Agam Sutra Satik 34 Nishith ChhedSutra 1

SR No.: 003370
Original Sutra Author: N/A
Author: Dipratnasagar, Deepratnasagar
Publisher: Agam Shrut Prakashan
Publication Year: 2000
Total Pages: 1372
Language: Prakrit, Sanskrit
Classification: Book_Devnagari, Agam, Canon, Agam 34, & agam_nishith
File Size: 25 MB

Page 954

उद्देशक : १५, मूलं ९१६, [ भा. ४७६१]
[ भा. ४७६१] तणगहणे झुसिरेतर, अग्गी सट्ठाण अभिनवे जं च । एसपेल्लण गमणे, काए सुय मरण तोहाणे ।।
चू- सीताभिभूता तणं सेवंति झुसिरे । इतरे त्ति - अज्झसिरे सेवते मासलहुं । अग्गी सेवंति ती साण चउलहुँ । अह अहिणवं अग्गिं जणेंति तो मूलं । जं च अग्गिसमारंभे अन्नेसिं जीवाणं विराधनं करेंति तन्निष्फण्णं च । “एसणं पेल्लइ" त्ति उवकरणाभावे उग्गमुष्पायणादोसेण जेण दु गेहति तन्निष्फण्णं च । “गमणे" त्ति उवहिण विना जति सीतादीहिं परिताविजमाणा अन्नतित्थिए एक्के मूलं, दोहिं अणवट्ठो, तिहि चरिमं । “काए"त्ति अग्गिसेवणा जं पुढवादिकाए विराहेति तन्निष्फण्णं । अहवा - "काए "त्ति अग्गिसेवणा जं पुढवादिकाए विरार्हेति तन्निष्फण्णं । अहवा - "काए "त्ति असणादिसु जं काए व हंति तन्निष्फण्णं । “सुत्ते"त्ति सुत्तं न करेति, अत्थं न करेति, सुतं णासेति, अत्यं नासेति पच्छित्तं पूर्ववत् । उवहिना विना जति एक्को मरति तहावि चरिमं । उवकरणाभावे जति एक्को ओहावति मूलं, दोहिं अणवट्ठो, तिहिं पारंचिओ ॥ उवहि त्ति गतं । इदानिं "गेण्हण कड्डण" पच्छद्धस्स इमा विभासा[ भा. ४७६२] गुरुगा छम्मास कड्डणे छेदो होति ववहारे । पच्छाकडम्मि मूलं, उड्डहणं विरुंगणे नवमं ॥
चू- पलंबे गेण्हंतो गहितो तस्स चउगुरुगा, उवकरणं हत्थे वा घेत्तुं कढितो ताहे छग्गुरुं, करणे आरोविते ववहारे य पयट्टे छेदो। “पच्छाकडो” त्ति जितो तम्मि मूलं, तिग- चउक्क-चारेसु “एस- पलंबहारि” त्ति उड्डाहो, हत्थे वा पादे वा विरूंगिते, एतेसु उड्डाहण-विरुंगितेसु दोसु वि अणवट्ठो ॥
[भा. ४७६३]
उद्दावण- निव्विसए, एगमनेगे पदोस पारंची। अवटुप्पो दोसु य, दोसु य पारंचितो होति ॥
- जति उद्दविओ निव्विसओ वा आणत्तो एतेसु दोसु वि पारंचियं । “अणवट्टप्पो” ति पच्छद्धं गतार्थं ॥ अधवा एगस्स अनेगाण वा जति पदोसं जाति तो पारंचितो ।। इमं परिग्गहविसेसेण पच्छित्तविसेसं दरिसेति[भा. ४७६४]
५५
आराम मोल्लकीते, परउत्थिय भोइएण गामेण । वणि- घड - कुडंब - रन्ना, परिग्गहे चेव भद्दितरा ॥
चू- आरामो मोल्लेण कीओ, सो पुण केणं कीतो होज्जा ? इमेहिं- कुटुंबिणा परउत्थिएण वा भोइएण वा गामेण वा वणिएण वा 'घड' त्ति गोडीए आरक्खिएण वा रन्ना वा ॥
[भा. ४७६५]
एतेसु उ ण्हते, पच्छित्त इमं तु होति नायव्वं ।
चत्तारि छ लहु गुरु छेदो मूलं तह दुगं च ॥
धू- इत्थ जति गिण्हति तो इमं पच्छित्तं मूलं अणवट्ठो पारंचितो त्ति । एत्य वि ते चेव भद्देतरदोसा पडिसेहणादिया य । रुक्खाहो जं पडितं सचित्तं च तं भणियं । इदानिं भूमिट्टिओ जं हत्थेण पावति तं गेण्हंतस्स भण्णति
[मा. ४७६६] सजियपतिहिए लहुओ, सजिए लहुगा य जत्तिया गासा । गुरुगा होति अनंते, हत्थप्पत्तं तु गेण्हंते ॥