________________
उद्देशक : २, मूलं- १०९, [भा. १२५२ ]
[ भा. १२५३]
संथारं देहंतं, असहीण पभू तु पासए पढमो । बितितो उ अन्नदिट्ठ, असढो आनेतनाभोगा ।
चू- पूर्वार्धं पूर्ववत् । तथाप्युच्यते एक्केण साधुसंघाडएण संधारतो दिट्ठो, न तस्स पभू । “पढमो” त्ति बितियसंघाडावेक्खाए पढमो भण्णति । अन्नहा एस बितियप्पगारो बितिओ साहुसंघाडओ अन्नदिट्टं संधारयं । "असढभावो" - अमायावी अनाभोगादज्ञानात् न याणति "जहा अन्नेन साहुसंघाडएण एस दिट्ठो" एवं मग्गितो लद्धो आणिओ य कस्साभवति ? पुरिमस्स चेव न जेण आणिओ । अन्ने भांति - साहारणो ।।
२७३
" तस्स वा वि वयणेणं" ति अस्य व्याख्या
[ भा. १२५४] ततिओ उ गुरुसगासे, विगडिनंतं सुणेत्तु संधारं । अमुयत्थ मए दिट्ठो, हिंडतो वण्णसीसंतं ॥
चू- "ततिओ"त्ति ततियप्पगारो तह चेव (अ] दिडे सामिम्मि मग्गीहामो । आगतो गुरुस्स आलोएति “अमुअत्थ मए संथारओ दिट्ठो” त्ति । अहवा - भिक्खं हिंडतेण चैव अन्नसंघाइस्स "सीसंतं” कथ्यमानमित्यर्थः, तमेवं दोण्हं पगाराणं अन्नतरेणं सुणेत्तु "विप्परिणामेणं "ति एवं विष्परिणामंतो मग्गति ॥
[भा. १२५५] दिट्ठोवण्णेणम्हं, न कप्पती दच्छिवे तमसुगो तु । मा दिजसि तस्सेतं, पडिसिद्धे तम्मि मज्झेसो ॥
चू- भग्गणट्ठा संथारगसामिं भणति - “अम्हं एरिसो सिद्धंतो दिट्ठो अन्नेन ओभासिस्सामि त्ति सो संधारओ अन्नरस न कप्पति, “दच्छिवे तमसुगो" त्ति द्दष्टवत्सो तं मग्गंतं तुमं पडिसेहेज्जासि, मा तस्स एतं देजसि, पडिसिद्धे तम्म य मज्झे सो भविस्सति ।" सो य स्सादिन्नो । कस्स आभवति ? पुरिमस्स, न जेण लद्धो । “कहणे "त्ति अस्य व्याख्या
[ भा. १२५६] अधवा सो तु विगडणं, धम्मकधा पणियलोभितं भणति । अगं पडिसेवेत्तुं तो दिजसि मज्झ मा अज्ज ॥
चू- तहेव आलोएंतस्स सोउं तत्थ गंतुं तस्स धम्मं कहेति । जाहे आक्खित्तो धम्मकहाए ताहे भणातिजेण सो दिट्ठो संधारओ तस्स य नामं घेत्तूण भणाति- “जाहे सो मग्गति ताहे तं पडिसेहिउं, अज्ज दिनं वोलावेउं अन्नादिने मज्झं देखसि" । सो एवं आणितो । कस्स आभवति ? पुरिमस्स, नजेण लद्धो । एवं विष्परिणामेंतस्स जइ सगच्छेल्लओ विपरिणामेति तो धउलहुं, अह परगच्छेलओ तो चउगुरुं ॥ "वोच्छिन्ने जस्स वा देइति' त्ति अस्य व्याख्या
[भा. १२५७] विप्परिणतम्मि भावे, तिक्खुत्तो वा वि जाइतमलद्धे । अन्नो लभेज फलगं, तस्सेव य सो न पुरिमस्स ॥
·
चू- जेण दिट्ठो तस्स जति तम्मि संथारए भावो विष्परिणामितो । एवं वोच्छिन्ने साहुस्स भावे सो संथारगसामी जस्स चेव देति तस्सेव सो, न जेण पुरा दिट्ठो। अथवा जेण पुरा दिट्ठो तेन तिन्नि वारा मग्गितो, न लद्धो । तस्स वोच्छिष्णे वा अवोच्छिण्णे वा भावे अतो परं अन्नो जति लभेज्ज मग्गितं फलगं तस्सेव तं, न जेण पुरा दिट्ठ | "दिट्ठे "त्ति दारं गतं । इदानिं “ ओभासणे' "त्ति दारं
15 18
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org