________________
१२२
निशीथ-छेदसूत्रम् -२-१०/६४१ मीसो वितिगिच्छो भणति । किह पुण तस्स वितिगिच्छा भवति? इमेहिं[भा.२९३१] वितिगिच्छ अब्भसंथड, सत्थो व पधावितो भवे तुरितं ।
अनुकंपाए कोई, भत्तेण निमंतणं कुणति ।। चू-अब्भसंथडादिएहिं वितिगिंछो भवति ।अद्धाणपवण्णा सत्थेण अतरा यअन्नो अभिमुहो सत्थोआगतो। दो वि एगट्ठाणे आवासिता । अभिमुहागंतुगसत्थिगेण य केणई अनुकंपाए साहू निमंतिता भत्तादिणा । साहु जम्मि सत्थे सो चलितो आदिच्चोदयवेलाए उदितो अनुदितो त्ति संकाए गहियं ॥ इहं पि तिविधे असंथडीए वितिगिच्छे अट्ट लता असंथडिए निव्वितिगिच्छे तवाहिं पच्छितं उभयगुरुं, वितिगिंछे पुण उभयलहुं, सेसं तं चेव सव्वं मासादियं पच्छित्तं[भा.२९३२] ततियभंगासंथडिनिवि-तिगिच्छ सोही तु कालनिफण्णा ।
___ चउलहुयं सव्वे वि हु, उभयगुरू एत्थ पच्छित्ता ।। [भा.२९३३] एमेव चरिमभंगो, नवरं एस्थ हवंति अट्ठ लता।
उभयलहुए स (य] जाणसु, कालादी एत्थ पच्छित्तं ।। मू. (६४२) जे भिक्खूराओवा, वियाले वा सपानसभोयणं उग्गालं उग्गिलित्ता पचोगिलइ, पच्चोगिलंतं वा सातिजति॥
चू-रत्तिवियालाणपुवकतं वक्खाणं । सहपानेन सपानं, सह भोयणेण सभोयणं । उदगिरणं उग्गरो, रलयोरेकत्वात् स एव उग्गलो भण्णति, सित्थविरहियं पाणियं केवलं उड्डोएण सह गच्छतीत्यर्थः, भत्तं वा उड्डोएण सह आगच्छति, उभयंवा । तं जो उग्गिल्तात पच्चोगिलति अन्नं वा सातिञ्जति । कहं पुण सातिजति? कस्स वि उग्गा आगतो । तेन अन्नस्स सिटुं - उग्गालो मे आगतो पञ्चुगिलिओ य । तेन भणियं सुंदरं कयं, एसा सातिजणा । तस्स पायच्छित्तं चउगुरुं, आणादिया य दोसा । एस सुत्तत्थो । इदानि निजुत्ती[भा.२९३४] उद्दद्दरे वमित्ता, आइयणे पणगवुड्विजातीसा।
चत्तारि छच्च लहु गुरु, छेदो मूलं च भिक्खुस्स ।। घू-दुविधा दरा-घन्नदरापोट्टदरा य, ते उड़ जाव भरिया तं उद्दद्दरं भण्णति, पर्यायवचनेन सुभिक्ष मित्यर्थः । तस्मिन् समिक्षे पज्जतियं अणादि घेत्तुं भोत्तुंच वत्ता अविसिठ्ठभत्तलोभेण जो पुणो पच्चादियति । जइ दिवसो एगलंबणादी जाव ताव चउलहुं । छहिं आरद्धं-जाव-दस एतेसु चउगुरुं । एक्कारसाति-जाव-पन्नरस ताव छल्लहुं । सोलसादि-जाव-वीसंतावछग्गुरुं। एगवीसादिजाव-पणवीसंताव छेदो। छब्बीसादि-जाव-तीसा लंबणा उग्गिलिउंपच्चोगिलतिं ताव मूलं । एवं पंचगुवरिवड्डीए भिक्खुस्स भणियं ।। [भा.२९३५] गणि आयरिए सपयं, एगग्गहणे वि गुरूण आमादी।
मिच्छत्तऽमच्चबहुए, विराहणा तस्स वऽण्णस्स॥ चू-"गणि"त्ति-उवज्झाओ, तस्स चउगुरुगादिअणवढे ठायति । आयरियस्स छलहुगादि आढत्तं सपदमिति पारंचिए ठायति। [भा.२९३६] एवं ताव दिवसो, रत्तिं सित्थे वि चतुगुरू होति।
उद्दद्दरग्गहा पुण, उववाए कप्पते ओमे ।।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org