Agam Sutra Satik 35 Bruhatkalpa ChhedSutra 2

SR No.: 003371
Original Sutra Author: N/A
Author: Dipratnasagar, Deepratnasagar
Publisher: Agam Shrut Prakashan
Publication Year: 2000
Total Pages: 1500
Language: Prakrit, Sanskrit
Classification: Book_Devnagari, Agam, Canon, Agam 35, & agam_bruhatkalpa
File Size: 29 MB

Page 1324

२७३
उद्देशक : ५, मूलं-१४६, [भा. ५७०७] [भा.५७०७] दूरे मज्झ परिजणो, जोव्वणकंडं चऽतिच्छए एवं ।
पेच्छह विभवं मे इम, न दानि रूवं सलाहामि॥ [भा.५७०८] पडिरूववयत्थाया, किणा वि मज्झं मणिच्छिया तुब्भे।
मुंजामुताव भोए, दीहो कालो तव-गुणाणं ॥ वृ-दूरे तावद् मदीयः परिजनः, 'यौवनकाण्डं च तारुण्यावसर आवयोरेवमतिकाम्द वर्तते, पश्यत मदीयम् ‘एनम्' एतावत्परिस्पन्दरूपं विभवम्, रूपं पुनरात्मीयं नेदानीमहं श्लाघे प्रत्यक्षोपलभ्यमानत्वान्न तद् वर्णयितुमुचितमित्यर्थः, यूयं च मम प्रतिरूपवयस्थायाः केनापि कारणेनात्यन्तंमनस ईप्सितास्ततो भुञ्जीवहि तावद्भोगान्, तपो-गुणानांतु पालने दीर्वपश्चादपि कालो वर्तते ॥ [मा.५७०९] भणिओ आलिद्धो या, जंघा संफासणाय ऊरूयं ।
___ अवयासिओ विसन्नो, छट्ठो पुन निप्पकंपो उ॥ वृ-एवं तया भणितमात्रेएव प्रथमः विषन्नः' पराभग्नः, प्रतिसेवितुंपरिणत इत्यर्थः । द्वितीयो भणितोऽपि यदा नेच्छति तदा सुकुमारहस्तैराश्लिष्टस्ततो विषन्नः। तृतीय आश्लिष्टोऽप्यनिच्छन् जाभ्यां संस्पृष्टो विषत्रः । एवं चतुर्थऊरुभ्यांसंस्पृष्टो विषन्नः । पञ्चमः 'अवतासितः' बलामोटिकया आलिङ्गितोविषन्नः । षष्ठः पुनः सर्वप्रकारैः क्षोभ्यमानोऽपि निष्पकम्पः । अथएषुप्रायश्चित्तमाह[भा.५७१०] पढमस्स होइ मूलं, बितिए छेओ यछगुरुगमेव ।
छलहुगा चउगुरुगा, पंचमए छह सुद्धो उ॥ वृ.अत्र प्रथमस्य मूलम्, द्वितीयस्य च्छेदः, तृतीयस्य षड्गुरु, चतुर्थस्य षड्लघु, पञ्चमस्य चतुर्गुरु, अत्र च सूत्रनिपातः । षष्ठस्तु शुद्धः । [भा.५७११] सव्वेहि पगारेहि, छंदणमाईहि छ?ओ सुद्धो।
तस्स विन होइ गमनं, असमत्तसुए अदिने य॥ वृ-सर्वैरपि प्रकारैःछन्दनादिभिर्निष्पकम्पत्वात् षष्ठोयद्यपिशुद्धस्तथापितस्याप्यसमाप्तश्रुतस्य गुरुभि 'अदत्ते' अननुज्ञाते गणाद् निर्गमनं न भवति' न कल्पते ।। यैः प्रथमादिभिः पञ्चमान्तै
धिसोढं ते भद्रिकया देवतया भणिताः-अहो ! भवद्भि प्रतिज्ञा निर्वाहिता, गर्जित्वा निर्गतानां दृष्टा भवदीयाऽवस्था?, मयैतद् युष्माकमनुशासनाय कृतम् ‘मा प्रान्ता देवता छलयिष्यति' इति कृत्वा, ततो नाद्यापि किमपि विनष्टम्, गच्छत भूयोऽपिगच्छम् । एवमुक्त्वा सा प्रतिगतेति। [भा.५७१२] एए अन्ने य बहू, दोसा अविदिननिग्गमे भणिया।
मुच्चइ गणममुयंतो, तेहिं लभते गुणा चेमे॥ वृ-एते अन्ये च बहवो दोषाः अवितीर्णस्य-अननुज्ञातस्य गणा निर्गमे भणिताः । यस्तु गणं न मुञ्चति स तैषिर्मुच्यते, गुणांश्चाभून् लभते ॥ [भा.५७१३] नाणस्स होइ भागी, थिरयरओ दंसणे चरित्ते य ।
धन्ना गुरुकुलवासं, आवकहाए न मुंचंति ।। वृ-'ज्ञानस्य' अपूर्वश्रुतस्य आभागी भवति, दर्शने च सम्मत्यादिशास्त्रवगाहनादिना चरणे | 2018