________________
निशीथ-छेदसूत्रम् - ३-१९/१३४८
धू- पियधम्म- दढधम्मस्स, निस्सग्गतो परिणामगस्स, संविग्गसभावस्स, विनीयस्स परममेहाविनोएरिसस्स कालियसुत्ते पुव्वगए च मा वोच्छिज्जउत्ति उक्कमेण वि देज |
सू. (१३४९) जे भिक्खू नवबंभचेराई अवाएत्ता उवरियसुयं वाएइ वाएंतं वा सातिजति ॥ चू- नवबंभचेरग्गहणेणं सव्वो आयारो गहितो, अहवा सव्वो चरणानुओगो तं अवाएता उत्तमसुतं वाएति, तस्स आणादिया दोसा चउलहुं च । किं पुण तं उत्तमसुतं ? उच्यते[ भा. ६१८४ ] छेयसुयमुत्तमसुयं, अहवा वी दिट्टिवाओ भण्णइ उ । जं तहि सुत्ते सुत्ते, वणिजइ चउह अनुओगो ||
३२२
धू- पुव्वद्धं कंठं । अहवा - बंभचेरादी आयारं अवाएत्ता धम्माणुओगं इसिभासियादि वाएति, अहवा- सूरपन्नत्तियागणियाणुओगं वाएति, अहवा - दिट्टिवातं दवियानु ओगं वाएति, अहवा • जदा चरणानुओगो वातितो तदा धम्मानुयोगं अवाएत्ता गणियानुयोगं वाएति, एवं उक्कमो चारणियाए सव्वो वि भासियव्वो, एवं सुत्ते। अत्थे वि चरणानुओगस्स अत्थं अवहेत्ता धम्मदियाण अत्यं कहेति । आदेसओ वा चउगुरु । छेदसुर्य कम्हा उत्तमसुत्तं ?, भण्णति - जम्हा एत्थ सपायच्छितो विधी भण्णति, जम्हा य तेन चरणविसुद्धी करेति, तम्हा तं उत्तमसुतं । दिट्टिवाओ कम्हा ?, उच्यते - जम्हा तत्थ सुत्ते चउरो अनुओगा वणिज्जंति, सव्वाहिं नयविहीहिं दव्वा दंसिज्जंति, विविधा य इड्डीओ अतिसता य उप्पज्जंति, तम्हा तं उत्तमसुतं । एवं सुत्तस्स उक्कमवायणा वज्जिया || अत्यस्स कहं भाणियव्वं ?, उच्यते
[भा. ६१८५ ]
अपुहुते अनुओगो, चत्तारि दुवार भासई एगो । पुहुत्ताणुओगकरणे, ते अत्थ तओ उ वुच्छिन्ना ।।
चू- अहवा- सुत्तवायणं पडुन कमों भण्णति, नो अहं पट्ठवणं । कम्हा ? जम्हा सुत्ते सुत्ते चउरो अनुओगा दंसिद्धंति । उक्तं च
[ भा. ६१८६ ]
अपुहुत्ते व कर्हेते, पुहुत्ते वुक्कमेण वाययंतम्मि । पुव्वभणिता उ दोसा, वोच्छेदादी मुणेयव्वा ॥
धू- नवरं वोच्छिति एगसुत्ते चउण्हमनुओगाणं जा कहणविधी सा पुहुत्तकरणेण वोच्छिण्णा, न संपयं पवत्तइ नज्जइ वा, अहवा - तेसिं अत्थाण कहणसरूवेण एगसुत्ते ववत्थाणं वोच्छिण्णं पृथक् स्थापितमित्यर्थः । केन पुहत्तीकयं ?, उच्यते- बलवुड्डिमहाधारणाहाणी नाउं विज्झं दुब्बलियपूसमित्तं च पडुच्च[ भा. ६१८७ ]
देविंदवदिहिं, महानुभागेहि रक्खि अज्जेहिं । जुगमासज्ज विभत्तो, अनुओगो तो कओ चउहा ||
के पुण ते चउरो अनुओगा ?, उच्यते[भा. ६१८८ ]
कालियसुयं च इसिमासियाणि तइयाए सूरपन्नत्ती । जुगमासज्ज विभत्तो, अनुओगो तो कओ चउहा ।। चू- अहवा - किं कारणं नयवजितो चरणानुओगो पढमं दारठवियं ?, उच्यते[ भा. ६१८९ ] नयवजिओ वि हु अलं, दुक्खक्खयकारओ सुविहियाणं । चरणकरणानु ओगो, तेन कयमिणं पढमदारं ||
For Private & Personal Use Only
Jain Education International
www.jainelibrary.org