________________
निशीथ-छेदसूत्रम् -३-१५/९१६
धू-उच्चारियसिद्धा ।। "खरंटणा' इमा[भा.४७५६] धी मुंडिओ दुरप्पा, धिरत्थु ते एरिसस्स धम्मस्स ।
___अन्नस्स वा वि लब्मसि, मुक्को सि खरंटणा एसा॥ धू-मए मुक्को, अन्नो ते कोइ सिक्खवणं काहिति, एवमादिणिपिवासा खरंटणा ।। इमो सष्पिवासो “उवालंभो"[भा.४७५७] आमफलाइ न कप्पंति, तुज्झ मा सेसए विदूसेहिं।
___माय सकजे मुज्झसु, एमादी हो उवालंभो॥ चू-पंतावणा उवधिहरणं च पसिद्धा, पच्छित्तेण वा सह भणिहिति । एतेसु पंचसु विपदेसु पच्छित्तं भणाति[भा.४७५८] लहुगा अनुग्गहम्मी, अप्पत्तिय गुरुग तीसु ठाणेसु ।
पंतावण चउगुरुगा, अप्पबहुम्मी हिते मूलं ।। घू- जस्स सो आरामो पडिग्गहे सो जति चिंतेति-अनुग्गही जं मे साधवो पलंबे गेण्हति । एत्थ अनुग्गहे चउलहुगा । अह अप्पत्तियं करेति तुण्हिक्को य अच्छति ताव चउगुरुं । अप्पत्तिएण वा तयो पगारा करेज्ज - पडिसेह, खरंटा, उवालंभे । एतेसु तिसु ठाणेसु पत्तेयं चउगुरुगा। सामण्णेणं पंतावणे चउगुरुगा, अप्पे वा बहुम्मि वा उवहिम्मि हरिते मूलं भवति । अहवा - उवहिनिप्फण्णं ।। [भा.४७५९]परितावणा यपोरिसि, ठवणा महत मुच्छ किच्छ कालगते।
मास चउ छच्च लहुगुरु, छेदो मूलं तह दुर्गच ।। खू-पंतावियस्स अनागाढपरितावणा गाढपरितावणा।अहवा-पंतावितोपरितावणाभिभूओ सुत्तपोरिसिं न करेति मासलहुं । अत्थपोरिसिं न करेति मासगुरु । सुत्तपोरिसिं अकरेमाणा सुत्तं णासिंतिङ्क। अत्थं नासिंतिका । अनाहार ठवेतिङ्क।आहारिमेक । परित्ते। अनंते का । फासुए क । अफासुए का । असिनेहे । सिणिहे का । महादुक्खे फ़। मुच्छाए फ्रम । किच्छपाणे छेदो । किच्छुस्सासे मूलं । संमोहते अणवठ्ठप्पो । कालगए पारंचियं ।
सा परितावणा इमेहिं तालियस्स भवति[भा.४७६०] कर पाद डंडमादिहि, पंतावणे गाढमादि जा चरिमं ।
अप्पो उ अहाजातो, सब्बो दुविहो विजं च विणा ॥ घू- हत्थेण वा पादेण वा डंडेण आदिग्गहणेण लतादिसु पंतावेज्जा । पंतावियस्स अनागाढादिविकप्पा भवति । तेसुय चउलहुगादि जाव चरिमं पच्चित्तं भवति ।तंच अनंतरमेव भणियं । “अप्पबहबुम्मि हिते" त्ति अस्य व्याख्या-अप्पो उ पच्छद्धं । अप्पोवधी को ? एसा - पुच्छा। उत्तरं-अहाजातो।कतिरूवो? अत्रोच्यते-रयहरणं, दो निसिजाओ, मुहपोत्तिया, चोलपट्टो य । बहु केरिसो? सव्यो त्ति चोद्दसविहो । अहवा दुविधो वि - ओहितो उवग्गहितोय । चोदगाह - "कहं उवधिनिष्फण्णं, कहं वा मूलं ?" अत्रोच्यते - पमादतो उवधिनिष्फण्णं, अह दप्पतो पलंबे गेण्हंतस्स सव्वोपकरणावहारोतोमूलं भवति । अहवा-सव्वोचकरणे हिते नियमा परलिंगं भवति, तेन मूलं भवतीत्यर्थः । जंच एतेण उवधिणा विणा काहिँति पाविहिति वा॥
किं च तं? उच्यते
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org