________________
१३२
निशीथ-छेदसूत्रम् -२-१०/६४४
ति गालणस्स गिलाण-पडिजागराण वा उवर्हि पिपडिलेहिउं तुमं असमत्थो? ॥
"असमत्थ" इति दारं गतं । इदानि “सुहिए"त्ति दारं[भा.२९८५]सुहियामो त्तिय भणती, अच्छह वीसत्थया सुहं सव्वे ।
एवं तत्थ भणंते, पायच्छित्तं भवे तिविहं ।। चू-मासकप्पविहारट्ठिएहिं सुअं जहा - अमुगोऽत्थ गिलाणो | तत्थ केती साहू भणंति - गिलाणपडियरगा वच्चामो । तत्थेगे भणंति - “सुहियामो" त्ति अम्हे सुहिए, मा दुखिए करेह । तुब्मे वि सब्वे वीसत्था अनुब्बिग्गा सुहं सुहेण अच्छह । किं अप्पाणं दुक्खे निओएह, मा अ याणुय चोद्दसरिच्छा होह । एवं भणंताण तिविधं पच्छित्तें । इमंजइ एवं आयरिओ भणति - तो चउगुरूं। उवज्झाओ भणति-तो चउलहुं । भिक्खुस्स मासगुरुं॥ “ओमाणे" ति दारं[भा.२९८६] भत्ताति-संकिलेसो, अवस्स अम्हे वि तत्थ न तरामो।
काहिंति कत्तियाणं, तेन चिय ते य अद्दण्णा ॥ घू-तहेवमासकप्पढ़िया गिलाणं सोचा एगे भणंति-वच्चामो गिलाणपडियरगा। अन्ने तत्य भणंति -अन्ने वि तत्थ गिलाणं सोच्चा पडियरगा आगया, तत्थ भत्तातिसंकिलेसो महंतो । अम्हे वितत्थ गता, “अवस्सं" - निस्संदिद्धं "नतरामो" - न संथराम-इत्यर्थः । गिलाण पडियरणट्टा
आगताणवा केत्तियाणपायघोयण-अभंगण-विस्सामण-पाहुण्णगंवा काहिति।तेनंचिय गिलाणेण ते भद्दण्णा विषादीकृता इत्यर्थः ।। [भा.२९८७] अम्हेहि तहिं गएहि, ओमाणं उग्गमातिणो दोसा।
एवं तत्थ भणंते, चाउम्मासा भवे गुरुगा ॥ चू-गिलाणट्ठया बहुसमागमे नियमाओमंउग्गमदोसायतत्येवभवंति। एवंभणतेचउगुरुगा सवित्थारा॥इदानि “लुद्धे"त्ति दारं[भा.२९८८] अम्हे मो निजरट्टी, अच्छह तुब्भे वयं से काहामो।
अस्थिय अभाविता ने, ते विय नाहिंति काऊणं ॥ चू-मासकप्पट्टितेहिं सुयं जहा अमुगम्मि गामे अमुगायरियस्स गिलाणो अस्थि । जत्थ यसो गिलाणो तं खेत्तं वसहि-भत्त-पान-थंडिल्लमादिएसु सव्वगुणेसु उववेयं रमनिजं सुहविहारं जेहिं सुयं ते चिंतेति-अन्नहातं न सक्केति पेल्लिउं गिलाणलक्खं मोत्तुं। ताहे गिलाणलक्खेण गंतु भणंति - “अम्हे वि गिलाणवेयावच्चठ्ठयाए निज्जरट्ठी आगता, तं तुझे अच्छह, अम्हे गिलाणवेयावच्चं करेमो।अवियअम्हंअभाविता सेहा, अम्हेवि,तावेयावच्चं करेंतेदुटुंतेवेयावन्नकाउंजाणिहिति'। [भा.२९८९] एवं गिलाणलक्खेण, संठिता पाहुण त्ति उक्कोसं ।
पगंता चमढेंति, तेसिं चारोवणा चउहा ॥ चू-एवं गिलाणलक्खेणं ति गिलाणपडियरणा कवडेण ठिता लोगे "पाहुणग" त्ति काउं देति, अदेंतेसु वि उक्कोसदव्वं मग्गंति । एवं तं खेत्तंचमति।चमढिए य खेत्ते गिलाणपाउग्गं न लब्भति, ताहे तेसिंचमढगाणंचविहा आरोवणा कजति-दब्व-खेत्त-काल-भावनिप्फण्णा ।। तस्थिमा दम्वनिष्फण्णा[भा.२९९०] फासुगमफासुगे वा, अचित्त-चित्ते परित्तऽनंते य ।
असिनेह-सिणेहगत, अनहाराहार लहुगुरुगा य ।।
For Private & Personal Use Only
Jain Education International
www.jainelibrary.org