________________
१७०
निशीथ-छेदसूत्रम् -२-१०/६५० रयकाले सव्वधण्णाणि खलधाणेसुकतानि, ताहे अग्गी दिन्नो । एवं तेन सत्त वरिसाणि झामिता खलधाणाताहे अट्ठमे वरिसे दुरूवगगामेल्लएहिंमल्लजुद्धमहे वट्टमाणोभाणगो मणितो-धोसिहि भोजस्स अम्हेहिं अवरद्धं तं खामेमो, जंच गहियं तं देमो, मा अम्ह सस्से दहउ । ततो भाणएण उग्धोसियं ॥ ततो कुंभकारेण भाणगो भणितो भो इमं घोसेहि[भा.३१८१] अप्पिणह तंबइल्लं, दुरूवगा तस्स कुंभकारस्स ।
मा भेडइहिति धण्णं, अन्नाणि वि सत्त वरिसाणि ।। चू-भाणगेण उग्घोसियंतं। तेहिं दुरूवगब्वेहि सो कुंभकारो खामितो । दिन्नो य से बइल्लो । इमो य से उवसंहारो - जति ता तेहि असंजतेहिं अन्नाणीहिं होतेहिं खामियं तेन वि खमियं, किमंगपुण संजएंनाणीहिंयोजकयंतंसव्वंपज्जोसवणाएखामेयव्वंच,एवं करतेहिं संजमाराधना कता भवति ।। अहवा - इमो दिलुतो पज्जोगो त्ति[भा.३१८२] चंपा अनंगसेनो, पंचऽच्छर थेर नयण दुम वलए।
विह पास नयन, सावग, इंगिणि उववाय नंदिवरे ।। [भा.३१८३] बोहण पडिमोद्दायण, पभाव उप्पाय देवदत्तद्दे ।
मरणुववाते तावस, नयन तह भीसणा समणा ।। [भा.३१८४] गंधारगिरी देवय, पडिमागुलियागिलाणपडियरणं ।
पञ्जोयहरण पुक्खर, रणगहणे नामओ सवणा ।। चू- इहेव जंबुद्दीवे अड्डभरहे 'चंपा' नाम नगरी, 'अनंगसेनो' नाम सुवण्णगारो । सो य अतीव थीलोलो । सोय जरूववई कण्णं पासति तं बहं दविणजायंदाउंपरिणेइ । एवं किल तेन पंच इत्थिसया परिणीया । सो ताहिं सद्धिं माणुस्सए भोगे भुंजमाणो विहरइ । इतो य पंचसेलं' नाम दीवं । तत्थ विजुमाली' नाम जक्खो परिवसइ । सो य चुतो । तस्स दो अग्गमहिसीतो - 'हासापहासा' य । ताओ भोगस्थिणीतो चिंतेति - किंचि उवप्पलोभेमो । ताहि य दिट्ठो 'अनंगसेनो' | सुंदरे रूवे विउव्विऊण तस्स असोगवणियाए' निलीणा । ताओ दिहातो अनंगसेनेन । ततो य तस्स मणक्खेवकरे विब्ममे दरिसेंति । अक्खितो सो ताहिं, हत्थ पसारेउमारद्धो ।
ताहे भणितो- “जति ते अम्हेहिं कजं तो पंचसेलदीवं एजह" त्ति भणित्ता-ताओ अदंसणं गता । इयरो विविहप्पलावीभूओ असत्थो रन्नो पन्नगारं दाऊण उग्घोसणपडहं नीनावेति इम उग्घोसिजति - “जो अनंगसेनयं पंचसेलं दीवं पावेति तस्स सो दविणस्स कोडिं पयच्छति" एवं घुस्समाणे नावियथेरेण भणियं - "अहं पावेमि" त्ति, छिको पडहो। तस्स दिन्ना कोडी । तं दुवे गहियसंबला दूरूढा नावं । जाहे दूरं गया ताहे नाविएण पुच्छितो - किं चि अग्गलो जलोवरि पासंसि? तेन भणियं “नाव" ति । जाहे पुणो दूरंगतो ताहे पुणो पुच्छति, नेतेन भणियं - किंचि माणुससिरप्पमाणं घणंजण-वणं दीसति। __नाविएण भणियं - एस पंचसेलदीवणगस्स धाराए ठितो वडरुक्खो । एसा नावा एतस्स अहेण जाहित्ति, एयस्सपरभागेजलावत्तो।तुमं किंचिसंबलं घेत्तुंदक्खो होउंवडसाल विलग्गेजसि। अहंपुण सह नावाए जलावत्ते गच्छीहामि।तुमंपुण जाहेजलं वेलाए उअत्तं भवतिताहे नगधाराए णगं आरुभित्ता परतो पन्नोरुभित्ता पंचसेलयं दीवं जत्य ते अभिप्पेयं तत्थ गच्छेजसु ।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org