Agam Sutra Satik 34 Nishith ChhedSutra 1

SR No.: 003370
Original Sutra Author: N/A
Author: Dipratnasagar, Deepratnasagar
Publisher: Agam Shrut Prakashan
Publication Year: 2000
Total Pages: 1372
Language: Prakrit, Sanskrit
Classification: Book_Devnagari, Agam, Canon, Agam 34, & agam_nishith
File Size: 25 MB

Page 812

उद्देशक ः १२, मूलं-७६०, [भा. ४०९७]
३२५ भणाति- इओ निग्गच्छंतस्स मे बंभवज्झा लग्गति । ताहे सा देवेहिं बंभवज्झा चतुधा विभत्ता, इक्को विभागो इत्थीणं ऋतुकाले ठिओ, बितिओ उदगे काइयं निसिरंतस्स, ततिओ बंभणस्स सुरापाणे, चउत्थो गुरुपत्तीए अभिगमे । सा बंभवज्झा एतेसुठिया । इंदो विदेवलोगंगओ। एवं कर्मबन्धः ब्रह्महत्यावत् वेगलः ॥आचार्याह[भा.४०९८] दव्वेण य भावेण य, चउक्कमयणा भवे पुरेकम्मे ।
सागारियभावपरिणति, ततितो भावे य कम्मे य ।। चू-दव्यतो पुरेकम्मं, न भावतो।न दव्वओ पुरेकम्मं, भावओ पुरेकम्मं । भावतो वि दव्यतो विपुरेकम्मं । न दव्वतो न भावतो पुरेकम्मं । इदानि - भंगभावणाकते पुरेकम्मे “सागारिय"त्ति सुइकाण अट्ठाए न पडिसिद्धं, गिहतं, विगिंचीहामो त्ति दव्वओ पढमभंगो। भिक्खमवतरतो चिंतेति पुरेकम्मं पि घेच्छं, न य लद्धं, भावपरिणयस्स बितिओ भंगो । भावपरिणएणपुरेकम्म लद्धं ततिओ । उभयधा वि सुद्धो चउत्थो पुरेकम्मं पडुच्च ।। [भा.४०९९] दव्वेण य भवेण य, चउक्कभयणा भवे पुरेकम्मे ।
सागारियभावपरिणति, ततितो भावे य कम्मे य॥ घू-दव्यतो पुरेकम्मं, न भावतो। नदव्वओ पुरेकम्मं, भावओपुरेकम्मं ।भावतो वि दव्वतो विपुरेकम्मं । न दव्यतो न भावतो पुरेकम्मं । इदानि - भंगभावनाकते पुरेकम्मे “सागारियं"त्ति सुइकाण अट्ठाए न पडिसिद्धं, गहितं, विगिंचीहामो त्ति दवओ पढमभंगो । भिक्खमवतरतो चिंतेति पुरेकम्मं पि घेच्छं, न य लद्धं, भावपरिणयस्स बितिओ भंगो । भावपरिणएण पुरेकम्म लद्धं ततिओ। उभयधा वि सुद्धो चउत्थो पुरेकम्मं पडुच्च ॥ [भा.४०९९] सुन्नो चउत्थभंगो, मज्झिल्ला दोन्नि तू पडिक्कुट्टा।
संपत्तीइ वि असती, गहणपरिणए पुरेकम्मं ।। धू-मज्झिम दो भंगा पडिसिद्धा अविसुद्धभावत्वात् । पढमो सुद्धसरिसो प्रयोजनपेक्षत्वात् विशुद्धभावत्वाच्चा । दव्यतो संपत्ते विपुरेकम्मे भावपुरेकम्मस्सअसती असंप्राप्ति-प्रथमभंगेत्यर्थः। भावतो गहणपरिणते दव्वतो असंपत्ते वि भावतो पुरेकम्मं भवति-द्वितीयभंगेत्यर्थः । अहवासव्वं पच्छद्धं बितियभंगदरिसणत्थं भणियं ॥ चोदग आह[भा.४१००] संपत्तीइ वि असती, कम्मं संपत्तिओ विय अकम्मं ।
एवं खुपुरेकम्मं, ठवणामेत्तं तु चोदेति ।। चू-"पुरेकम्मेअसंपत्तेविपुरेकम्मंभवति बितियभंगे, पुरेकम्मे संपत्तेविपुरेकम्मे पुरेकम्मदोसो न भवति पढमभंगे, जतो एवं ततो मे चित्तस्स पतिट्ठियं पुरेकम्मं ठवणमेत्तमेव निप्पयोयणं परूविज्जति" || आचार्य आह- हे चोदग! जो तुमे बंभवज्झादिद्रुतो दिन्नो कम्मबंधं पडुच्च ममं पि सो चेक दिटुंतो इमो[भा.४१०१] इंदेण बंभवज्झा, कया उभीओ उ तीए नासंतो।
सो कुरुखेत्तपविट्ठो, सा वि बहि पडिच्छए तंतु ॥ [भा.४१०२] निग्गत पुनरवि गेण्हति, कुरुखेत्तं एव संजमो अम्हं ।
जाहे ततो तु नीते, घेप्पति ता कम्मबंधेणं ।।