्मानंख्यापयति-अहमीशानि ईशानि वस्त्राणि गृहीत्वा समागमिष्यामि; यद्वा स्वयमानीतानि वस्त्रणिदर्शयन्तीब्रूयात्-“उयह"