________________
उद्देश : १४, मूलं- ९००, [ भा. ४६७९]
३९
-
बितियदिने । एवं ततिए वि । एवं ततो वारा घरे अदिट्ठे । अहवा घरे दिट्ठो तस्स पुण गाढो “विक्खणो' त्ति - किं च घरकत्तव्वुताए अक्खणितो निग्गंतो न मग्गितो त्ति ।
अहवा - गाढं “विक्खणं” ति साहुस्स संबज्झति । गाढं अतीव विक्खणं विस्तरणं, जाहे अतीव साहू विस्तरंतीत्यर्थः, ताहे अन्नत्थ वि अट्ठाणठितं दङ्कं भणंति- अम्हे तुज्झ सगासं आगता घरे यतयो वारा, गविट्ठो आसि ।" ताहे सो भणेज - किं कज्ज्रं ? ताहे साहुणो तस्स कारणं दीवेति - "तुज्झ पयं अस्थि, तं देह "त्ति ॥
[ भा. ४६८० ]
ताहे यि जति गंतुं ददति दिठ्ठे व भणति एज्जाह । तो कप्पती चिरेण वि, अदिट्ठे कुज्जुग्गमेकतरं ॥
चू- जति तेहिं साहूहिं तं पादं न दिवं आसि तो जति सो दाता तेहिं साहूहिं सह घरं गंतुं देति तो कप्पति । अह भणति - पुणो एज्जह, तो उग्गमदोसकरणासंकाए न कप्पति पच्छा । अह तं साहूहिं दिट्ठे पादं आसि जति भणेज्ज - पुणो एज्जह, तो चं चैव पादं सुचिरेण वि देंतस्स कप्पति, अन्नं न कप्पति ॥
मू. (९०१) जे भिक्खू नायगं वा अनायगं वा उवासगं वा अनुवासगं वा परिसामज्झाओ उद्ववेत्ता पडिग्गहं ओभासिय ओभासिय जायइ जायंतं वा सातिजति ।।
[ भा. ४६८१ ] जे भिक्खु णातगाई, परिसामज्झाओ उट्ठवेंताणं । ओभासेज्जा पादं, सो पावति आणमादीणि ।। चू- चउलहू पच्छित्तं, आणादिया य दोसा । इमे अन्ने य दोसा[ मा. ४६८२ ] दुपदचउप्पदणासे, हरणोद्दवणे य डहण सुण्णे य । तस्स अरी मित्ताण व संकेगतरे उभयतो वा ॥
धू- जो सो परिसामज्झातो उट्ठितो तरस जे अरी अरीण वा जे मित्ता तेसिं तद्दिवसं चेव अहासमा वत्तीए दुपदं दासो दासी वा चउपदं अश्वादि नई हरियं वा अडाडा, एतेसिं वा कोति
यो उद्दवितो, घर खलं थाणं वा दहुं, खेत्तं वा खयं, (तो ] संकेज - "कलं पव्वइएणं अमुगो परिसामज्झातो ओसारिओ "त्ति । तेसिं एघतरं संकेज - साहुं अधवा तं ओसारितं । अहवाउभयं पि संकेज, तत्थ संकाए चउगुरुं निस्संकिए मूलं, जं वा ते रुड्डा डहण-हरणपंतावणादि करेज तन्निष्फण्मं पावेज, जम्हा एवमादी दोसा तम्ह परिसामज्झाओ नायगादी नो कप्पति उस्सारे ं ।। कारणे पुण कप्पति, तं च इमं कारणं
[मा. ४६८३]
असिवे ओमोयरिए, रायदुट्ठे भए व गेलण्णे । सेहे चरित्त सावय, भए य जयणाए ओभासे ।।
चू- नवरं - "जयणाए ओभास"त्ति अस्य व्याख्या
[मा. ४६८४ ] परिसाए मज्झम्मि पि, अद्धाणोभासणे दुविह दोसा ।
तिप्पमितिगिहादिट्टे, दीवण ता उच्चसद्देणं ॥
चूजे अट्ठाणोभासणे दुविहा भद्दपंतदोसा भणिता, ते चैव परिसामज्झातो वि उठ्ठविजते दोसा भवंति । अह आगाढं विक्खणं ताहे भण्णति तिप्पमितिगिहादिट्ठे इदानिं तुज्झ सगासे
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
-