Agam Sutra Satik 34 Nishith ChhedSutra 1

SR No.: 003370
Original Sutra Author: N/A
Author: Dipratnasagar, Deepratnasagar
Publisher: Agam Shrut Prakashan
Publication Year: 2000
Total Pages: 1372
Language: Prakrit, Sanskrit
Classification: Book_Devnagari, Agam, Canon, Agam 34, & agam_nishith
File Size: 25 MB

Page 1249

३५०
[भा. ६३२५ ]
दियरातो उवसंपय, अवराहो दिवसओ पसत्यम्मि ।
उव्वाते तद्दिवसं तिण्हं तु वइक्कमे गुरुगा ||
चू-उवसंपदालोयणा सा (ओहेण) विभागेण वा (ओहेण सा दिवसतो, न राओ । जा पुण अवराहाऽऽलोयणा सा विभागेण दिवसतो, न रातो। दिवसतो वि विट्टिवति वातादिदोसवज्जिते "पसत्थे" दव्वातिसु य पसत्थेसु, एयं पि वक्खमाणं, अवराहे वि ओहालोयणा अववादकारणे भतियव्वा ॥ " उव्वातो "त्ति पच्छद्धं अस्य व्याख्या
[भा. ६३२५] पढमदिने म विफाले, लहुओ बितिय गुरु ततियए लहुगा । तस्स विकणे ते चिय, सुद्धमसुद्धो इमेहिं तु ॥
चू- अमणुन्नो जो उवसंपजणट्ट्याए आगओ आयरिओ तं जति पढमदिवसे न विफालेति न पृच्छतीत्यर्थः । कुतो आगतो ? कहिं वा गच्छति ? किं निमित्तं वा आगतो ?" एवं अपुच्छमाणस्स तद्दिवसं मासलहुँ, बितियदिवसे जति न पुच्छति चउलहुं, “तिन्हं तु वइक्कमे गुरुगा" इति चउत्थदिवसे जति न पुच्छतिङ्क । सो वि पुच्छिओ भणति - "कहेहामि " मासलहुं, बितियदिवसे मासलहुं, ततियदिवसे ४ (ल), चउत्यदिवसे अकहेंतस्स चउगुरुगा। अहवा - "तद्दिवसे "ति पढमदिवसे “उव्वाते" श्रान्ता इति कृत्वा न पुच्छितो आयरिओ सुद्धो । अह बितियदिवसे न पुच्छति तो मासगुरुं । ततिए न पुच्छति चउलहुं, चउत्थे दिवसे चउगुरुं । एवंतेण पुच्छिएण वा अक्खायं जेण कज्ज्रेण आगओ । तस्स पुण आगंतुगस्स आगमो सुद्धो असुद्धो वा हवेज, एत्थ चत्तारि भंगा। इमेण विहणा भंगा कायव्वा निग्गमणं पि आगमणं पि असुद्धं । एवं चउरो भंगा कायव्वा । तत्थ निगमो इमेहिं कारणेहिं असुद्धो भवति ॥
[भा. ६३२७] अहिकरण विगति जोए, पडिणीए थद्ध लुद्ध निद्धम्मे । अलसानुबद्धवेरो, सच्छंदमती परिहियव्वे ॥
निशीथ - छेदसूत्रम् ३ २०/१३७०
11
-
'अहिकरणे "त्ति अस्य व्याख्या
[भा. ६३२८] गिहिसंजय अहिकरणे, लहुगा गुरुगा तस्स अप्पणी छेदो । विगती न देति घेत्तुं भोत्तुद्धरितं च गहिते वि ॥
जति गिहत्थेण समं अहिकरणं काउं आगओ तं आयरिओ संगिण्हेइ तो चउलहुगा । अह संजएण समं अहिकरणं काउं आगतं संगिण्हइ तो चउगुरुगा, तस्स पुण आगंतुगस्स पंचराइदिओ छेदो | अहवा पुट्ठो अपुट्ठो वा इमं भणेज्ज - “विगति" त्ति "विगती ण" पच्छद्धं । किं च
[मा. ६३२९] न य वज्रिया य देहो, पगतीए दुब्बलो अहं भंते ! । तब्भावितस्स एहि, न य गहणं धारणं कत्तो ॥
चू- सोयआयरिओ विगतिगिण्हणाए न देति जोगवाहीणं । “गहियं”ति अन्नेहिं भुत्तुद्धरियं तंपि नाणुजाण, किं वा भगवं अम्हे न पव्वजितवसभस्स तुल्ला, अन्नं च अम्ह सभावेणेव दुब्बला विगतीए बलामो अन्नं च अम्हे विगतिभावियदेहा इदानिं तस्स अभावे न बलामो, न य सुत्तत्थे घेत्तुं समत्था, पुव्वगहिए वि धरितुं समत्था न भवामो ॥
"जोगे पडिनीए" त्ति दो दारे जुगवं वक्खाणेति[भा. ६३३०]
एगंतरनिव्विगती, जोगो पञ्चत्थिको व तहि साहू । चुकखलितेसु गेण्हति, छिड्डाणि कहेति तं गुरुणं ।।