________________
३६९
उद्देशक ः ४, मूलं-२१९, [भा. १७८४] [भा.१७८४]बितियपदमणप्पज्झे, पविसे अविकोविते व अप्पज्झे।
तेनऽगणि-आउ-संभम, बोहिगमादीसुजाणमवि॥ घू-अप्पन्झो, अकोविओ सेहो, तेनातिसंभमेसुजाणतो वि सहसा पविसे ।।
मू. (२१९)जे भिक्खू निग्गंथीणं आगमण-पहसिडंडगंवा लद्वितंवा रयहरणं वा मुहपोत्तियं वा अन्नयरं वा उवगरणजायं ठवेति; ठवेंतं वा सातिजति ।।
चू-जेण पहेण पक्खियादिसु आगच्छंति तम्मि पहे, दंडो बाहुप्पमाणो, लट्ठी आयप्पमाणा, अन्नतरग्गहणाओहियं उवग्गहिअंवा निक्खिवति, तम्भिपहे मुंचति, तस्स मासलहुंआणादिया य दोसा।
कहं उवकरणस्स निक्खेवसंभवो? उच्यते[भा.१७८५] निसिदंतो व ठवेजा, पडिलेहंतो व भत्तपानं तु ।
संथार-लोय-कितिकम्म कतितवा वा अनाभागा॥ . चू- निसियंतो रयहरणं मुंचति, भत्तपानाति वा पडिलेहंतो, संथारगं बद्धतो मुयंतो वा, लोयं वा करेंतो, कतिकम्मं विस्सामणं तं वा करेंतो, माताए वा कतितवेण मुंचति, अनाभोगेण वा। एतेहिं कारणेहिं रयोहरणादि मुंचेज ॥ [भा.१७८६] निग्गंधी-गमण-पहे, जे भिक्खू निक्खवे कइतवेणं ।
अनतरं उवकरणं, गुरुगा लहुगो इतरि आणा ।। चू-कइतवेण मेहुणगुस्स चउगुरुगं, इतरं अकेतवं अनाभोगो, अनाभोगेण मुंचति मासलहुं, आणादिया य दोसा भवंति॥
इमा चरित्तविराधना[भा.१७८७] पडिपुच्छ-दान-गहणे, संलावऽनुराग-हास-खेड्डे य ।
भिन्नकधादि-विराधन, दखूण व भाव-संबंधो।। - पढमा पुच्छा, बितिया “पडिवुच्छा", तस्सिमं वक्खाणं[भा.१७८८]कस्सेयंति य पुच्छा, ममं ति कातूण किं चुतं ? बितिया।
चित्तं न मे सधीणं, पक्खित्ते ददु एजंति ।। चू. रयोहरणादि काति संजती घेत्तूणं पुच्छति - कस्सेयं ति रयोहरणं ? । साहू भणाति - “ममेयं त्ति काऊणं" ममीकृते साधुना इत्यर्थः । ___अहवा- साहूणंति पढमपुच्छा, किंचुयं? बितियपुच्छा, एस पडिपुच्छा दट्ठव्वा। ततो साहू मणाति-“चित्तंन मे सहणं" तिन मे वसं वट्टति चित्तं।कस्माद्धेतो? पक्खीए तुमं आगच्छमाणी दिट्ठा ।। साभणाति। [भा.१७८९]किं च मए अट्ठो भे? आमं ननु दानि ऽहं तुह सहीणा ।
संपत्ती होतु कता, चउत्थ पच्छा तु एक्कतरो॥ चू- साहू भणाति - “आमं" अनुमतार्थे, इदानिं तुह सहीणा आयत्तेत्यर्थः । ततियपुच्छा गता | संपत्ती सागारियासेवणा । चउत्थं पुच्छं। संजतो करेति संजती वा ।। [15/24
For Private & Personal Use Only
Jain Education International
www.jainelibrary.org