________________
पीठिका- [भा. ३५१]
धारयन्मण्डल्यांन शृणोति, किन्तु यदा पर्षदः श्रोतार उत्थिता भवन्ति तदा तेषामनुभाषमाणानां पार्श्वे उपविश्य शृणोति तस्मै न तादव्यम् । अधुना जाहकष्टान्तमाह[भा.३५२] पाउं थोवं थोवं, खीरं पासाणि जाहगो लिहइ।
एमेव जियं काउं, पुच्छइ मइमं न खेएइ॥ वृ. जाहकः स्तोकं स्तोकं क्षीरं पीत्वा पाश्र्वाणि लेढि । एवमेव यो मतिमान् पूर्वगृहीतं जितं कृत्वा पृच्छति न पुनः खेदयति गुरुम्, तस्मिन् जाहकसदृशे दातव्यम् । गोदृष्टान्तमाह[भा.३५३] अन्नो दुज्झिहि कल्लं, निरत्थयं किं वहामि से चारिं।
घउचरणगवी य मया, अवण्ण हानी य मरुयाणं ।। [भा.३५४] मा ने हुन्ज अवनो, गोवज्झा मा पुणो य न दलिजा ।
वयमविदोज्झामो पुन, अनुग्गहो अन्नदूढे वि ॥ [भा.३५५] सीसा पडिच्छगाणं, भरो त्ति ते विय हु सीसगभरो त्ति।
न करिति सुत्तहाणी, अन्नत्थ वि दुल्लहं तेसिं॥ वृ-एकेनाविरतेन चतुर्णां चरणानां-चतुर्वेदब्राह्मणानां गौर्दत्ता।ते ता दिने दिने वारकेण दुहन्ति । तत्र यदा यस्य वारको भवति स तदा चिन्तयति-सुपोषितामप्येनां कल्येऽन्यो धोक्ष्यति, ततः पोषणफलं नैवाहमुपजीविष्यामीति किमिति निरर्थिकामस्य (मस्याः) चारिं वहामि? । एवं चिन्तयित्वा दुग्ध्वा तां मुञ्चति । तत एवं सा चारिरहिता मृता । तेषां च मरुकाणामवर्णो जातः, यथा-मी गोहन्तार इति । पुननिहानिश्च जाता, मारयन्तीति कृत्वा न कोऽपि तेभ्यः पुनर्गोदानं ददातीत्यर्थः । एवं गोस्थानीयाआचार्या, धिग्जातिस्थानीयाः शिष्याः, तेचिन्तयन्तिवयं ध्रुवाः, प्रतीच्छकाः सूत्रार्थं गृहीत्वा गन्तुकामाः, ततस्ते करिष्यन्ति प्रत्युपेक्षण-भिक्षापादधावनानि । प्रतीच्छका अपि चिन्तयन्ति-एष शिष्याणां भारः, वयं सत्रा-ऽर्थी गृह्णीमः । एवं शिष्यैः प्रतीच्छकैश्चाचार्यस्याक्रियमाणे स सर्वमात्मनाकरोति । ततो वातिक-पैत्तिक-श्लेष्मिकै रोगातङ्कगृहीतः किं ददातु?, एवं सूत्रा-ऽर्थहानिर्जाता । अन्यत्रापि च गच्छान्तरे तेषां श्रुतज्ञानं दुर्लभम्।।तथैकेनाविरतेन चतुर्णां चतुर्वेदानामेका गौर्दत्ता।तत्र यदा यस्य वारको भवति सतदा धार्यभूयोगांन दद्यात्, अन्यच्च वयंपुनरपि स्ववारके धोक्ष्यामः,अन्यदुग्धेऽपिचमममहाननुग्रहः। एवं चिन्तयित्वा प्रभूतं तृणपानीयं ददाति । ईद्दशेष्वाचार्यभक्तिमत्सुदातव्यम् । सम्प्रति भेरीष्टान्तमाह[भा.३५६] कोमुइया संगाम्रियया य दुब्भूइया य भेरीओ।
कण्हस्स आसि तइया, असिवोवसमी चउत्थी उ ।। वृ-बारवती नगरी।कण्हो वासुदेवो । तस्स तिण्णि भेरीतो-कोमुइया संगामया दुब्भूतिया य गोसीसचंदनमईयातो देवयापरिग्गहियातो | चउत्थी असिवोवसमणी, सा जत्थ तालिजइ तत्थ छम्मासे सव्वरोगा पसमंति जो तं सदं सुणति ।। अक्षरगमनिका-कृष्णस्य तदा तिम्रो भेर्य आसन्, तद्यथा-कौमुदिकी सङ्गामिकी दुर्भूतिकाच। चतुर्थी अशिवोपशमनी॥तस्या उत्पत्तिमाह[भा.३५७] सक्क पसंसा गुणगाहि केसवा नेमिवंद सुनदंता ।
आसरयणस्स हरणं, कुमारभंगे य पुययुद्धं ॥
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org