Agam Sutra Satik 34 Nishith ChhedSutra 1

SR No.: 003370
Original Sutra Author: N/A
Author: Dipratnasagar, Deepratnasagar
Publisher: Agam Shrut Prakashan
Publication Year: 2000
Total Pages: 1372
Language: Prakrit, Sanskrit
Classification: Book_Devnagari, Agam, Canon, Agam 34, & agam_nishith
File Size: 25 MB

Page 135

१३२
निशीथ-छेदसूत्रम् -१.
कोंकणादि देसपुरिसो तस्स आयंबिलं दिज्रति । एसा पुरिसेसु भोयणकाले जयणा भणिता । एवमलब्भमाणे धितिसंघयणोभयजुत्तस्स अणेसियं परिहरंतस्स छम्मासा अंतरं दि8 ।।
तस्स पारणे विही भण्णति[भा. ४२९] छम्मासियापारणए, पमाणमूणं व कुणति आहारं ।
अवनेत्ता वक्त कं, निरंतरं वच्च भंजतो॥ चू.छम्मासियस्स पारणए सति लाभे भत्तस्स पमाणजुत्तंआहारं आहारेइ, ऊणं वा आहारं आहारेति । अह न लब्भति एसणिज्जो कुच्छिपुरतोआहारोतो एगकवलूणोअच्छउ छम्मासियपारणे । एवंजाव एगकवलेणा वि अच्छउ, माय अनेसणियंभुंजउ । अवणेत्तावेकेक्कंति-अह एवं जाणति जहाअसतिभत्तलाभस्स सति वा भत्तलाभे छम्मासिगखमणेण मम आवस्सयपरिहाणी भवेज तो छम्मासियखमणं मा करेतु । छम्मसा एगदिवसणा खवयत् । जति तहवि परिहाणी तो दोहिंऊणो खमउ, एवं एकेकंदिवसंअवणेत्ताजाव चउत्थं करेउ।जति तहविसे आवस्सगपरिहाणी नो निरंतरं वच्च भुजंतो । तत्थ वि पुव्वं आयंबिलेण निरंतरं वच्च भुंजंतो । अह से देसीपुरिसे समासज्ज न खमति आयंबिलं तो जावतियं खमति तावतियं भुंजउ, सेसं वंजणसहियं भुंजउ । अह तं वि सेन खमति तोसव्वं चिय वंजणसहितं निरंतरं वच्च भुंजतो।एस विहो पुव्वक्खातो।। एत्थ विदं गाहापुव्वद्धं मावेतच्वं[भा.४३०] आवासगपरिहाणी, पडुपन्ने अनागते व कालंमि ।
गच्छे व अप्पणो वा, दुक्खं जीतं परिच्चइउं ।। घू. अहवेवं गाहा समोआरेयव्वा – जति से आवस्सगपरिहाणी नत्थि ओमेणेसणियं भुजंतस्स तो मा अनेसणीयं गेण्हतु । अतो भण्णति “आवस्सग" गाहा । अवस्सकरमीएसु जोएसु जति से परिहाणी नत्थि पडुपण्णणागते काले तो तेणेवेसनीएण जहालाभं अच्छतु, माय अनेसणीयं भुंजतु । अह पुण एवं हवेज-गच्छस्स वा आवस्सगपरिहाणो होजा, आयरियस्स वा अप्पणोवा आवसगस्सपरिहाणी हवेज, दुक्खं वाबुभुक्षिएहिं जीवियचागो कज्जति अतोअनेसणीयं पि घेप्पति ।। “गच्छे व अप्पणो" वा अस्य व्याख्या[भा. ४३१] गच्चे अप्पाणंमि य, असंथरे संथरे य चतुभंगो।
पणगादि असंथरणे, दुकोडि जा कम्म निसि भत्तं ॥ घू. आयरिओ अप्पणा न संथरति गच्छो वा न संथरति, एवं चउभंगो कायव्यो । एत्य चरिमभंगेनस्थि।तिसु आदिमभंगेसुअसंथरे इमो विही भण्णति-जावतियं सुद्धं लब्भतितावतियं घेत्तुंसेसं असुद्धं अज्झपूरयं गेण्हतु। सव्वहावा सुद्धालंभे सव्वमणेसियं गेण्हतु । पुव्वं विसोहिकोडिए।जंतं असुद्धं अज्झापूरयं गेण्हति । सव्वं वा असुद्धं तं काए जयणाए? भण्णति-इमाए, “पणगादि" पच्छद्ध । सव्वहा असंथरणे पणगकरणं गेण्हति, “आदि" सद्दातो दस-पन्नरसवीस-भिन्नमास-मास-वउम सेहिं य लहुगुरुगेहिं । एस कमो दरिसिओ।
अहवा बितियक्कमप्पदरिसणत्थं भण्णति- “दुकोडि त्ति" विसोहिकोडीअविसोहिकोडी य।पुवपुव्वं विसोहिकोडीएघेतव्वंपच्छा अविसोहिकोडीए। एवं दोसु वि कोडीसुपुव्वं अप्पतरं पायच्छितट्ठाणं भयंतेण ताव नेयव्वं जाव कम्मति आधाकर्मकेत्यर्थः । जया पुण पि अहाकम्म