________________
उद्देशक : ११, मूलं - ७४६, [भा. ३९२९]
३०१
जोइ, अन् य से जहा कंडमाईणि न किं चि आवाहं काउं समत्था । दुमारूढेण य एक्केण से पुरिसण मत्यए कणएण आहओ, सो कणओ पञ्चफिडिओ कवयस्स गुणेण तेन अवलोइयं, दिट्टे दुमारूढो अद्धचंदेण य से सिरं अवनीयं । जहा सहस्सजोही तहा उत्तिमट्ठपडिचन्नो । जहा य सरवरिसं तहा परिसहोवसग्गा । जहा कणगो तहा साधारणवेदना । जहा कवयं तहा आहारो । वेदना पडिघाए कए सव्वे परीसहोवसग्गे जिनइ । हत्थिपदाउंदिए वा जहा पुरिसो पायं दाऊण खंधं विलग्गइ एवं आउट्टियपदथाणीयं आहारं आहारेत्ता अंतकिरियं वा देवलोगोववत्तिं वा आरूहइ । एह वेदनऽट्टी आहारं न करेइ तो अट्टज्झाणोवगो तिरिएसु उववज्जइ, भवनवनएसु वा, तम्हा सव्ववेदनोववायं काउं समाहिणा नोक्कारेण कालगओ ।
- चिंधकरणं
[भा. ३९३०]
।
आयरितो कुंडिपदं, जे मूलं सिद्धिवासवसहीए । चिंधकरण कायव्वं, अचिंधकरणे भवे गुरुगा ।।
[भा.३९३१] सरीरे उवकरणम्मि य अधिकरणम्मि सो उ रातिणिओ । मग्गेण गवेसणाते, गामाणं घायणं कुणति ॥
धू- ताहे स 'चिंधकरणं" ति दारं अह से चिंधकरणं न करेंति तो चउलहुँ । चिंधकरणं दुविहं - सरोरे उपकरणे य । लोयं पुव्यं चेव काऊणं संवरेंति । अह पुवं न कओ पुणो वड्डिला चा ताहे लोओ से कजति, एवं सरीरे । उवकरणे कालगयरस चोलपट्टी, मुहपोत्तिया मुहे बज्झइ, हत्थपादाय से बज्झति, अंगुनंतरे लंछिज्जइ त्ति । जदि दिवखेत्ते नक्खत्ते कालगओ तो दुनि पुत्तलगा, समणखित्ते एगो, अवढे नत्थि । अचिंधकरणे दोसा- देवेसु उववन्नो निच्छत्तं गच्छइ, जहा सो सावगी उज्जैनीए, दंडिओ वा चिंधेण विणा दट्टूणं गामे गिण्हेज्ज ।
- अंतोवहि
[ भा. ३९३२]
न पगासेज लहुत्तं, परिसहउदतेन होज वाघातो ।
उप्पन्ने वाघाते, जो गीतत्थाण उवाघातो ॥
घू "अंतो बहिं "त्ति एवं भत्तपरिनं गामस्स अंतो बहिं वा पडिवज्जइ न दोसो ।
- बाघाते
[भा. ३९३३]
दुविधा नायमनाया दुविधा णाया य दंडमादीहिं । सयगमणपेसणं वा, खिंसणे चउरो अनुग्धाता ॥
[भा. ३९३४] सपरक्कमे जो उ गमो, नियमा अपरक्कमम्मि सो चेव । पुब्वी रोगायकेहि नवरि अभिभूतो बालमरणं परिणतो य ।।
चू- "वाधए" त्ति दारं - जइ से कम्मोदएण वाघातो हवेज्जा तो न चैव पगासेतव्यो त्ति । इमो विही वाघाते उप्पन्ने अन्नो जो संलिहिओ सो ठविजइ । एस गीयत्थाणं उवायो । जो वा अन्नो वा उच्छहइ सो ठविज्जइ । इयरस्स पुण गिलाणपडिकम्मं कीरइ । अहवा - तत्थ वसभो ठविज्जइ । तं पिराओ संज्झाछेदे वा परिद्ववेंति । एसा दंडियमाईहिं अन्नाए जयणा । तं पुण पडिभग्गं पेसंति सयं वा गच्छंति । जो तं खिंसइ तस्स चउगुरुं । जो सपरक्कमे गमो सो चेव अपरक्कमे, नवरं - सो
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org