Agam Sutra Satik 34 Nishith ChhedSutra 1

SR No.: 003370
Original Sutra Author: N/A
Author: Dipratnasagar, Deepratnasagar
Publisher: Agam Shrut Prakashan
Publication Year: 2000
Total Pages: 1372
Language: Prakrit, Sanskrit
Classification: Book_Devnagari, Agam, Canon, Agam 34, & agam_nishith
File Size: 25 MB

Page 247

२४४
निशीथ-छेदसूत्रम् -१-२/९८
सार्द्ध पर्यटते । किं चान्यत॥ [भा.१०८६] अधिकरणमंतराए अचियत्ता संखडे पदोसे य।
एगस्सऽट्ठा दोण्हं, दोण्ह व अट्ठाए एगस्स ।। घू-गिहीअयगोलसमाणो न वट्टति भणितुंएहि, निसीद, तुयट्ट, वयाहि वा । भणतो अधिकरणं । गिहत्थो अलद्धी साहू लद्धी तो साहुस्स अंतरायं, अह संजतो अलद्धी तो गिहत्यस्स अंतरायं जेण समं हिंडति, दातारस्स वा अच्चियत्तं । किं मया समं हिंडसि त्ति अधिकरणं भवे । असंखडे उण पदुट्ठो।अवस्सं अगणिणा हिंडेज, पंतावणादि वा करेज्ज, एगस्स गिहिणा नीणिओ दोण्ह वि देज्ज, तं चेव अंतरायं अचियत्ताए संखडाती य साहुस्स करेज, दातारस्स वा करेज्ज, उभयस्स वा कुजा । दोण्ह वा अट्ठा नीणियं एगस्स देज्ज, साहुस्स गिहत्थस्स वातेचेवअंतराताती दोसा॥जतो भण्णति[भा.१०८७] संजयपदोसगहवति, उभयपदोसे अनेगधा वा वि।
नढे हित विस्सरिते, संकेगतरे उभयतो वा॥ धू-संजयगिहिउभयदोसा इतिगतार्थ एव । अनेंगहा वत्ति अस्य व्याख्या-नट्टे दुपचतुष्पद अपए वा एतेसुचेव हडेसु वत्थादिएसु वा विसुमरिएसु साधु गिहिं वा एगतरं संकेज उभयं वा । किह पुणाति संकेज्ज? एते समणमाहणा परोप्परं विरुद्धा एगतोअडंति, न एतेजेवा ते वा, नूनं एतेचोराचारियावाकामीवा, दुपयादिवाअवहडमेएहिं।जम्हाएते दोसा तम्हा निहत्थऽण्णतिस्थीहिं समं भिक्खाए न पविसियव्वं ॥बितियपदेण कारणे पविसेना विजतो[भा.१०८८] बितियपदमंचियंगी, रायदुट्टो सहत्थगेलण्णे।
उवधीसरीरतेणग, पडिणीते साणमादीसु॥ चू- “अंचियं" दुभिक्खं । एतेसुअचियादिसु एतेहिं गिहत्थण्णतित्थीहि समंभिक्खा लब्मति अनहा न लब्मति, अतो तेहिं समाणं अडे । सो य जति अहाभद्दो निमंतेइ वा अहाभद्दएण पुण समाणं दो तिन्निधराअन्नहातेचेवसंखडादी। रायदुढे सोरायवल्लभोगिलाणस्सोसह-पत्थभोयण तिसोदव्वावेतिअन्नहानलब्भति।भिक्खायरियंवा वच्चंतस्सउवहिसरीरतेणारक्खपडिणीयसाणे वा वारेति।आदिसद्दातो गोणसूयराती ।।
पविसतो पुण इमा विहि[भा.१०८९] पुव्वगते पुरओ वा, समगपविट्ठो व अन्नभावेणं ।
पच्छाकडादि मरुगादिणाति पच्छा कुलिंगीणं ।। धू-गिहत्थ अन्नतिथिएसु पुव्वपविढे सयं वा पुव्व पविठ्ठो “अन्नभावे"त्ति एरिसं भावं दरिसति जेण न नजति, जहा एतेण समाणं हिंडंति । ___अडंतस्स य इमो विही- पुव्वं पच्छाकड-मरुएसु, तओ पच्छाकड-अन्नलिंगीसु, तओ अहाभद्दमण्णलिंगिणा । अहाभद्दए वि एस चेव कमो॥
मू. (९९) जे भिक्खू अन्नउस्थिएण वा गारथिएण वा परिहारिए वा अपरिहारिएण सद्धिं बहिया विहारभूमिवावियारभूमिंवा निक्खमइ वा पविसइ वा; निक्खमंतं वा पविसंतं वा सातिजति।
घू- सण्णावोसिरण वियारभूमी, असज्झाए सम्झायभूमी जा सा विहारभूमी, मा.