Agam Sutra Satik 34 Nishith ChhedSutra 1

SR No.: 003370
Original Sutra Author: N/A
Author: Dipratnasagar, Deepratnasagar
Publisher: Agam Shrut Prakashan
Publication Year: 2000
Total Pages: 1372
Language: Prakrit, Sanskrit
Classification: Book_Devnagari, Agam, Canon, Agam 34, & agam_nishith
File Size: 25 MB

Page 705

२१८
निशीथ-छेदसूत्रम् -२-११/७२५ घू-जं रजं गंतुकामा तत्थ जे साहू तेसिं लेहसंदेसगेण पुवामेव नायं करेंति - अम्हे इतो आगंतुकामा तुब्मे इत्थ आरक्खियादि पुच्छह । जाहे तेहिं पुच्छिया अनुन्नायं च ताहे इयरे आगच्छंतीत्यर्थः । एसो अतिगमे प्रवेशे निर्गमे च विधिरुक्तः।
इदानि "आयरिए"त्ति दारस्य व्याख्या[भा.३३८८] राईण दोण्ह भंडण, आयरिए आसियावणं होति।
कतकरणे करणं वा, निवेय जयणाए संकमणं ॥ [भा.३३८९] अमरहियस्स हरणे, उज्जाणादिट्ठियस्स गुरुणोय।
उब्वट्टणासमत्थे, दूरगए वा वि सवि बोलं ।। चू- भंडणं कलहो । दोण्हं रातीणं कलहे वट्टमाणे तत्थेगस्स रन्नो आयरितो आसन्नसेवगोप्रिय इत्यर्थः । इतरोय रायातंजाणिऊण अप्पणो सभाए भासति-"को सोतंअमरिहियमायरियं आणेज मा सादत्तणं से कयं होति"। ताहे को ति सूरवीरविक्कंतो भणेज्ज- "अहमाणेमि"त्ति । सो गंतुआयरियस्सआसियावणं करेति-हरतीत्यर्थः ।।अब्मरहितो आसन्नो, निग्गयस्स गुरुणो सभापवारामुजाणादिसुवट्ठियस्स आयरियस हरणं। तत्थिमं करणिजं-“कतकरणे करणं", धनुवेदादिएसु सत्थेसु जेण सिक्खाकरणं कयं गिहिभावहितैन सो साहू कयकरणो भण्णति - स तत्र करणं करेति समत्यो जुद्धंकातुंउवढेति ।मोहणि-धंभणिविज्ञादिपयोगेण वाउटेति ।तस्सअभावे असमत्यो वा खणमेत्तं तुहिक्का अचंति साहू । जाहे आयरितो दूरं हडोताहे सेस साहू बोलं करेंति - "आयरितो ने हडो, धाह धाह"त्ति। आसन्नहितै बोलं न करेंति, मा जुझं भविस्सति । जुद्धे य बहुजणक्खयो भवति।।
साधूहि तओ राया भणितो, अभणितो वा हारेंतेहिं रातिणो दूतं विसजेति, “पसेहि ने आयरियं ।" तेन जति पट्टवितो तो लटुं[भा.३३९०] पेसवितम्मि अदेंते, रन्ना जति ते विसज्जिया सीसा ।
गुरुणा निवेदितम्मी, हारिंतगरातिणो पुव्वं ।। घू-जति दूते पेसविते आयरियं न विसज्जेति ताहे साहू दो तिन्नि वा दिने रायाणं पासेत्ता विन्नवेंति - अम्हे विसज्जेह, गच्छामि गुरुसमीवं, केरिसा अम्हे गुरुविरहिया अच्छमाणा? न सरति सज्झायादि अम्हं ।" जदि ते रन्ना विसज्जिया तो साधूताहे आयरियस्स संदिसंति “अम्हे आगच्छामो।" ताहेआयरिया हारेतगराइणोनिवेदेति। एवं निवेदितेपुव्वंपच्छा साहूपुवुत्तविहाणेण जयणाए संकमंति ॥
मू. (७२६) जे भिक्खू दियाभोयणस्स अवण्णं वदति, वदंतं वा सातिज्जति ।। मू. (७२७) जे भिक्खू रातिभोयणस्स वण्णं वदति, वदंतं वा सातिजति ॥ चू-दियाभोयणस्स अवण्णं दोसं भासति, रातीभोयणस्स वण्णं गुणं भासति । [भा.३३९१] दियरातो भोयणस्सा, अवण्णवण्णंच जो वदे भिक्खू ।
सो आणा अणवत्थं, मिच्छत्त-विराधनं पावे ॥ चू-आणादिया य दोसा चउगुरुंच से पच्छित्तं ।।
- कहं पुण दियाभोयणस्स अवण्णं भासति?