Agam Sutra Satik 34 Nishith ChhedSutra 1

SR No.: 003370
Original Sutra Author: N/A
Author: Dipratnasagar, Deepratnasagar
Publisher: Agam Shrut Prakashan
Publication Year: 2000
Total Pages: 1372
Language: Prakrit, Sanskrit
Classification: Book_Devnagari, Agam, Canon, Agam 34, & agam_nishith
File Size: 25 MB

Page 670

१८३
उद्देशकः १०, मूलं-६५२, [भा. ३२१७] -जे अट्ठमंन करेइ तो चउगुरुं, चाउम्मासिएछटुं न करेति तो चउलहुं, पक्खिए चउत्थं न करेति तोमासगुरुं । जम्हा एते दोसा तम्हा जहाभणितो तवो कायब्बो । बितियं अववादेण न करेजा पि। उववासस्स असहू न करेज, गिलाणो वा न करेज्जा, गिलाणपडियरगो वा, सो उववासंवेयावच्चं चदोवि काउं असमत्थो, एवमादिएहि कारणेहि पजोसवणाए आहारेंतो सुद्धो॥
मू. (६५२) जे भिक्खू अन्नउत्थियं वा गारस्थियं वा पजोसवेति, पञ्जोसवेंतं वा साति०॥ [भा.३२१८] पज्जोसवणा कप्पं, पजोसवणाए जो तुकड्डेजा।
गिहि अन्नतिथि ओसन्नं, संजतीणं च आणादी। चू-पजोसवणा पुव्ववण्णिता । गिहत्थाणं अन्नतित्थियाणं - गिहत्थीणं अन्नतित्थीणीणं, ओसन्नाण य संजतीण य - जो एते पजोसवेति, एतेषामगतो पर्युषणाकल्पं पठतीत्यर्थः । तस्स चउगुरुं । आणादिया य दोसा॥ [भा.३२१९] गिहि अन्नतिथि ओसन्न दुगं ते गुणेहनुववेया।
सम्मीसवास-संकादिणो य दोसा समणिवग्गे।। धू- निहत्था गिहत्थीगीओ एवं दुगं । अहवा- अन्नतिथिगा, अन्नतिथिणीतो । अहवा - ओसन्ना ओसण्णीओ एते दुगा, संजमगुणेहिं अनुववेया, तेन तेसिं पुरतो न कटिजति । अहवा - एतेसिं सम्मीसवासे दोसा भवंति । इत्थीसु य संकमादिया दोसा भवंति । सजतीओ जइ वि संजमगुणेहिं उववेयाओ तथापि सम्मीसवासदोसो संकादोसो य॥ [भा.३२२०]दिवसतो न चेव कप्पति, खेत्तं च पडुच्च सुणेजमन्नेसिं।
असती य व इतरेसिं, दंडिगमादस्थितो कहे ।। घू- पञ्जोसवणाकप्पो दिवसतो कदिउंनचेव कप्पति । जत्थ वि खेत्तं पडुच्च कडिजति जहा दिवसतो आनंदपुरे मूले चेतियघरे सव्वजनसमक्खं कड्डिजति, तत्थ वि साहू न कडेति, पासत्थो कद्दति,तं साहू सुणेज्जा, न दोसो । पासत्थाण वा कट्टकस्स असति डंडिगेण वा अब्भडिओ सड्ढेहिं वा ताहे दिवसतो कवति । पजोसवणाकप्पकवणे इमा सामायारी - अप्पणो उवस्सए पादोसिए आवस्सएकते कालं घेत्तुंकाले सुद्धेवा पट्ठवेत्ता कड्डिजति, एवंचउसु विरातीसु। पजोसवणारातीए पुण कड्डीए सव्वे साधूमप्पावणीयं काउसग्गं करेंति, “पज्जोसवणकप्पस्स समप्पावणीयं करेमि काउस्सग्गंजं खंडियं जं विराहियं जं न पूरियं सब्बो दंडओ कढियव्वो जाव वोसिरामि त्ति।" लोगस्सुञ्जोयकरं चित्तेन उस्सारेत्ता पुणो लोयस्सुजोयगरं कड्डित्ता सव्वे साहवो निसीयंति । जेण कहितो सो ताहे कालस्स पडिक्कमति, ताहे वरिसाकालठवणे ठविज्जति ।। एस विधी भणिता । कारणे निहत्थ-अन्नतिस्थिय-पासत्थे य पज्जोसवेति । कह? भण्णति[भा.३२२१] बितियं गिहि ओसन्ना, कड्डियं तम्मि रत्तिएजाहि ।
असती य संजतीणं, जयणाए दिवसतो कड्ढे ।। धू-जति कड्डिऑति गिहत्था अन्नतित्थिया ओसण्णा वा आगच्छेज्जा तो वि न ठवेजा । एवं सेञ्जिय मादिइत्थीसु वि । संजतीतो वि अप्पणो पडिस्सए चेव रातो कर्दति । जइ पुण संजतीए संभोतियाण कइंतिया न होज्ज तो आहापहाणाणं कुलाणं आसण्णे सपडिदुवारे संलोए साहु साहुणीण यअंतरे चिलिमिलं दाउं दिवसतो कड्डिजति पूर्ववत् ॥