Agam Sutra Satik 35 Bruhatkalpa ChhedSutra 2

SR No.: 003371
Original Sutra Author: N/A
Author: Dipratnasagar, Deepratnasagar
Publisher: Agam Shrut Prakashan
Publication Year: 2000
Total Pages: 1500
Language: Prakrit, Sanskrit
Classification: Book_Devnagari, Agam, Canon, Agam 35, & agam_bruhatkalpa
File Size: 29 MB

Page 1234

१८३
उद्देशक : ४, मूलं-१२२, [भा. ५२६७] अपि हानिर्भवति॥ [मा.५२६८] पच्छित्तपरूवणता, एतेसि ठवेंतए य जे दोसा।
___ गहितकरणं य दोसा, दोसा य परिहवेंतस्स ।। वृ-'एतेषां' सञ्चयादीनां सर्वेषामपि प्रायश्चित्तप्ररूपणा कर्तव्या, सा च प्रागेवलेशतः कृता। 'स्थापयतः' निक्षिपतश्च ये दोषाः, ये च गृहीतेन कार्याणि कुर्वतो भाजनभेदप्रभृतयो दोषाः, ये चपरिष्ठापयतो दोषास्तेऽपि वक्तव्या इति ॥ [भा.५२६९] तम्हा उजहिं गहितं, तर्हि मुंजणे वज्जिया भवे दोसा।
एवं सोदि न विज्ञ्जति, गहणे विय पावती बितियं ।। -यत एतावन्तो दोषाः तस्माद् यस्यामेव पौरुष्यां गृहीतं तस्यामेव भोक्तव्यम् । एवं कुर्वता दोषाः पूर्वोक्ता वर्जिता भवन्ति । परः प्राह-नन्वेवं शोधिन विद्यते यतः गहणे वित्ति यावद् भिक्षां गृह्णाति तावदेव द्वितीयां पौरुषीं प्राप्नोति ॥ सूरिराह[भा.५२७०] एवंता जिनकप्पे, गच्छम्मि चउत्थियाएजे दोसा।
इतरासि किन्न होंती, दव्वे सेसम्मि जतणाए। वृ- एवं तावञ्जिनकाल्पिकानामुक्तं यदुत 'यस्यामेव गृहीतं तस्यामेव भोक्तव्यम् । गच्छवासिनस्तुप्रथमायां गृहीत्वा यदि चतुर्थीमतिकामयन्ति तदा ये सञ्चयादयोदोषाउक्तास्तान् प्राप्नुवन्ति। भूयोऽपि परःप्रेरयति-'इतरयोः' द्वितीय-तृतीययोः पौरुष्योरशनादिद्रव्यं वारयतां किमेते दोषा न भवन्ति ? ।गुरुराह-भवन्ति, परंद्रव्ये भुक्तशेषे कारणे यतनया धार्यमाणे दोषा न भवन्ति ।। कथं पुनस्तदुद्वरितं भवति ? इत्याह[भा.५२७१] पडिलाभणा बहुविहा, पढमाए कदाचि नासिमविणासी।
तत्य विनासिं भुंजेऽजिन्ने परिने य इतरं पि॥ वृ-अभिगतश्राद्धेन दानश्राद्धेनवा कचित्प्रकरणे प्रथमपौरुष्यांबहुविधा प्रतिलाभना कृता, बहुभिर्भक्ष्य-भोज्यद्रव्यैरित्यर्थः । तच द्रव्यं द्विवा-विनाशि अविनाशि च । क्षिरादिकं विनाशि, अवगाहिमादिकमविनाशि।तत्रय विनाशि द्रव्यं तद् नमस्कार-पौरुषीप्रत्याख्यानवान्तो मुझते। शेषसाधूनां यद्यजीणं यदि वा तैः परिज्ञातं-तस्या नमस्कार-पौरुषीप्रत्याख्यानवान्तो मुञ्जते । शेषसाधूनां यद्यजीणं यदि वा तैः परिज्ञातं-तस्या विकृतेः प्रत्याख्यानं कृतम् अभक्तार्थो वा प्रत्याख्यातःआत्मार्थिका वातेततः 'इतरदपि अविनाशि द्रव्यमपि भुजते।।अमुमेवार्थव्याचष्टे[भा.५२७२] जइपोरिसित्तया तं, गमेति तो सेसगाण न विसज्जे ।
अगमेंताऽजिन्ने वा, धरंति तं मत्तगादीसु॥ दृ-यदि पौरुषीप्रत्याख्यानवन्तस्तद् द्रव्यं सर्वमपि 'गमयन्ति निर्वाहयितुं शक्नुवन्ति ततः 'शेषाणां' पूर्वार्द्धप्रत्याख्यानिनां न विसर्जयेयुः न दधुः । अथ ते सर्वमपि न गमयन्ति ततः पूर्वार्द्धप्रत्याख्यानिनामपिदीयते। अथ तेषामप्यजीगततोमात्रकादिषु तद्' अशनादिकंधारयन्ति।
अथवाऽमुना कारणेन धारयेत्[मा.५२७३] तं काउ कोइ न तरइ, गिलाणमादीण दाउमच्चुण्हे ।
नाउंव बहुं वियरइ, जहासमाहिं चरिमवजं ।