________________
३०
निशीथ-छेदसूत्रम् -२-८/५६१
सदा समियाए होयब्वं ।। इयाणिं “कायाणं" ति[मा.२४२४]आलिहण-सिंच-तावण-, वीयण-दंत-धुबणादिकज्जेसु ।
कायाणानुवभोगो, फासुगभोगो परिमितो य ।। चू-पुढविकाए नोआलिहण विलीहणादी कायव्या, आउक्काए सिंचणादि, अगनीए तावणादि, वाते वीयणादि, वणस्सतीए दंतधावणादी, एवमादिसुकज्जेसुअनुवभोगो, जो भोगो सो फासुएण, तेन विपरिमितेण ॥ [भा.२४२५] अब्भुवगता य लोओ, कप्पट्ठग लिंगकरण दावणता।
भिक्खग्गहणं कहेति च, नेति वहं ते दिसा तिन्नि ।। चू- एवं सव्वं अब्भुवगच्छति जइ तो से लोचो कज्जति । दावणंच दिक्खाए त्ति, जो साधू कप्पट्टगस्स नियंसेति, एवं से परिहरणलिंगकरमं दाइज्जति “तत्थेव" त्ति छिन्नमंडवे, अप्पणो समीवे गहणासेवनसिक्खं गाहेति, उग्गमादि विसुद्धभिक्खागहणं च कारेति, पंथं व नेति, संबद्धइस्थिसहिएण असंबंधिइत्थीहिं वा पुरिसमीसेण वा संबंधिपुरिससत्येण वा असंबंधेहिं वा भद्दगेहिं - जाव-गुरुसमी पत्ता ताव “इत्तरं" दिसाबंधं करेति । इमं, अहं ते दिसा तिन्नि-अहं ते आयरिओ, अहं ते उवज्झाओ, पवत्तीण य। गुरुसमीवं पुण पत्ताए गुरू वाहिति। एवं बितियपदे एगे एगित्थीए सद्धिं चउभंगसंभव इत्यर्थः ।।
मू. (५६२) जे भिक्खू उजाणंसि वा उजाण-गिर्हसि वा उज्जाण-सालंसि वा निजांसि वा निजाण-गिहंसि वा निजाण-सालंसि वा एगो एगाए इत्थीए सद्धिं विहारं वा करेति, सज्झायं वा करेति, असनं वा पानं वा खाइमं वा साइमं वा आहारेति, उच्चारं वा पासवणं वा परिट्टवेति, अन्नयरं वा वा अनारियं पिहुणं अस्समण-पाओग्गं कहं कहेति, कहेंतं वा सातिज्जति ।।
मू. (५६३) जे भिक्खू अझंसि वा अट्टालयंसि वा चरियसि वा पागारंसि वा दारंसि वा गोपुरंसि वा एगो एगाए इत्थीए सद्धिं विहारं वा करेति, सज्झायं वा करेति, असनं वा पानं वा खाइमं वा साइमं वा आहारेति, उच्चारं वा पासवणं वा परिहवेति, अन्नयरं वा अनारियं पिहुणं अस्समण-पाउग्गं कहं कहेति, कहेंतं वा सातिजति ।।
मू. (५६४) जे भिक्खू दगंसि वा दग-मगगंसि वा दग-हंसि वा दग-तीरंसि वा दग-ट्ठाणंसि वा एगो एगाए इत्थीए सद्धिं विहारं वा करेइ, सज्झायं वा करेइ, असनं वा पानं वा खाइमं वा साइमं या आहारेति, उच्चारं वा पासवणं वा परिहवेति, अन्नयरं वा अनारियं पिहुणं अस्समणपाउग्गं कहं कहेति, कहेंतं वा सातिञ्जति॥
मू. (५६५) जे भिक्खू सुण्ण-गिहंसि वा सुण्ण-सालंसि वा भिन्न-गिहंसि वा भिन्न-सालंसि वा कूडागारंसि वा कोट्टागारंसि वा एगो एमाए इत्थीए सद्धिं विहारं वा करेइ, सज्झायं वा करेइ, असनं वा पानं वा खाइमं वा साइमं वा आहारेति, उच्चारं वा पासवणं वा परिहवेति, अन्नयरं वा अणारियं पिहुणं अस्समण-पाउग्गं कहं कहेति, कहेंतं वा सातिजति ॥
मू. (५६६) जे भिक्खू तण-गिहंसि वा तण-सालंसि वा तुस-गिहंसि वा तुस-सालंसि वा छुस-गिहंसि वा छुस-सालंसि वा एगो एमाए इत्थीए सद्धिं विहारं वा करेइ, सज्झायं वा करेइ, असनं वा पानं खाइमं वा साइमं वा आहारेति, उच्चारं वा पासवणं वा, परिहवेति, अन्नयरं वा
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org