Agam Sutra Satik 35 Bruhatkalpa ChhedSutra 2

SR No.: 003371
Original Sutra Author: N/A
Author: Dipratnasagar, Deepratnasagar
Publisher: Agam Shrut Prakashan
Publication Year: 2000
Total Pages: 1500
Language: Prakrit, Sanskrit
Classification: Book_Devnagari, Agam, Canon, Agam 35, & agam_bruhatkalpa
File Size: 29 MB

Page 404

४०१
उद्देशकः १, मूलं-६, [भा. १५८३] [मा.१५८३] गच्छम्मि एस कप्पो, वासावासे तहेव उडुबद्धे ।
गाम-नगर-निगमेसुं, अइसेसी ठावए सड्डी ।। वृ-वर्षावासे तथैव ऋतुबद्धे ग्राम-नकर-निगमेषु स्थितानां गच्छे एष कल्पः । कः ? इत्याहअतिशेषाणि-अतिशायीनि स्निग्ध-मधुरद्रव्याणि प्राप्यन्ते येषु तानि कुलान्यतिशेषीणि “सदि' त्ति दानश्रद्धावन्ति एवंविधानि कुलानि स्थापयेत् । एकं गीतार्थसङ्घाटकं मुक्त्वा शेषसङ्घाटकान् न तत्र प्रवेशं कारयेत् ॥आह[भा.१५८४] किं कारणंचमढणा, दव्वखओ उग्गमो वियन सुन्झे।
गच्छम्मि नयम कजं, आयरिय-गिलाण-पाहुणए । - "किं कारणं' को हेतुः येन स्थापनाकुलेष्वेक एव सङ्घाटकः प्रविशति ? । सूरिराह"चमढण"त्ति अन्यैरन्यैश्च सङ्घाटकैः प्रविशद्भिस्तानि कुलान्युद्वेगं प्राप्यन्ते । ततश्च द्रव्याणांस्निग्धमधुराणां क्षयो भवति, उद्गमोऽपिचन शुध्यति । गच्छेच नियतं' निश्चितं प्रायोग्यद्रव्यैः कार्यं भवति।किमर्थम्? इत्याह-आचार्य-ग्लान-प्राधूर्णकानां हेतोरिति नियुक्तिगाथासमासार्थः।।
अथ भाष्यकार एनामेव विवृणोति[भा.१५८५] पुबि पि वीरसुणिया, भणिया भणिया पहावए तुरियं ।
सा चमढणाए सिग्गा, निच्छइ दटुं पि गंतुं जे ॥ कृ-जहा काइवीरसुणियाकेणइपारद्धिएणतित्तिराईणंगहणेछिछिक्कारियासमाणी तित्तिराईणि गिण्हइ । पच्छा सो तेहिं सावएण विना वि काडं हंतूण छिछिक्कारेइ ।सा वीरसुणिया इतो तओ पहावइ जाव न किंचि पेच्छइ । ताहे सा वेयारिया समाणी जइ सोसावयं दटुंपच्छा छिछिक्कारेइ तहा वि पयं पि न इच्छए गंतुं ।। अथ गाथाक्षरयोजना-यः शुनकद्वितीयः शस्त्राद्यपेक्षारहितो मृगयां करोतिसवीरउच्यते, तस्य शुनिका यथा पूर्वमध्टेऽपि श्वापदे भणिता भणिता' छीत्कृता छीत्कृता सती त्वरितमितस्ततः प्रधावति । ततः सा 'चमढणया' निरर्थकमुद्वेजनया "सिग्गा" श्रान्ता सती सन्तमपि श्वापदं दृष्ट्वा पदमपि गन्तुं "जे'' इति पादपूरणे नेच्छति ॥
एष दृष्टान्तः । अर्थोपनयस्त्वेवम्[भा.१५८६] एवं सड्ढकुलाई, चमढिजंताई अन्नमन्नेहि।
नेच्छंति किंचि दाउं, संतं पितहिं गिलाणस्स ।। 'एवम् अमुनैव प्रकारेण श्राद्धकुलानि "चमढिजंताई" ति उद्वेज्यमानानि 'अन्यान्यैः' क्षुल्लक-स्थविर-क्षपकादिभिः । यद्वा "अन्नमन्नेहि" ति अन्यान्यैः-परिफल्गुप्रायः कारणैः । यथा एकः प्राह-ग्लानस्य शीर्ष दुष्यति शर्करां प्रयच्छ; अपरः प्राह-ममोदरं दुष्यति दनः करम्बेण प्रयोजनम्। तदपरः प्राह-प्राधूर्णक आयातोऽस्ति घृतादिकं देहि; अन्यः प्राह-अहमाचार्यस्य हेतोरायातोऽस्मिदुग्धं सशर्करं प्रतिलाभयेत्यादि । ततस्तानिब्रुवीरन्-यूयं सर्व एव ग्लाना अतो वयं कियतां प्रयच्छामः? को वा जानाति यूयमाचार्यादीनां हेतोर्गृह्णीय? आहोश्चिदात्मार्थम्? इति । एवमुद्वेज्यमानानि नेच्छन्ति 'सदपि' विद्यमानमपि घृतादिकं 'किञ्चित्' स्तोकमात्रमपि ग्लानस्य उपलक्षणत्वादाचार्य-प्राधूर्णकादेरप्यर्थाय दातुम्। ततश्च यत् ते ग्लानादयः परिताप्यन्ते (181261