Agam Sutra Satik 34 Nishith ChhedSutra 1

SR No.: 003370
Original Sutra Author: N/A
Author: Dipratnasagar, Deepratnasagar
Publisher: Agam Shrut Prakashan
Publication Year: 2000
Total Pages: 1372
Language: Prakrit, Sanskrit
Classification: Book_Devnagari, Agam, Canon, Agam 34, & agam_nishith
File Size: 25 MB

Page 939

निशीथ - छेदसूत्रम् -३-१४ /९०१
आगता । किं कर्ज ? ताहे साधू भांति इहेव भनामो, किं ता एगंते भणेमो ? तेन अब्भणुन्नातो तत्थेव भांति | अहवा भणेज्जं - एगते गच्छिमी, ताहे एगते ऊसारिज्जति । तत्थ वि उच्चेण सद्देण जहा अन्नो वि सुणेति तहा जायंतीत्यर्थः । अधवा इमो विधी
४०
[भा. ४६८५ ] जत्थ उन होज्ज संका, संकेज्ज जनाउले व पणयता । सो पडिचरतुद्वेतं, अन्नेन व उट्ठवावेइ ।।
चू- जत्थ साधुणा ओसारिजमाणे जणस्स संका न भवति तत्थ वा ओसारिज्जति । जत्य साधू बहुजनमज्झे मग्गंतो संकति तत्थ सो साधू तं पडिग्गहसामिं सयमेव उट्ठितं पडियरइ त्ति पडिक्खति त्ति वुत्तं भवति । अध तुरं ति तो अनेन परिसामज्झातो उट्ठवावेति । एस जयणा ।।
यू. (९०२) जे भिक्खू पडिग्गहनीसाए उडुबद्धं वसइ, वसंतं वा सातिञ्जति ॥
मू. (९०३) जे भिक्खू पडिग्गहनीसाए वासावासं वसइ, वसंतं वा सातिज्जति ॥ पू. (९०४) तं सेवमाणे आवज्जइ चाउम्पासियं परिहारट्ठाणं उग्घाइयं ॥
चू- अन्ने मासकप्पवासाजोग्गा वा खेत्ता मोतुं एत्थ पादे लभिस्सामो त्ति जे वसंति, एत्थ पादे निस्सा भवति । एयाए पादनिस्साए ।
[भा. ४६८६ ]
दुबद्धे मासं वा, वासावासे तहेव चउमासं । पादासाए भिक्खू, जं वर्षांत आणमाईणि ||
चू- जइ वि उडुबद्धे मासं वसइ, वरिसाकाले य चउमासं, तहा वि पादासाए कालतिक्कमं अकरेंतस्स वि आणादिया दोसा, चउलहुं च से पच्छित्तं ॥ अधवा - तं उडुबद्धं वासावासं वा पादनिस्साए वसंतो गिहीणं पुरतो इमं भणाति
[भा. ४६८]
पातनिमित्तं वसिमो, इहं च मो आगता तदट्ठाए ।
इति कहयंते सुत्तं, अध तीते तो नितियदोसे ॥
चू- जाणह हे सावय ! अम्हे पादनिमित्तं वसानो, इहं वा आगत वरं पादे लभिस्सामो । एवं कहेंतस्स चउलहू सुत्तनिवातो त्ति । अथ मासकप्पातीतं वसति, वासातीतं वा वसति, तो मासल हु चलहू य, जे हेट्ठा नीयदोसा वण्णिता, ते सव्वे आवज्जति । तम्हा न वसेज्जा ।।
भवे कारणं जेण पादनिस्साए वि वसेज्जा[भा. ४६८८ ]
असिवे ओमोयरिए, रायदुडे भए व गेलण्णे । सेहे चरित्त सावय भए व जयणाए संवसते ॥ - नवरं - वसियव्वे इमा जयणा
[ भा. ४६८९ ]
गेलण्णसुत्तजोए, इति लकखेहिं गिही परिचिणंति ।
जो उज्झिण्णा पादा, न य तं पडिबंधमक्खेति ।
- उडुबद्धवासाकालं वा अतिरित्तं वसंता गिलाणलक्खेण वसंति, सुत्तग्गाहीण वा इह सुत्तपाढो सरति, गाढानागाढजोगीण वा इह जोगो सुज्झति । "इति" उवदंसणे एवमादीहिं “लक्खेहिं" ति - प्रशस्तभावमायाकरणमित्यर्थः । गिही परिचिणंति - जेसिं पाता अस्थि गिहीणं तेसिं समाणं परिचयं करेंति जाव ते पादा उज्झिर्ज्जति-निप्पन्नाणं अप्पणो वि य निमित्तं उब्भेदं