________________
उद्देशक : १५, मूलं-९१६, [भा. ४७४०] [भा.४७४०] तेने देव-मणुस्से, पडिनीए एवमादि आताए।
__मास चउ छच्च लहु गुरु, छेदो मूलं तह दुगंच ।। चू-कंटगेण विज्झति, अट्ठी ह९ तेन दुखविञ्जति, खाणुत्ति खाणुगेण दुक्खविजति, विञ्जलं, उदगचिक्खिल्लय तत्थ पडेजा, विसमं निण्णमुण्णतं तत्थ वि पडिजा, दरी-कुमाराती तत्थं पादो विमोइज्जति णिण्णं-खड्डा तत्थ पडति, मुच्छा वा भवति सूलं वा अनुघावति, विसेणवा सप्पादिणा वा वालेण वा खज्जति, रिच्छो अच्छपल्लो तेन वा विरंगिजति, कोलसुणगेण वा खजति, सीहेण वा, “वग्यो" विरुवो, “वराहो" सूकरो, मेच्छपुरिसो वा आहणेज्जति, इत्यी वा उवसग्गेज्जा । अहवा - मेच्छा इत्थी उवसग्गेज्जा, तन्निमित्तं मेच्छपुरिमो पंतावेज, तेणेहिं वा बंधनादि पावेज, देवता वा छलेज, अन्नो वा कोइपडिनीयादीपंतावेज । तेहिं ठाणेहिं आयविराधना होज्ज । एतेसु सव्वेसुपरितावणादिकेसुइमंपच्छत्तं-“मासचउ" गाहद्धं ! "लहु" गुरुत्ति-चत्तारिमासा लहुगा गुरुगा, छच्च मासा लहुया गुरुगा।
इमं अनागाढादिसु पच्छित्तं । जति आनागाढं परिताविञ्जति तो।अहागाढं तोका । अह दुक्खादुक्खं भवति पुँ । अह मुच्छ भवति म । किच्छपाणे छे० । किच्छुस्सासे मू०। समुग्धाते अणवठ्ठो । अह कालगते पारंचियं ।। इमं आयविराधनाए दिवसरातिनिष्फण्णं[भा.४७४१] कंट-ऽट्ठिमातिएहिं, दिवसतो सव्वस्थ चउगुरू होति।
रत्तिं पुण कालगुरू, जत्थ य अन्नत्य आतवधो॥ चू-उच्चारितसिद्धा॥ [भा.४७४२] पोरिसिणासण परिताव ठावण तेणे य देह उवहिगतं ।
पंतादेवतछलणे, मणुस्सपडिनीयवहणं वा ।। घू-तन्निमित्तं सुत्तपोरिसिं न करेति मासलहुं, अह अत्थ पोरिसिंन करेति तो मासगुरुं, सुत्तं णासेति। अत्थं नासेइया । परितावण त्ति गतार्थः । “ठवण" त्ति-अनाहारं ठवेति, आहारं ठवेतिका, परितं ठवेति, अनंते का, अस्नेहं च ठवेति, सस्नेहंका । जइ मिच्छो मारेति तो पारचियं ।अह एक्को ओहावति मूलं, दोसु अवटुं, तिसुपारंचियं । “तेन" त्ति-उवहीतेणा सरीरतेणा वा, उवहीए उवहिनिष्फणं भाणियध्वं, सरीरतेणएहिं जति एक्को साधू हीरति तो मूलं, दोहिं अणवट्ठो, तिहिं पारंचितो । पंता देवता छलेति चउगुरुं । पडिनीतो इत्यि पुरिसो नपुंसगो वा हणति का । एसा आयविराधना॥ [भा.४७४३] एवं ता असहाए, सहायगमणे इमे भवे दोसा ।
जय अजय इस्थिपंडो, अंजती संजतीहिं च ।। चू-तत्थ जे ते "जया" तेइमे[भा.४७४] संविग्गमसंविग्गा, गीता ते चेव होति उ अगीता ।
लहुगा दोहि विसिट्ठा, तेहि समं रत्ति गुरुगाउ। धू-संविग्गा गीयत्था, असंविग्गा गीयत्था । संविग्गा अगीयत्था, असंविग्गा अगीयत्था । एतेसिं पच्छित्तं पच्छद्रेण- संविग्गेहिं गीयत्येहि जति जाति दिवसतो तो चउलहु, उभयलहुँ । असंविग्गेहिं गीयत्थेहि समंजति जाति तो चउलहुंकाललहुंतवगुरुग । असंविग्गेहिं अगीयत्येहि
For Private & Personal Use Only
Jain Education International
www.jainelibrary.org