Agam Sutra Satik 34 Nishith ChhedSutra 1

SR No.: 003370
Original Sutra Author: N/A
Author: Dipratnasagar, Deepratnasagar
Publisher: Agam Shrut Prakashan
Publication Year: 2000
Total Pages: 1372
Language: Prakrit, Sanskrit
Classification: Book_Devnagari, Agam, Canon, Agam 34, & agam_nishith
File Size: 25 MB

Page 533

निशीथ-छेदसूत्रम् -२-९/५८२
त्ति, पुव्वाभासेण पविट्ठो अयाणंतो । अहवा - साहू उजाणादिसु ठिता, रायतेउरं च सव्वओ समंता आगतो परिवेढिय ठियं, अन्नवसहि-अभावे यतं वसहिं अंतेपुरं मझेण अतिति निति वा ।अहवा-संथारगस्सपञ्चप्पणहेउंपविढे । अहवा-सीह-वग्ध-महिसादियाण दुट्ठाणपडिनीयस्स वा भया रायंतेपुरं पविसेज्ज । अन्नतो नत्थिनीसरणोवातो, "क "त्ति कुल-गण-संधक सुवा पविसेज, तत्य देवी दट्ठव्वा, सारायाणं उपनेति ॥
मू. (५८३) जे भिक्खू रायंतेपुरियं वदेज्जा - “आउसो रायंतेपुरिए! नो खलु अम्हं कप्पति रायंतेपुरं निक्खिमित्तए वा पविसित्तए वा इमम्हं तुम पडिग्गहणं गहाय रायंतेपुराओ असनं वा पानं वा खाइमं वा साइमं वा अभिहडं आह१ दलयाहि"जो तंएवं वदति वदेंतं वा सातिजति ।।
धू-नीहरिय निष्क्रिाम्य, गृहीत्वा आहत्य मम ददातीत्यर्थः । [मा.२५२१] जेभिक्खू वएजाहि, अंतेउरियं न कप्पते मझं।
अंतेउरमतिगंतुं, आहारपिंडं इहाणादी॥ च-अंतेपुरवासिणो अंतेपुरिया रन्नो मारिया इत्यर्थः । इहेव बाहिं ठियस्स मम आहाराति अनय ।। इमे दोसा[भा.२५२२] गमनादि अपडिलेहा, दंडियकोवे हिरण्णसच्चित्ते।
अभिओग-विसे हरणं, भिदे विरोधेय लेवकडे ।। चू- गच्छंती आगच्छती य छक्कायविराहेज, अपडिलेहिए य गमागमे भिक्खा न कप्पति, अपडिलेहिए वा भायणे गेण्हेज, दंडिओ वा दटुं पदुसेज, संकेज वा अनायारं, हिरन्नादि वा किंचितेणियंपच्छतीया तत्थ छुभेज, पलंबादि वा सचित्तंछुभेज्ज, ओरालियसरीरस्स वा वसीकरणं देज, अप्पणा पदुद्दा अन्नेन वा पउत्ता विसं देज, भायणं वा हरेज, अजाणंती वा भायणं भिंदेज, खीरंवि हवी विरोहिदव्वे एकत्तो गेण्हेज्ज, पोग्गलादि वा संजमविरुद्धं गेण्हेज, लेवाडेज्न वा पत्तगबंधं ॥ [मा.२५२३] लोभे एसणघातो, संका तेणे चरित्तभेदे य।
इच्छंतमनिच्छंते, चाउम्मासा भवे गुरुगा॥ धू- उस्सोसगलोभेण एसणघातं करेज, नूनं से उब्भामगो संकितो का, निस्संकिते मूलं, तेणढे वा संकेज - किं पि हरिउं एयस्स पणामियं, आयपरोभयसमुत्थेहिं दोसेहिं चरित्तभेदो, अगारीए य बला गहिहे इच्छंते चरित्तभेदो, उड्डाहभया अनिच्छंतो का । [भा.२५२४] दुविधे गेलण्णम्मि, निमंतणा दव्वदुल्लभे असिवे।
ओमोयरियपदोसे, भए सा कप्पते भणितुं । मू. (५८४) जे भिक्खू नोवएजा, रायंतेपुरिया वएजा- “आउसंतोसमणा! नो खलु तुझं कप्पइ रायंतेपुरं निक्खमित्तए वा पविसित्तए वा आहरेयं पडिग्गहगं अतो अम्हं रायंतेपुराओ असनं वा पानं वा खाइमं वा साइमं वा अमिहडं आहटुदलयामि" जोतं एवं वदंती, पडिसुणेति, पिडसुणेतं वा सातिजति ॥
चू-साहूण आयरगोयरं जाणमाणी भणेज्ज[भा.२५२५] एसेव गमो नियमा, नायव्यो होति बितियसुत्ते वि।