________________
उद्देशक ः १, मूलं-४४, [भा. २९९४]
२०५ दयोऽभिनवेऽपरिभुक्ते च वस्त्रे न भवन्ति । अथ पार्श्वस्थादिष्वपि न प्राप्यते ततोऽमनोज्ञसंयतीनामप्युपदेशेन गृह्णाति, तेषां वा अर्थाय ताः पर्यटन्ति, पूर्वगृहीतं वा तासां ग्रहीतव्यम् । तदभावेऽसंविग्नसंयतीनामप्युपदेशादिना गृहन्ति ।।
अथैवमपि न प्राप्यते ततः किं कर्तव्यम् ? इत्याह[भा.२९९५] असईय लिंगकरणं, पन्नवणट्ठा सयं व गहणट्ठा ।
आगाढे कारणम्मी, जहेव हंसाइणो गहणं ।। वृ-एवमपि 'असति' अलभ्यमाने शाक्यादिवेषेण तदीयोपासकानां यतिभ्यो वस्त्रदापनाय प्रज्ञापनार्थ स्वयं वा ग्रहणं-वस्त्रस्योत्पादनं तदर्थं परलिङ्गं कर्त्तव्यम् । किं बहुना? ईशे आगाढे कारणे यथैव हंसतैलादरनुज्ञापितस्यापि ग्रहणं दृष्टं तथैव वस्त्रस्यापि द्रष्टव्यम् । तथाप्यलाभे सूत्रं मार्गयित्वाऽन्यैर्वाययति । तदभावे स्वयमेवाल्पसागारिके वयति॥
अथ सूत्रं न लभ्यते ततः को विधि ? इत्याह[भा.२९९६] सेडय ए पिंजिय, पेलुग्गहणे य लहुग दप्पेणं ।
तव-कालेहि विसिट्ठा, कारणेअकमेण ते चेव !! वृ- 'सेडुगो नाम' कसिः , स एव लोढितः सन् बीजरहितो रूतम्, तदेव रूतं पिजनिकया ताडितं पिञ्जितम्, तदेव पूणिकया वलितंपेलुरिति भण्यते । एतेषां यदि दर्पण ग्रहणं करोति तदा चत्वारो लघुकास्तपः-कालाभ्यां विशिष्टाः । तत्र सेडुके उभयगुरुकाः, रूते तपोगुरुकाः,पिञ्जिते कालगुरुकाः, पेलुके द्वाभ्यां लघुकाः । कारणे पुनः प्रथमं पेलुकं पश्चात् पिअितं ततो रूतं ततः सेडुकमपि गृह्णाति । अथाक्रमेण गृह्णाति ततस्त एव चत्वारो लघुकाः । सेडुकं च त्रिवर्षातीतं विध्वस्तयोनिकमेव ग्रहीतुंकल्पते नसचित्तम् । ततश्च सेडुकादीनि गृहीत्वा किं करोति? इत्याह[भा.२९९७] कडजोगिएकओ वा, वसईए नालबद्धसहिओ वा ।
निप्काए उवगरणं, उभओपक्खस्स पाओग्गं । वृ-कृतयोगी नाम-यो गृहवासे कर्तनं वयनं वा कृतवान् । स गच्छस्य वस्त्राभावे एकको वा नालबद्धसंयतीसहितो वा विजनेभूभागेकतनंवयनंच कृत्वा 'उभयपक्षस्य संयत-संयतीलक्षणस्य प्रायोग्यमुपकरणं निष्पादयति । ततः संयताः संयत्यश्च यथायोगमुपकरणं परिभुञ्जते ।।
ततः किम् ? इत्याह[भा.२९९८] अगीयत्थेसु विगिचे, जहलाभं सुलभउबहिखेत्तेसु ।
पच्छित्तंच वहति, अलंभे तं चेव धारेंति॥ ' यद्यगीतार्थमिश्रास्ततः सुलभोपधिक्षेत्रेषु गताः सन्तः 'यथालाम' यद् यद् वस्त्रं लभन्ते तत्तत्सदृशमपरं व्यतवस्त्रं 'विविचन्ति' परिष्ठापयन्तीत्यर्थः, अगीतार्थप्रत्ययनिमित्तं च यथालघु प्रायश्चित्तं वहन्ति । अथापरं न लभ्यते ततः तदेव' स्वयंव्यूतं वस्त्रं वस्त्रं धारयन्ति । अथ सर्वेऽपि गीतार्थास्ततोऽपरस्य लाभे प्राक्तनं परित्यजन्ति वा न वा, न कोऽपि नियमः।।
अथ "अद्धाणनिग्गयाई" इत्यत्र योऽयमादिशब्दस्तस्य फलमुपदर्शयत्राह[मा.२९९९] एमेव य वसिमम्मि वि, झामिय ओम हिय वृढ परिजुन्ने ।
पुबुट्टिए व सत्थे, समइच्छंता व ते वा वि॥
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org