Agam Sutra Satik 34 Nishith ChhedSutra 1

SR No.: 003370
Original Sutra Author: N/A
Author: Dipratnasagar, Deepratnasagar
Publisher: Agam Shrut Prakashan
Publication Year: 2000
Total Pages: 1372
Language: Prakrit, Sanskrit
Classification: Book_Devnagari, Agam, Canon, Agam 34, & agam_nishith
File Size: 25 MB

Page 373

३७०
निशीथ-छेदसूत्रम् -१-४/२१९
"पडिपुच्छ" त्ति गयं । इदानं "दान-गहणे' त्ति[भा.१७९०] भणितो यहंद गेण्हह, हत्थं दातूण साहरति मुजो।
तुह चेव होतु घेत्तुं, व मुंचते जा पुणो देति॥ चू-हंदेत्यामंत्रणे । संजतो हत्थं पसारेऊण भुजो पडिसाहरति, भणति य तुज्झेव भवतु ।
अहवा - सो संजतो तीए हत्थाओ घेत्तूण पुणो मुंचति । कस्माद्धेतोः ? "जा पुणो देति". जेण द्वितीयवारं मम देति, देंतीए य पुणो हत्थफासो भविस्सति तस्माद्धेतोः ।।
इदानि "सलावो" साहू भणाति[भा.१७९१] धारेतव् जातं, जं ते पउमदल-कोमलतलेहिं ।
हत्थेहिं परिगहितं, इति हासऽनुराग-संबंधो॥ चू-इति हासमेतत्, इतिहासातो अनुरागो भवति । ततो य परोप्परं भावसंबंधो॥ इदानि “अनुरागो" त्ति[भा.१७९२] संवालादनुरागो, अनुरत्ता बेति भे मए दिन्न ।
इतरो चिय पडिभणती (तुज्झ] व जीतेण जीवामो॥ चू-अनुरागो भवति । इदानि "हास-खेडे' यत्ति - संजती अनुरत्ता बेइ - "भे मए दिन्नं" भे इति भवतः । इतरो - साहू भणति जं पि मम जीवितं तं पितुज्झायत्तं, तुज्झच्चएण जीविएण जीवामो॥ [भा.१७९३] एवं परोप्परस्सा, भावनुबंधेण होंति मे दोसा।
पडिसेवण-गमणादी, गेण्हदिढेसु संकादी॥ चू-पडिसेवणाचउत्थस्स, एगतरस्स दोण्ह वा गमणंउन्निक्खमणं, आदिसद्दातोसलिंगट्टितो वा अनायारं सेवति । संजतो वा वतिणिं, वतिणी वा संजतं उदिन्नमोहा बला वा गेण्हेजा।
अहवा - खरकम्मिएहिं गेण्हणं, हासं, खेडं वा करेनाणि सागारिएण दिहाणि । संकिते चउगुरुं, निस्संकिते मूलं । अहवा - दिढे घोडिय - भोतिकाद्धि-पसंगो।। [भा.१७९४] बंभव्वए विराधन, पुच्छादीएहि होति जम्हा उ ।
निग्गंधी-गमण-पहे, तम्हा उ न निखिवे उवधिं । [भा.१७९५] बितियपदमनाभोगे, पडिते पम्हट्ट संभमेगतरे ।
आसन्ने दूरे वा, निवेद जतणाए अप्पिणणं ॥ चू-पम्हटुं नाम विस्सरियं एगतरसंभमो सावय-अगणि-आउमाति, सो संजयाणं उवहि वसहीए आसन्ने वा पडितो दूरे वा, जति आसन्ने तो निवेदेति, अह दूरे तो घेत्तुं जयणाए अप्पिणिति॥ [भा.१७९६] आसन्ने साहति, दूरे पडियं तु थेरिगा नेति ।
सन्निक्खिवंति पुरतो, गुरूण भूमिं पमज्जित्ता ॥ चू-वसहीए जइ आसन्ने पडियं, तो न गेण्हंति । नियत्तिउं थेरिया गुरूण साहति । अह दूरे पडियं तो थेरिया गिण्हंति, तरुणी वि घेत्तुं थेरियाण समप्पेंति, ता थेरिया संजयवसहिमागंतुं षमञ्जित्त । भूमिं गुरुण पुरतो निक्खिवंति । एसा अप्पिणणे जयणा भणिया ।।
ww