________________
पीठिका - [भा. ४५१]
जयणा? भण्णति – पुव्वं पढमभंगेण पच्छा ततियभंगे, ततो बीयभंगे, ततो चरिमे । दोसु त्ति पढमततिएसुभगेसुअगीयत्थातोजयणा कजति,जहाअगीयत्थो नजाणति तहा घेतव्वं । दोसु त्ति बितियचरमेस भंगेस अगीयत्थाणं सब्भावो परिकहिनति । 'परिकहणा' नाम पन्नवणा, ते अगीता एवं पन्नविनंति, जहा “अप्पं संजमंचएउं बहुतरो संजमो गहेयब्वो, जहा वणिओ - अप्पं दविणं चइउं बहुतरं लाभं गेण्हति एवं तुम पि करेहिं ।" भणियं च ।
"सव्वत्थ संजमं संजमाओ अप्पामेव रक्खंतो।
मुच्चति अतिवाताओ पुणो विसोही न ताविरती"। भण्णइ य जहा - "तुमं जीवंतो एयं पच्छित्तेण विसोहेहिसि, अन्नं च संजमं काहि - सि" । एवं च पन्नवेडं सो वि गेहाविज्जति । अद्धाणेत्ति दारं गतां ।। इयाणिं "दुल्लभे' त्ति दारं[मा. ४५२] दुल्लभदव्वे पढमो, हवेज भंगो परिण्णचउरो वि।
ओमे वि असंथरणे, अध अद्धाणे तहा चउरो ।। चू. दुल्लभदव्वं सतपाकसहस्सपागादि वा त्रिकटुकादि वा तं च पत्ते कारणे न लब्भिहिति त्ति काउं अनागयं च घेत्तुं सारक्खणा कायव्या, पच्छा समुप्पण्णे कारणे तं दिया भुंजति । एस चेव प्रायसो पढमभंगो दुल्लभदव्ये संभवतीत्यर्थः । दुल्लभे त्ति गयं । इदानि "उत्तमट्टे" त्ति दारंपरिणचउरोवित्ति “परिण्ण" अनसणं, तंमि अनसणे "चउरो" विरातीभोयणभंगा समाहिहेउ घडावेयव्वा । उत्तमढे त्ति दारं गयं ।
इदानि “ओमे"त्ति दारं-ओमे विपञ्चद्धं । “ओमं" दुभिक्खं, तंमिदुभिक्खे असंथरता जहा अद्धाण पडिवण्णा चउसु रातीभोयणभंगेसु गहणं करेंति तहा ओमंमि वि । ओमे त्ति दारं गतं ।।
इदानं "गच्छानुकंपया" “सुत्तत्थविसारयायरिए" एते दो विदारा जुगवं भण्णंति[भा. ४५३] गच्छानुकंपणट्टा, सुत्तत्थविसारए य आयरिए |
तनुसाहारणहेउं, समाहिहेउं तु चउरो वि॥ चू. गच्छो सबालवुड्डो, तस्स अणुकंपणहेउं, सुत्तं च अत्थो य "सुत्तत्थं" तंमि सुत्तत्थे “विसारतो" विनिश्चि जानकेत्यर्थः तस्स विसारयायरिस्स गच्छस्स वा तनुसाहारणहेउं, "तनू" सरीरं, "साहारणं" नाम बलावटुंभकरणं, "हे"कारणं, बलावष्टंभारणायेत्यर्थः ।
गणस्स वा आयरियस्स वा असमाधाने समुत्पन्ने समाधिहउं, समाधिकारणाय, चउरो वि रातीभोयणभंगा सेव्या इत्यर्थः ।।
कहं पुण गच्छस्स आयरियस्स वा अट्ठाय चउभंगसंभवो भवति ? भण्णति - [भा. ४५४] संणिहिमादी पढमो, बितिओ अवरण्हसंखडीए उ ।
उस्सूरभिक्खहिंडण, भुंजंताणेव अत्थमितो ।। चू. सन्निहाणं सन्निही, “सं' इत्ययमुपसर्ग "निहीं" ठावणं, सन्निही, सा यउप्पण्णे कारणे "तं कारणं साधयिस्सती" ति ठाविञ्जति।सा यघृतादिका, तं दिया धेत्तुं दिया य दायव्वं - एस पढमभंगो एवं संभवति । बितियभंगो अवरण्हसंखडीए, जत्थ वा संनिवेसे उस्सूरे भिक्खा य आहिंडिजइ तत्थ जाव भुंजति ताव अत्यंतं, एवं बितियभंगो - दिया गहियं रातो भुत्तं ।।
ततियचरिमभंगाणं पुण इमो संभवो -
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org