Agam Sutra Satik 34 Nishith ChhedSutra 1

SR No.: 003370
Original Sutra Author: N/A
Author: Dipratnasagar, Deepratnasagar
Publisher: Agam Shrut Prakashan
Publication Year: 2000
Total Pages: 1372
Language: Prakrit, Sanskrit
Classification: Book_Devnagari, Agam, Canon, Agam 34, & agam_nishith
File Size: 25 MB

Page 53

५०
निशीथ - छेदसूत्रम् -१
रूवं भवति, जहा एगो सुवण्णगारी अञ्च्चत्थं रूवस्सी गणिगाहिं भाडिं दाउं निज्जति रिउकाले, जा तेण सा रूवस्सिणी भवति, एवं कुल-कहा । सेसं कंठं । इत्थीकहा दोसदरिसणत्थं - [ भा. १२१] आय-पर-मोहुदीरणा, उड्डाहो सुत्तमादिपरिहाणी ।
भव्य अगुत्ती पसंगदोसा य गमणादी ॥
चू. इत्थिकहं करेंतस्स अप्पणो मोहोदीरणं भवति, जस्स वा कहेति परस्स तस्स मोहुदीरणं भवति । इत्थिकहं करेंतो सुओ लोएणं उड्डाहो - 'अहो झाणोवयुत्ता तवस्सिणो" जाव इत्थिकह करेति तावता सुत्तपरिहाणी । आदिसद्दातो अत्यस्स, अन्नेसिं च संजमजोगाणं। बंभव्वए अगुत्ती भवति । भणियंच
सहि कह निसे जिंदि य, कुडुंतर पुव्वकीलिय पणात । अतिमायाहार विभूषणाय, नव बंभचेरगुत्तीओ ॥
एवं अगुत्ती भवति । पसंग एव दोसो पसंगदोसो कहापसंगाओ वा दोसा भवंति ते य गमणादी गमणं उन्निक्खमइ । “आदि" सद्दाओ वा कुलिंगी भवति, सलिंगट्ठितो वा अगारिं डिसेवति संजतिं वा हत्थकम्पं वा करेति । इत्थिकह त्ति दारं गतं ॥
[भा. १२२]
इदानं भत्तकह त्ति दारं भत्तस्स कहा भत्तकहा । सा चउव्विहा इमाआवायं निव्वावं, आरंभं बहुविहं च निड्डाणं । एता कथा कथिते, चउजमला सुकिला चउरो ।।
चू. चउजमला सुकिला चउरो, वक्खाणं तहेव, तवकालविसेसियं, नवरं सुक्किलत्ते आलावो सुकिला नाम लहुगा । अग्गद्धस्स वक्खाण
[भा. १२३]
सागघतादावावो, पक्कापक्को उ होइ निव्वावो । आरंभ तित्तिरादी, निद्वाणं जा सतसहस्सी ।।
चू. सागो मूलगादि, सागो घयं वा एत्तियं गच्छति । पक्कं अपक्कं वा परस्स दिजति सो निव्वावो | आरंभी एत्तिया तित्तिरदि भरति । निट्ठाणं निष्पत्ती, जा लक्खेणं भवति ॥ आहारकहा- दोस-दरिसणत्वं गाहा
[ भा. १२४ ]
आहारमंतरेणाति, गहितो जायई स इंगालं । अजिंतिंदिया ओयरिया, वातो व अणुष्णदोसा तु ॥
चू. अंतरं नाम आहाराभावो । आहाराभावे वि अच्चत्थं गिद्धस्स सतः जायते स इंगालदोसो । किं चान्यत्-लोके परिवातो भवति । अजिइंदिया य एते, जेण भत्तकहाओ करेंता चिट्ठति । रसनिंदियजये य सेसिंदियजतो भवति । ओदरिया नाम जीविता हेउं पव्वइया, जेन आहार कहाए अच्छंति, न सज्झाए सज्झाणजोगेहिं । किं चान्यत् - अणुन्नादोसो यत्ति । गेहीओ सातिजणा, जहा अंतदुट्ठस्स भाव - पाणातिवातो, एवं एत्थ वि सातिञ्जणा सातिजणाओ य छज्जीवकायवहाणण्णा भवति । "च" सद्दाओ भत्त कहा- पसंगदोसा, एसणं न सोहेति । आहारकह त्ति दारं गतं । इदानिं देसकहा
[ भा. १२५ ]
छंद विधी विकप्पं, नेवत्थं बहुविहं जनवयाणं ।