Agam Sutra Satik 34 Nishith ChhedSutra 1

SR No.: 003370
Original Sutra Author: N/A
Author: Dipratnasagar, Deepratnasagar
Publisher: Agam Shrut Prakashan
Publication Year: 2000
Total Pages: 1372
Language: Prakrit, Sanskrit
Classification: Book_Devnagari, Agam, Canon, Agam 34, & agam_nishith
File Size: 25 MB

Page 128

पीठिका - [भा. ४०४}
१२५
चू. अनाभोगो अत्यंतविस्मृति, किं उडुमासकप्पो वासाकप्पो वा, पुण्णो न पुण्णो वा, एवं अनुवओगाओ अतिरित्तं पि वसिज्जा । अनाभोगे त्ति गयं । गेलण्णे त्ति अस्य व्याख्या - अतरंतो तप्पडियरा वा “अंतरंतो" गिलाणो सो विहरिउमसमत्थो, उउबद्धं वासियं वा अइरित्तं वसेज्जा । गिलाणपडियरगा वा ग्लानप्रतिबद्धत्वात् अतिरित्तं वसेज्जा । गिलाणे त्ति गतं । ___ अद्धाणे त्ति अस्य व्याख्या - अद्धाणं पच्छद्धं । “अद्धाणं" पहपडिवत्ती, तं पडिवन्ना अंतरा य वापं पडेज्जा ततो कालविवच्चासो वि हवेज्जा । वाघातो त्ति "वाघातो" नाम विग्धं, तं वसहिभत्तादियाण होज्जा, अतो तंमि उप्पन्ने वासासु वि गच्छेज्जा । अहवा- उडुबद्धियखेत्ताओ वासावासखेत्तं गच्छंता अंतरा वाघातेण हिता वासिउमारद्धो, वाघातोवरमे अप्पयाया, एवं कालविंवच्चासं करेजा । दूरे वा तं वासकप्पजोग्गं खित्तं वाघाततो वा अवाघातओ वा गच्छंताणं वासं पडिउमारद्धं, एवं वा वि विवच्छासं कुजा । दूरे वा तं वासकप्पखेत्तं अंतरा य बहू अवाया अतोन गता, तत्थेव उडुवासिए खेत्ते वासकप्पं करेंति, एवं वा अतिरित्तं वसंति । अद्धाणे त्ति गयं | दुल्लभे ति अस्य व्याख्या[भा. ४०५] धुवलंभो वा दब्बे, कइवय दिवसेहिं वसति अतिरित्तं ।
उडुअतिरेको वासो, वासविहारे विवचासो ॥ चू. दुल्लभदव्वठ्ठता अतिरित्तं पि कालं वसेजा । कहं ? उच्यते, पुण्णे मासकप्पे वासकप्पे दुल्लभदव्वस्स धुवो अवस्सं लाभो भविस्सति तेन कति वि थोवदिवसे अतिरित्तं पि वसेज्जा । उडुबद्धकाले अतिरेगो वासो एवंसंभवति । दुल्लभदब्बठ्ठता वा वासासुविहरति। एवं कालविवच्चासं करेति । दुल्लभे त्ति गतं ।। इदानि उत्तिमट्टे ति अस्य व्याख्या[भा. ४०६] सप्पडियरो परिण्णी, वास तदट्ठा व गम्मते वासे ।
संथरमसंथरंवा, ओमे विभवे विवचासो।। चू. परिण्णी अणसणोवदिट्ठो, तस्स जे वेयावच्चकारिणो ते पडियरगा, परिण्णी सह पडियरएहिं अतिरित्तं पिकालं वसेज्जा । तदत्तिपरिणी पडियरणट्ठा वा गंमते वासासुवि । एस विवच्चासो। परिण्णि ति गतं । इदानं ओमे इति अस्य व्याख्या
“संथर" पच्छद्धं । जत्थ संथरंतत्य मासकप्पोअतिरित्तो विकजति, जत्थासंथरंतस्थ न गंमति ।जस्थ पुण वासकप्पट्टिताणओम हवेजा ततो वासासु वि गंमति। एस विवचासो । अहवा वासकप्पट्टिताण नजति जहा कत्तियमग्गसिराइसु मासेसु असंथरं भविस्सति, मग्गा य दुष्पगंमा भविस्संति, अतो वासासुचेव संथरे वि विवच्चासो कजति, असंथरे पुण का वितका । ओमे त्ति गतं । गओ कालो ।। इदानि भावाववातो भण्णति । तत्थ सेह त्ति दारं । अस्य व्याख्या[भा. ४०७] सिजादिएसु उभयं, करेज सेहोवधिमि व ममत्तं ।
अविकोविअत्तणेण, तुइयरगिहत्थेसु वि ममत्तं ॥ घू. “सेहो" अगीयत्थो अभिनवदिक्खिओ वा, सो सेञाते उभयं करेजा, “अभयं" नामरागदोसा “आदि" सद्दातोउवासकुलगामणगरदेसरज्जादयोघेप्पंति।उवहिमिवा वासकप्पाइए ममत्तं कुजा । अविकोवियत्तणामो चेव इतरगिहत्थेसु वि ममत्तं कुज्जा । तु सद्दो विकप्पदरिसणे गीयत्थो । वि कुजा | “इतरे'' पासत्थादयो ।