________________
निशीथ - छेदसूत्रम् -२-११ / ७४६
चू- " उव्वत्तणाईणि 'त्ति दारं- उस्सग्गेण य तेन सयमेव उव्वत्तण-परियत्तण- उट्ठ- निसीयणनिग्गमनपवेस - उवकरणपडिलेहण-पाणगाणयणं च कायव्वं, चाउक्कालं सज्झायं च करेइ । जं जहा तर तंतहा सयमेव करइ । अह न तरइ ताहे से सव्वं अन्ने करेंति, अंतोहितो बाहिं नोनेंति, बाहिरतो वा अंतो पवसेंति जहा जहा ससमाही धीई य तहा करेंति । एवं पिकीरमाणे जइ न तरेज ता से इमं कहिज्जइ, धीरपुरिसपन्नते मरणविभत्तिगाहाओ धोसेयव्वाओ, जाव "एयं पाउवगमणं, निप्पडिकम्मं जिनेहिं पन्नत्तं । सं सोऊण परिन्नी, बससायपरक्कमं कुणइ ।
३००
- सारण
[ भा. ३९२१]
केई परीसहेहिं, बाउलिउवेतणुडतो वा वि। ओभासेज्ज कयाती, पढमं बितियं च आसज्ज ।। गीयत्थमगीयत्थं, सारेत्तुं मतिविसोहणं काउं । तो पडबोहिय (छ) अट्ठ, पढमे पगयं सिया बितियं ॥
[भा. ३९२२]
चू- "सारेऊणं" ति दारं- कोइ पढमविइयपरीसहऽ द्दिओ दिया राओ वा भासेज ? ताहे से संभारिजइ - "कोसि तुमं ?" "सयणो हं ।" "किं पडिवन्नो" ? “उत्तिमहं ।” “का बेला" ? कहे "दिवस रातिं वा ।" तो "किं ओभाससि बलियं, मे सज्झाणवाघाओ वट्टइ", एवं से सरिऊण असमाहिपडिघायत्थं समाहिहेतुं च भत्तं पान वा दिवा राओ वा दिजइ ।
चोदगाह - "न जुत्तं” आयरिओ "कवए" त्ति दिनंतं कहेइ - जाहे किल कालं करेइ जीवो ताहे आहारे गाढं अभिलासो भवइ ।
- कवय
[भा. ३९२३]
[भा. ३९२४]
परीसहचमू, जोहेयव्वा मणेण कारणं । तो समरदेसकाले, कवयतुल्लो उ आहारो ॥ संगामदुगपरूवणवेडगएगसरउग्गहो चैव । असुरसुरिंदावरणं, संयुभयं रहियकणगस्स || लोवए पवए जोहे, संगामे पंथिए ति य । आउरे सिक्खते चेव, दिट्ठतो कहते ति य ॥ संगामे साहसितो, कणतेन तत्थ आहतो संतो । सत्तुं पुव्वलिग्गं, आहणइ उ मंडलग्गेणं ॥
[मा. ३९२५]
[मा. ३९२६]
[भा. ३९२८]
[भा. ३९२७] रुक्खविलग्गो रुधितो, पहणइ कणएण कूणियं सीसे । कूणिओ से, हरति सिरमंडलग्गेणं ॥ सरीरमुज्झयं जेण, को संगो तस्स भोयणे । समाहिसंवरणा हेउ, दिज्जती सो उ अंततो ॥ सुद्धं एसित्तु ठावेंति, हानी उ वा दिने दिने । पुव्युत्ताए उ जयणाए, तं तु गोविंति अन्नहिं ।।
[भा. ३९२९]
चू- एत्थ दितो जहा कोइ सहस्सजोही संगामे वम्मित-कवइओ हस्थिखंधगओ संगामं
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
