Agam Sutra Satik 34 Nishith ChhedSutra 1

SR No.: 003370
Original Sutra Author: N/A
Author: Dipratnasagar, Deepratnasagar
Publisher: Agam Shrut Prakashan
Publication Year: 2000
Total Pages: 1372
Language: Prakrit, Sanskrit
Classification: Book_Devnagari, Agam, Canon, Agam 34, & agam_nishith
File Size: 25 MB

Page 861

३७४
निशीथ - छेदसूत्रम् - २ - १३/८४७
जाणते वा वि पुणो, भयसा तव्वादि गच्छडा ॥
धू- पूर्ववत् । अववाए उस्सग्गो भन्नति - अववादेण जदा पासत्यादियाण सरीरनिराबाहत्तगवेसणं । करेति तया वंदनविरहियं करेति । जता भन्नत्ति
[भा. ४३६९ ] गच्छपरिरक्खणट्ठा, अनागयं आउवातकुसलेणं ! एवं गणाधिपतिणो, सुहसीलगवेसणं कुञ्जा ।।
चू- ओमरायदुट्ठादिसु गच्छस्स वा उवग्गहं करेस्सति, तिगिच्छ वा "अनागयं" ति, तम्मि ओमादिगे कारणे अनुप्पन्ने वि “आउ' "त्ति अस्स पासत्यादिपुरिसस्स पासातो असनवत्थादी संजमवडी वा गच्छनिरावाहया वा आयो। उवायकुसलत्तं पुण गणाधिपतिणो तहा सुहसीलाणं वेसणं करेति जहा न वंदति, ते गवेसति य न य तेसि अप्पत्तियं भवति ॥ साय तेसिंगवेसणा इमेहिं ठाणेहिं कायव्वा[भा. ४३७०]
बाहिं आगमणपहे, उज्जाणे देउले समोसरणे । रच्छउवसगबहिया, अंतो जयणा इमा होति ॥
चू- जत्थ ते गामनगरादिसु अच्छंति तेसि बाहिं ठितो जता ते परसति सेज्जातरादि वा तदा निराबाहादि गवेसति । जया वा ते आगच्छंति भिक्खायरियादि तम्मि वा पहे दिट्ठाणं गवेसणं करेति । एवं उज्जाणादिट्ठाणं चेतियं वंदननिमित्तमागतो वा देवउले गवेसति, समोसरणे वा दिट्ठा, रच्छाए वा भिक्खादि अनंता अभिमुहा संभिमुहो संभिट्ठा गवेसति । कदाचि ते पासत्थादयो बाहिं दिट्ठा भणे - अम्ह पडिस्सयं न कदाइ एह, ताहे तदाणुवत्तीए तेसिं उवस्सय पि गम्मति । तत्थ उवस्सयस्स बहिया ठितो सव्वं निराबाहादि गवेसति । अतिनिब्बंधे वा तेसिं अंतो उवस्सयस्स पविसित्ता गवेसति । इमा जयणा गवेसियव्वे भवति । अहवा जयणा इमा होति पुरिसविसेसवंदने । सो य पुरिसविसेसो इमो
[भा. ४३७१]
मुक्कधुरा संपागडकिच्चे चरणकरणपरिहीणे । लिंगावसेसमेत्ते, जंकीरति तारिसं वोच्छं ॥
चू-संजमधुरा मुक्का जेण सो मुक्कधुरो, समत्यजणस्स पागडाणि अकिच्चाणि करेति जो सो संपाडगडकिच्चो | अहवा असंजमकिच्चाणि संपागडादि करेति जो सा संपागडकिञ्च्चो, संपागडत्तेवी वा मूलगुणे उत्तरगुणे सेवतीत्यर्थः । सो अकिञ्चपडिसेवणातो चैव करणपरिब्भट्ठो, चरणकरणपडिहीणत्तणओ चेव दव्वलिंगावसेसो, दव्वलिंगं से न परिचत्तं (लिंग) सेसं सव्वं परिचत्तं । मात्रशब्दः लक्षणवाची । प्रव्रज्यालक्षणं द्रव्यलिंगमात्रमित्यर्थः ॥
तारिसे दव्वमलिंगमेत्ते जारिसं वंदणं कीरति तारिसं सुणसु
[भा. ४३७२ ] वायाए नमोकारो, हत्थुस्सेहो य सीसनमनं च । संपुच्छणऽच्छणं छोभवंदनं वंदणं वा वि ॥
धू- बाहिं आगमणपहादिएसु ठाणेसु दिट्ठस्स पासत्यादियस्स वायाए वंदनं कायव्वं - 'चंदामो' 'त्ति भणाति । विसिट्टतरे उग्गसभावे वा वायाए हत्थुस्सेहं च अंजलिं करेति । अतो वि विसिट्टतरउग्गयतरसभावस्स वा दो वि एते करेति, ततियं च सिरप्पणामं करेति । ततो विसिद्धतरे तिन्नि काउं पुरुट्ठितो भत्ति पिव दरिसंतो सरीरे वट्टमाणिं पुच्छति। ततो विसिट्ठतरस्स पुच्छिता