________________
उद्देशक : १५, मूलं - ९१६, [भा. ४८७९ ]
धू- आह चोदग - अद्धाणं किं गंतव्वं न गंतव्वं ? उच्यते[भा. ४८८० ] उद्दद्दरे सुभिक्खे, अद्धाणे पवज्जमाउ दप्पेणं । लहुगा पुण सुद्धपए, जं वा आवजती जत्तो ॥
धू- उद्ददरा - उद्दद्दरं, उद्धं पूरिजंति त्ति वृत्तं भवति । ते य दरा दुविधा - धन्नदरा पोट्टदरा । धन्नदरा धन्नवासणा कडपल्लादि, पोट्टाणि चेव पोट्ठदरा । एत्थ चत्तारि भंगा- उद्दद्दर सुभिक्खं 91 उद्दद्दरं नो सुभिक्खं २ । नो उद्दद्दरं सुभिक्खं ३ | नो उद्दद्दरं नो सुभिक्खं (ङ्क] ४ । एत्थ पढमभंगे जति गच्छति अद्धाणं दप्पेणं, एत्थ जतिवि सुद्धं सुद्धेण गच्छति न किं चि आवज्जति मूलुत्तरविराधनं तहावि चउलहुं पच्छित्तं । कीस ? दप्पेणं अद्धाणं पडिवजति त्ति अतो चउलहुं दिन्नं । जं वा अन्नं आवञ्जति त्ति "जतो” त्ति - मूलुतरगुणविराधनातो तन्निष्फण्णं सव्वं पच्छित्तं । अहवा - जंवा मूलुत्तरगुणविराधनाओ आवज्जति तं पुण विराधनं करेति, जतो त्ति दव्वतो खेत्तता कालतो भावतो वा, तन्निष्फण्णं सव्वं पावति । एवं ततियभंगे वि अत्थतो पत्तं । सेसेहिं बितिय चउत्थभंगेहि अद्धाणगमणं हवेज्जा, पढम-ततिएसु वा अन्नतरकारणे ।। किं तं कारणं ? उच्यतेअसिवे ओमोयरिए, रायटुट्टे भए व आगाढे । गेलण उत्तिमट्टे, नाणे तह दंसणचरिते ।।
-
[ भा. ४८८१ ]
चू- आगाढसद्दो सव्वाणुवादी मज्झट्ठिओ, अहवा - जं दव्वादि आगाढ सत्तविहं वृत्तं तं एत्थ
दट्ठव्व ॥
[भा. ४८८२ ]
एएहि कारणेहिं, आगाढेहिं तु गम्ममाणेहिं । उबगरणपुव्वपडिलेहितेण सत्येण गंतव्वं ॥
चू- अद्धाणे जं उवकरणं गुलिगादि उवउज्जति तेन "पुव्वपडिलेहिएण'' त्ति - गहितेणेत्यर्थः । [भा. ४८८३ ] अद्धाण पिवसमाणो, जाणगमनीसाए गाहए गच्छं ।
अह तत्थ न गाहेज्जा, चाउम्मासा भवे गुरुगा ॥
चू- आहे अद्धाणं पविसियब्वं निच्छियं भवति ताहे आयरिया “ जाणगनिस्साए "त्ति जाणतो गीयत्थो तन्निस्साए गच्छो अद्धाणकम्पट्ठिति गाहेजति । पच्छद्धं कंठं ।।
स्यान्मति- " को अद्धाणकप्पट्ठिति गाहेति ? कहं वा गाहिज्जति” ? उच्यते
७९
[ भा. ४८८४ ] गीयत्थेण सयं वा, वि गाहते छडुंतो पच्चयनिमित्तं । सारेंति ते सुतत्था, पसंग अपञ्चओ इहरा ॥
- जति अप्पणा केणइ कारणेण वावडो तो अन्नेन उवज्झायादिणा गीयत्थेण गाहेति, अप्पणा वा गाहेति अन्नगीयत्यसमक्खं, ताहे सो गाहिंतो अंतरंतरे अत्थपदं छड्डेतो कहेति, ताहे जे ते गीयथा ते तानि अत्थपदाणि संभारिति - "इमं ते विस्सरियं" ति । किं निमितं एवं कजति ? अगीयत्थाणं पञ्चयनिमित्तं "सव्वे एते जाणंति" त्ति सव्वमेवं । अध एवं न कज्जति तो तेसिं एव उप्पजइ “एत्ताहे एवं सट्ठिति सेच्छाए करेंति” । “इहर" त्ति एवं अकज्जंते अद्धाणमुत्तिण्णा वि वत्थेव पसंगं करेति, अपञ्चतो वा भवति ।।
-
सीसो भणति - "भणह सव्वं अद्धाणविधिं" । आचार्याह
Jain Education International
·
[ भा. ४८८५ ] अद्धाणे जयणाए, परूवणा वण्णिया उवरि सुत्ते । ओमे उवरिं बक्खति, रोगाऽऽतंकेसिमा जयणा ॥
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org