Agam Sutra Satik 34 Nishith ChhedSutra 1

SR No.: 003370
Original Sutra Author: N/A
Author: Dipratnasagar, Deepratnasagar
Publisher: Agam Shrut Prakashan
Publication Year: 2000
Total Pages: 1372
Language: Prakrit, Sanskrit
Classification: Book_Devnagari, Agam, Canon, Agam 34, & agam_nishith
File Size: 25 MB

Page 658

उद्देशक : १०, मूलं-६५०, [भा. ३१८४]
१७१ अन्ने भणंति - तुमं एत्य वडरुक्खे आरूढो ताव अच्छसु, जाव उ संज्झावलाए महंता पक्खिणो आघमिष्यंतिपंचसेलदीवातो । ते रातो वसित्ता पभाएपंचसेलगदीवं गमिस्संति । तेसिं चलणविलग्गोगच्छेज्जसु । जाव यसोथेरो एवं कहेति ताव संपत्ता वडरुक्खं नावा । 'अनंगसेनो' वडरुखमारूढो ।नावियथेरोसह नावाए जलावत्तेगतो । एतेसिदोण्ह पगाराणं अनतरेण तातो दिट्ठातो । ताहि संभट्टो, भणिओ य न एरिसेण असुइणा देहेण अम्हे परिभुञ्जामो । किंचि बालतवचरणं काउं नियाणेण इहे उववजसु, ताहे सह अम्हेहिं भोगे भुंजहसि। ___ ताहिं य से सुस्सादुमंते पत्तपुष्फफले य दत्ते उदगं च । सीयलच्छायाए पासुत्तो । ताहिं य देवताहिं पासुत्तो चेव करयलपुडे छुभित्ता चपाए सभवणे क्खित्तो, विबुद्धोय पासति - सभवणं सयणपरिजनं च ।आढत्तो पलविउं “हासे पहासे" ।लोगेणपु िछजंतोभणाति -दिलुसुयमनुभूयं जं वत्तं पंचसेलए दीवे । तस्स य वयसे णाइलो नाम सावओ, सो से जिणपन्नत्तं धम्मं कहेति - "एयंकरेहि।ततोसोधम्माइसुकप्पेसुदीहकालठितीओ सह वेमानिणीहिंउत्तमे भोगेभुंजिहिसि, किमेतेहिं वधूतेर्हि वाणमंतरीहिं अप्पकालद्वितीएहिं"।सोतंअसद्दहंतोसयणपरियणंच अगणंतो नियाणकाउंइंगिणिमरणंपडिवज्जति । कालगओउववण्णपंचसेलए दीवे विजुमाली नामजस्तो, हासपहासाहिं सह भोगे भुंजमाणो विहरति । सो वि नाइलो सावगो सामग्मं काउं आलोइअपडिक्कतो कालं काउं अच्चुत्ते कप्पे सामानितो जातो। सो वि तत्थे विहरति ।
अन्नया नंदीसरवरदीवेअट्ठाहिमहिमनिमित्तंसयंइंदाणित्तेहि अप्पणऽप्पणोनितोगेहिं निउत्ता देवसधा मिलति । 'विजुमालि' जक्खस्स य आउज्जणियोगो । पडहमनिच्छंतो बला आनीतो देवसंघस्सय दूरस्थोआयोजं वायंतो, नाइलदेवेण दिट्ठो। पुव्वानुरागेण तप्पडिबोहणत्थं चनाइल देवो तस्स समीवं गतो । तस्स य तेयं असहमाणो पडहमंतरे देति । नाइलदेवेण पुच्छित्तो - मं जाणसि त्ति । विजुमालिणा भणियं - को तुब्भे सक्काइए इंदे न याणइ ? देवेण भणियं - परभवं पुच्छामि, नो देवत्तं । विजुमालिणा भणियं-"नजाणामि"।ततो देवेण भणियं- “अहं ते परभवे चंपाए नगरीए वयंसओ आसी नाइलो नाम । तुमे तया मम वयणं न कयं तेन अप्पिड्दिएसु उववन्नो, तं एवं गए विजिनप्पणीयं धम्म पडिवजसु । धम्मो से कहितो, पडिवण्णो य ।
ताहे सो विजुमाली भणाति-इदानिं किं मया कयव्वं ? अच्चयदेवेण भणियं-बोहिनिमित्तं जिन-पडिमाअवतारणंकरहि । ततो विजुमालीअट्टाहियमहिवंते गंतुंचुल्लिहमवंतं गोसीसदारुमयं पडिमं देवयानुभावेण निव्वत्तेति, रयणविचित्ताभरणेहिं सव्वालंकारविभूसियं करेति, अन्नस्स य गोसीसचंदनदारुस्स मज्झे पक्खिवति, चिंतेतिय “कत्थिमंनिवेसेमि" । इतोय समुद्दे वणियस्स पवहणंदुच्चा पुणो गहियंडोल्लति, तस्सयडोलायमाणस्सछम्मासावति । सोयवणिओभीतोव्विग्गो धूवकडच्छुयहत्थो इट्टवेयणा-नमोक्कारपरोअच्छति। विजुमालिणा भियं- "भो भो मणुया! अङ्गं पभाए इमं ते जाणपत्तं वीतीभए नगरे कूलं पाविहिति । इमं च गोसीसचंदनदारुं, पुरजनवयं उदायनं च रायाणं मेलेउं भणेजासि - एत्थ देवाहिदेवस्स पडिमं करेजह" एसा.देवाणवत्ती।
तओ देवानुभावेण, नावा पत्ता वीईभयं।तओ वणिओ अग्धं घेत्तुंगओ रायसमीवं, भणियं च तेन “इत्थ गोसीसचंदने देवाधिदेवस्स पडिमा कायव्वा" । सव्व जहावत्तं वणिएण रन्नो कहियं, गओ वणिओ । रन्ना वि पुरचतुवेज्जे (वण्णे) मेलेउं अक्खियं अक्खाणयं । सद्दिआ .