________________
३९६
मासलहुं । आणाइया य दोसा ॥
-
- इमे दोसा
निशीथ - छेदसूत्रम् - १-५ / ३२५
[भा. १९२२] निक्कारणम्मि लहुगो, गिलाणआरोवणा य विद्धम्मि । छप्पइकाई संजमे, कारणे सुद्धो खलु विधीए ॥
- विद्धे आयविराहणा, छप्पतियवहे य संजमविराहणा, कारणे विधीए सयं सिव्वंतो
सुद्धो ॥
चोदग आह - पढमुद्देसगे परकरणे मासगुरुं वन्नियं, इह कहं मासलहुं भवति ? आयरिय आह
[भा. १९२३] कामं खलु परकरणे, गुरुओ मासो तु वन्निओ पुव्विं । कारणियं पुण सुत्तं, सयं च नुन्नायते लहुओ ॥
- कामं अनुमयत्थे, खलुपूरणे, पुव्वं पढमुद्देसए, इह तु कारणिए सुत्ते अप्पणो अनुन्नाते, परेण सिव्वावेंतस्स मासलहुं । सिव्वावणे इमे दोसा
[ भा. १९२४ ] नेगधुणममुंचंते, बंधमुयंते य होति पलिमंथो । एगस्स वि अक्खेवे ऽवहारो होइ सव्वेसिं ॥
धू- जति बद्धं पडिलेहेति अनेगरूवधुननदोसो । अह बंधे मोत्तुं पडिलेहेति य बंधति ततो सुत्तत्थपलिमंथो भवति, पडच्छोडग तेणगेन अक्खित्ते एगे वि सव्वेसिं अवहारो भवति ॥ अकारणा सिव्वणे य इमे दोसा
[भा. १९२५ ] सयसिव्वाणम्मि विद्धे, गिलाण आरोवणा तु सविसेसा । छप्पतियऽसंजमम्मी, सुत्तादी अकरणे इमं च ॥
धू- अप्पणो सिव्र्व्वतो सूतीए विद्धो ताहे गिलाण आरोवणा सविसेसा सपरितावमहादुक्खा । छप्पतियबधे असंजमो भवति । तत्थ लग्गो सुत्तत्थपोरिसिं न करेति । जहासंखं सुतं नासेति ङ्क, अत्थं नासेइ ॥ इमं च परकारवणे दोसदंसणं
[भा. १९२६] अविसुद्ध ठाणे काया, पप्फोडण छप्पया य वातो य । पच्छाकम्मं व सिया, छप्पति-वेधो य हरणं च ॥
चू-अविसुद्धे ठाणे पुढविकायादियाणं उवरिं ठवेति कायविराहणा, पप्फोडणे छप्पया पडंति, वाउ संघट्टणाय, घाणावडियंविलिएण देस-सव्वण्हाणं करेज, छप्पयाओ वा विधेति, अप्पणो वा उरुयं विंधति, हरेज वा तं संघाडिं ॥
इदानं अप्पणो सिव्वणे कारणं भन्नति
[भा. १९२७] बितियं च वुडमुड्डोरगे य गेलन्न विसमवत्थे य । एतेहिं कारणेहिं, सिंसिव्वन्नमप्पणा कुज्जा ।।
चू- वुड्डो तस्स हत्था वा पाया वा कंपंति, न तरति पुणो पुणो संठवेउं । अथवा उड्ढोरगो गिलाणो वा, न तरति पुणो पुणो संठवेउं, विसमवत्थाणि वा एगडं सीविज्रंति, एतेहिं कारणेहिं सयं सीवंतो सुद्धो । जहन्नेण तिन्निबंधा, एक्को दंसत्ते, बितिओ पासंते, ततीओ मज्झे । बितीयदिसा एवि तिन्नि, उक्कोसेण छ भवंति ॥
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
-
www.jainelibrary.org
