________________
३६६
निशीथ-छेदसूत्रम् -३-२०/१३७० अन्नातितो रायकरणं उवट्टितो निवेदेति-अहं देवदत्तेण अन्नातितो, ताहे करण (पई] पुच्छतिकहंतुझं कलहो समुट्टितो? ताहे सो कहेति । कहिएकरणपती भणति-पुणो कहेहि, कहिए पुण ततियवारा कहाविजइ, जति तिसु वि सरिसं तो जाणति-सब्भावो कहिओ, अह विसरिसं तो जाणति करणपती एस पलिउंचियं कहेइ त्ति । कीस राजकुले मुसावायं भणति? प्रतारेति त्ति पुव्वं इंडिजति, पच्छा जइ ववहारो जियति तो पुणो डंडिजइ । एवं सो मायावी वि डंडोवहतो कीरति । इय एवं लोउत्तरे वि अम्ह तिन्नि वारा आलोयावेत्ता जइ पलिउंची कीस मायं करेहि त्ति तो मायापच्चओ मासगुल से दिज्जति पुव्वं, पुणो वि से पच्छाजं आवण्णोतं दिज्जति, एवं चेव सो सुज्झति, नत्थि से अन्नोसोधणप्पगारोइति ।। अहआगमववहारीपञ्चक्खणाणपञ्चयतोपलिउंचियं अपलिउंचियं वा जाणति।जे पुण सुतववहारी, ते कहंदुवलक्खं असुभंपलिउंचियभावं अंतोगत जाणंति ? अत उच्यते[भा.६३९८] आगारेहि सरेहि य, पुव्वावरवाहयाहि य गिराहिं ।
नाउं कुंचितभावं, परोक्खणाणी ववहरंति॥ चू-आलोयगस्स आगारोन संविग्गभावोवदसगो, सरोवि से अव्वत्तमविट्ठो खूभियगग्गरो, पुव्वावरवाहता यगिरा। आलोयंतो भणाति-अकप्पियं मे जयणाएपडिसेवियं, न यतियपरियट्ट काउंतं गहियंति, एवमादिकारणेहिंकुंचियभावं नाउं पच्छाआतोयगेणय आलोतिते फुडीकए। एवं परोक्खणाणी ववहारं ववहरंति ।।
मू. (१३७१) जे भिक्खू दोमासियं परिहारट्ठाणं पडिसेवित्ता आलोएजा अपलिउंचिय आलोएमाणस्स दोमासियं पलिउंचिय आलोएमाणस्स तेमासियं ।।
अस्यं व्याख्या-द्वाभ्यां मासाभ्यां निष्पन्नदोमासियं, सेसंजहा मासियसुत्ते। नवरं-इमो विसेसो, पलिउंचिते ततिओ गुरुमासो दिजति । दोमासादिपलिउंचितेसु जहक्कम इमे दिटुंता[भा.६३९९] कुंचित सल्ले मालागारे मेहे पलिकुंचिते तिगट्ठाणा।
पंचगमा नेयव्वा, वहूहि उक्खड्डमड्डाहिं ।। खू-दोमासिगपलिकुंचयस्स कुंचितो दिवंतो दिज्जति कुंचितोतावसो, फलाणं अट्ठाए अडविं गओ । तेन नदीए सयं मओ मच्छो दिट्ठो । तेन सो अप्पसागारियं एइत्ता खाइतो । तस्स तेन अनुचियाहारेण अजीरंतेणागाढं गेलण्णं जातं । तेन वेजो तंपुच्छति-किंतेखाइयं? जओ रोगो उप्पन्नो । तावसो भणाति - फलाइं मोत्तुं अन्नं न किंचि खाइयं । वेज्जो भणइ - "कंदादीहिं निक्कसातियं ते सरीरं, घयं पिवाहि त्ति । तेन पीयं सुदुतरं गिलाणीभूतो । पुणो पुच्छिओ, वजेण भणियं- “सम्मकहेहि" ।कहितं तेन -मच्छो मे खाइतो। वेज्जेण संसोहण-वमण-विरेयणकिरियाहिं निकसाएत्ता लद्धीओ कओ । इमो उवणओ-जो पलिउंचति तस्स पच्छित्तकिरिया नो सक्केति सुद्धं काउं, सम्म पुण अतियाररोगं आलोए तो तस्स पच्छिते सुहकिरिया काउंसक्केति ।।
मू. (१३७२) जे भिक्खू तेमासियं पडिहारट्टाणं पडिसेवित्ता आलोएज्जा अपलिउंचिय आलोएमाणस्स तेमासियं पलिउंचिय आलोएमाणस्स चउमासियं ।। ___ चू-अत्रापि मासिकव्याख्या एव, नवरं-त्रिभिर्मासै निष्पन्नं त्रैमासिकं, पलिउंचिए चउत्थो मासो गुरुओ दिज्जति । पलिउंचगे य इमो सल्लदिलुतो कजति । दोरायाणो संगाम संगामेति। तस्स
www.jainelibrary.org
Jain Education International
For Private & Personal Use Only