Agam Sutra Satik 35 Bruhatkalpa ChhedSutra 2

SR No.: 003371
Original Sutra Author: N/A
Author: Dipratnasagar, Deepratnasagar
Publisher: Agam Shrut Prakashan
Publication Year: 2000
Total Pages: 1500
Language: Prakrit, Sanskrit
Classification: Book_Devnagari, Agam, Canon, Agam 35, & agam_bruhatkalpa
File Size: 29 MB

Page 1064

१३
उद्देशक : ३, मूलं-९७, [भा. ४४५७] [भा.४४५७] चंकमणे पुन भइयं, मा पलिमंथो गुरूविदिन्नम्मि ।
पणिवायवंदनं पुन, काऊण सई जहाजोगं ।। वृ. पुनःशब्दो विशेषणे, स चैतद् विशिनष्टि-प्रश्रवण-विचारभूम्यादेरागतस्य गुरोः कर्त्तव्यमेवाभ्युत्थानम्, चक्रमणे पुनः ‘भक्तं' विकल्पितम् । कथम् ? इति अत आह-मा सूत्राऽर्थपरावर्तनयोः 'परिमन्थः' व्याघातो भवत्विति कृत्वा यदि गुरवोऽनभ्युत्थानं वितरन्ति तदानाभ्युत्थातव्यम्, परमेवंगुरुभिर्वितीर्णेसति सकृद्' एकवारमभ्युत्थानं विधाय 'प्रणिपातवन्दनं' शिरःप्रणामलक्षमं कृत्वा भगवन् ! अनुजानीध्वम्' इति भणित्वा 'यथायोग' यथेप्सितं सूत्रार्थगुणनादिकं व्यापारं कुर्यात् । अथ गुरवो न वारयन्ति ततो नियमादभ्युत्थातव्यम्॥पुनरपि परःप्रेरयति-यदि चक्रमणा-ऽभ्युत्थाने सूत्रार्थपरिमन्धदोषो भवति तत इदमस्माभिरुच्यते[भा.४४५८] अइमुद्धमिदं वुच्चइ, जंचंकमणे वि होइ उट्ठाणं ।
एवमकारिजंता, भद्दगभोईवमा कुजा।. वृ- ‘अतिमुग्धम्' अतीवाप्रबुद्धजनोचितमिदं भवद्भिरुच्यते-यत् चङ्क्रमणेऽप्यभ्युत्थानं कर्तव्यं भवति।सूरिराह-एवं चक्रमणविषयमभ्युत्थानमकार्यमाणा भद्रकभोजिकस्येव प्रसङ्गतो माशेषमप्यविनयंकार्युरिति कृत्वाचक्रमणेऽप्यभ्युत्थानं कार्यन्ते।अथकोऽयं भद्रकभोजिकः? इति उच्यते-जहा-एगो भोइतो। तस्स रना तुट्टेणं गामंडलं पसाएण दिनं । सो तत्थ गतो ताहे ते गामिल्लगातुट्ठा भद्दओसामीलद्धोत्ति, ऋजुरित्यर्थः । तओतेभोइयं विनवेति-अम्हेतवपुतानुपुत्तियं भिचा जाया तो अम्हे 'चिंतणिज्जत्ति काउं करं पुब्बपरिमाणाओ थोवतरं करेहि । भोइएण अब्भुवगयं । अन्नया जंजं ते विनवेंतितं तं सो भद्दतो भोइतो तेसिं गामिल्लयाणं अनुग्गहं करेइ । अइवीसत्यत्तणेण लद्धपसरा ते जहारिहं विनयंभंसिउमाढत्ता। ततो भोइएणरुटेण ते गामिल्लया दंडिया, केइ उद्दविया । एस दिटुंतो । अयमत्थोवणओ-चंकमणअणब्भुट्ठाणे सेसं पि विनयं परिहविजा ततो रुट्ठोआयरिओ पच्छित्तदंडेण दंडिज्जा ।जे यतत्थ अच्चंतावराहिणोते गच्छाओ निच्छुभिजा । विनयमकारिजंता य ते इहलोए परलोए य परिचत्ता भवंति । आयरिओ य सरणमुवगयाणंतेसिंन सारक्खणकारी भवइअओचंकमणे विते अब्मुट्ठाणं कारिजंति।।अपि [भा.४४५९] वसभाण होति लहुगा, असारणे सारणे अपच्छिता।
तेविय पुरिसा दुविहा, पंजरभग्गा अभिमुहा य॥ वृ-ये ते गुरुचक्रमणादिषु नाभ्युत्तिष्ठन्ति तान् यदि वृषभाः 'न सारयन्ति' 'कस्मादार्या ! नाभ्युत्तिष्ठथ ?' ततो वृषभाणां चतुर्लघवः । अथ वृषभैः प्रतिनोदिताः परं ते न प्रतिशृण्वन्ति ततः सारणे कृते सति वृषभा अप्रायश्चित्ता इतरे प्रायश्चित्तमापद्यन्ते । अनभ्युत्थाने असारणायां चामी दोषा भवन्ति-ये प्रतीच्छका उपसम्प्रप्रतिपत्त्यर्थमायातास्ते द्विविधाः पुरुषा भवन्तिपञ्जरभग्नाः संयमाभिमुखाश्च । तत्र गच्छे वसतां यद् आचार्योपाध्याय-प्रवर्तक-स्थविरगणावच्छेदिकाख्यपदस्थपञ्चकस्य पारतन्त्रयं या परस्परंप्रतिनोदनाएतत् पञ्जरमुच्यते, एतस्मात् पञ्जराद् भग्नाः-निर्वित्राः पञ्जरभग्नाः । संयमाभिमुखास्तु-पार्श्वस्थाद्यवमग्नविहारिगच्छात् चारित्राभिलाषिणः संविग्नगच्छं प्रवेष्टुकामाः । तत्र ये पञ्जरभग्ना आगतास्ते तामनभ्युस्थानविषयामप्रतिनोदनां दृष्ट्वा चिन्तयन्ति