________________
उद्देशक : २, मूलं-९८, [भा. १०७९]
२४३ गाहावतिकुलं पिंडवायपडियाए निक्खमति वा अनुपविसति वा निक्खमंतं वा अनुपविसंत वा सातिजति॥
चू-अन्नतीर्थिकाश्चरक-परिव्राजक-शाक्याजीवक-वृद्धश्रावकप्रभृतयः, गृहस्था-मरुगादि भिकखायरा, परिहारिओ मूलुत्तरदोसे परिहरति । अहवा-मूलुत्तरगुणे धरेति आचरतीत्यर्थः । तत्प्रतिपक्षभूतो अपरिहारी ते यअन्नतित्थियनिहत्था । [भा.१०८०] नो कप्पति भिक्खुस्सा गिहिणा अहवा वि अन्नतित्थीणं।
परिहारियस्स अपरिहारिएण सद्धिं पविसिउंजे ।। चू- “सद्धिं" समानं युगपत् एकत्र ।। [भा.१०८१] आधाकम्मादीणिकाए सावजजोगकरणं च ।
परिहारित्तपरिहरं, अपरिहरंतो अपरिहारी।। धू-षड्जीवनिकाए सावज्जं मनादियोगत्रयं करणत्रयं च ॥ गाहावतिकुलं अस्य व्याख्या[भा.१०८२]गाह गिहं तस्स पती, उ गहपत्ती सुत्तपादे जधा वणिओ।
पिंडपादे वितधा, उभए सण्णातु सामयिगी॥ खू-गाहत्तिवागिहतिवा एगटुं, तस्येतिगृहस्य पतिप्रभुः स्वामी गृहपतीत्यर्थः । दारमपत्यादि समुदाओ "कुलं पिंडवायपडियाए"त्तिअस्य व्याख्या “पिंडो" असनादी, गिहिणा दीयमाणस्स पिंडस्य पात्रे पातः अनया प्रज्ञया॥
एत्थ दिलुतो-जहा बालंजुअवणिउ बलंजं घेत्तुंगामं पविट्ठो। अन्ननणपुच्छि किं निमित्तं गामं पविट्ठोसि ? भणाति - सुत्तपायपडियाए घण्णपायपडियाए त्ति । तहेव पिंडवायपडियाए ति। किं च-इदं सूत्रं लोग-लोगोत्तर उभयसंज्ञाप्रतिबद्धं किंचित् स्वसमयसंज्ञाप्रतिबद्धं भवति । "अनुपविसति" अस्य व्याख्या[भा.१०८३] चरादिनियट्टेसुं, पागेवकते तुपविसणंजंतु।
तंहोतणुप्पविसणं, अनुपच्छा जोगतो सिद्धं ॥ धू- “अनु" पश्चाद्भावे, चगादिसु सण्णियट्टेसु पच्छा पागकरणकालतो वा पच्छा । एवं अनुशब्दः पश्चाद्योगे सिद्धः॥ मा.१०८४] एतो एगतरेणं, सहितो जो पविसती तु भिक्खस्स।
सो आणाअणवत्थं, मिच्छत्तविराधणं पावे ॥ चू- एत्तो एगतरेण गिहत्थेण वा अन्नतिथिएण वा समं पविसंतस्स आणातिया दोसा आयसंजमविराहणा॥ [भा.१०८५] ओभावणा पवयणे, अलद्धिमंता अदिन्नदानाय ।
जाणंति च अप्पाणं, वसंति वा सीसगणिवासं॥ घू-पंडरंगादिएसुसद्धिं हिंडंतस्सपवयणोभावणा भवति ।लोगो वयतिपंडरंगादिपसायओ लभंति। सयं न लभंति । असारप्रवचनप्रपन्नत्वात् । अधवा लोगो वदति-अलद्धिमंता य परलोगे वा अदिन्नदानाआत्मानं न विदंति । सूद्रा इति पंडरंगादिशिष्यत्वमभ्युपगता वसंति, अतो एभिः
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org