Agam Sutra Satik 35 Bruhatkalpa ChhedSutra 2

SR No.: 003371
Original Sutra Author: N/A
Author: Dipratnasagar, Deepratnasagar
Publisher: Agam Shrut Prakashan
Publication Year: 2000
Total Pages: 1500
Language: Prakrit, Sanskrit
Classification: Book_Devnagari, Agam, Canon, Agam 35, & agam_bruhatkalpa
File Size: 29 MB

Page 95

बृहत्कल्प-छेदसूत्रम् -१[भा.३५८] नेहि जितो मित्ति अहं, असिवोचसमीए संपयाणं च ।
छम्मासिय घोसणया, पसमेति न जायए अनो॥ [भा.३५९] आगंतु वाहिखोभो, महिड्डि मोल्लेण कंथ डंडणया ।
अट्ठम आराहण अन्न भेरि अन्नस्स ठवणंच ।। वृ-सक्कोसभाए भणति-केसवा सव्वे गुणगाहिणो नीययुद्धं च न करेंति । तत्य एगो देवो असद्दहंतोभणइ-अहं अगुणेगिण्हावेमिनीययुद्धंचकारेमित्ति।कण्हस्स नेमिवंदगस्ससखंधवारस्स पट्टिल्लियस्स अंतरा सुणहरूवं कसिणं दुब्मिगंधं मयल्लयं विउब्वियं । दंता से पंडरया अतीव सोभमाना विउव्विया । ताहे सो खंधावारो जाहे तं पएसं पत्तो ताहे उत्तरिजएहिं मुहं ठइत्ता अन्येन प्रदेशेन गया (गयो)।कण्हेणंपच्छाएंतेन पुच्छियं।सुणहो कुहिओ त्ति । ताहे सोतेन चेव पएसेण आगतो, मुह न चेव ठइयं, न वि य विरूवं कयं, एयं च पुणो भणियं-अहो ! सुणयस्स पंडुरादंता सोहंति।जाहेनखुमितोताहेपडिइंतस्स आसरयणमणेणअवहरियं । कहियं वासुदेवस्स। संबाइया कुमारा निग्गया । ते युद्धे भग्गा । ततो सयं वासुदेवो निग्गतो । दिट्ठो अनेन आसो निजंतो । भणितो अनेनं-किं आसं हरसि ? | देवो भणइ-अमुगो विजाहरो, जुद्धं मग्गामि । वासुदेवो भणइ-बाढं जुज्झामो । 'केरिसेणं ?"ति पुच्छितो भणति-पुएहिं । वासुदेवो भणतिनाहमेरिसेणं जुद्धेण जुज्झामि, पराजितोहं, नेहि आसं । ताहे देवो सरूवं काउंभणइ-सचं सक्को भासइ । कहियमणेण सव्वं । भणइ-वरं मग्गसु । वासुदेवो भणइ-मम असिवोवसमणि भेरिंदेह, जीएताडियाए जत्थ सद्दो सुब्बइ तत्थ छम्मासे रोगायकोन भवइ, पुब्बुप्पण्णा खिप्पामेव उवसमंति। दिन्ना भेरी । गतो देवो ।
अक्षरगमनिका-शक्रस्य स्वसभायां केशवानां प्रशंसा, यथा-गुणग्राहिणः केशवा इति, उपलक्षणमेतत्, नीचयुद्धाकारिणश्च । ततो नेमिवन्दनार्थं कृष्णे प्रचलितेऽन्तरा शुनो विकुर्वणम्, दन्ताश्च शोभनाः कृताः । कृष्णेन तथैव दन्ताः प्रशंसिताः । ततः प्रत्यागच्छतोऽश्वरलहरणम् । तत्र च शम्बप्रभृतीनां कुमाराणां भङ्गे स्वयं वासुदेवे युद्धार्थमुपस्थिते देवः पुतयुद्धमुक्तवान् । ततो वासुदेवो ब्रूते-नय अश्वम्, जितोऽहमस्मीति । ततः षण्मासिकी' षष्ठे षष्ठे मासे तस्या घोषणा । ततः पूर्वोत्पत्रो रोगः प्रशाम्यति, अन्यश्च षण्मासान् यावन जायते ॥
तत्थ अन्नदेसीओ महड्डितो वाणिओ सीसवेयणाते गहिओ आगओ । तस्स वेजेणं गोसीसचंदनमुवइटुं । अन्नत्थ अलब्ममाणे रहस्सिययं बहुमुल्लं दाउंततो मेरीए खंडमेगं गहियं। तेन भेरीताडएणंतत्थऽणं खंड लाइयं । एवमन्नन्नखंडप्पयाणेण तेन सा भेरी कंथा कया। पच्छा से तारिसो सद्दो न होइ, न य रोगा उवसमंति । ततो लोगस्स बहू रोगे जाणित्ता सदं च तारिसं असुणमाणेण कण्हेणभेरी जोयाविया जाव कंथा कया। तत्तो सो भेरिपालो सकुलो उच्छादितो। ततो पुनो वि अट्टमेणं भत्तेणं तं देवं आराहित्ता अन्ना भेरी मग्गिया। लद्धा । अन्नो भेरीपालो ठवितो । सो आयरेण रक्खइ। एवं जो सीसो आलावए लद्धे समाणे अन्नं लोइयं लोउत्तरियं वा आलावगं लाएइ सो विकंथं करेइ । तस्मात तस्यापि न दातव्यम् ।।
अक्षरगमनिका-व्याधिना क्षोभोयस्यासौ व्याधिक्षोभः आगन्तुको महर्द्धिकः, तस्य मूल्येन भेरीखण्डप्रदानम् । एवमन्यान्यदाने सा कन्थाऽभवत् । ततो भेरीपालस्य दण्डनम् । अष्टमेन