________________
उद्देशक : १९, मूलं-१३४६, [भा. ६१५४]
३१७ अन्नतरोगेण्हति । कालंचउक्ककारणा इमे - कालचउक्तगहणं उस्सगतो विही चेव । __ अहवा - पाओसिए गहिए उवहते अड्डरते घेत्तुं सज्झायं करेंति, तम्मि वि उवहते वेरत्तियं घेत्तुं सज्झायं करेंति, पाभातितो दिवसट्ठा घेत्तब्बो चेव एवं कालचउक्कं दिटुं । अनुवहते पुण पाउसिते सुपडिजग्गिते सव्वरातिं पदंति, अहरत्तिएण वि वेरत्तियं पढंति, वेरत्तिएण अनुवहते सुडिजग्गितेण पाभातियमसुद्धे दिढ दिवसतो वि पदति । कालचउक्के अग्गहणकारणा इमे - पादोसियं न गेण्हति, असिवादिकारणतो नसुन्झतिवा, पादोसिएण वा सुप्पडिजग्गितेण पढंति त्ति न गेण्हइ, वेरत्तिय कारणतो न सुज्झति वा पादोसिय अड्डरत्तिएण वा पढति त्ति न गेण्हति, पाभातितं न गेण्हति, कारणतो न सुज्झति वा ।।।
इदानि पाभातिकालग्गहणे विधिपत्तेयं भणामि[मा.६१५५] पाभाइतम्मि काले, संचिक्खे तिन्नि छीयरुण्णाई।
परवयणे खरमदी, पावासिय एवमादीणि ।। चू-पाभातियम्मि काले गहणविधी य।तत्य गहणविधी इम[भा.६१५६] नवकालवेलसेसे, उवग्गहिय अठ्ठया पडिक्कमते ।
नपडिक्कमते वेगो, नववारहते धुवमसज्झाओ॥ खू-दिवसतोसज्झायविरहियाणदेसादिकहासंभवेवजणट्ठा, मेहावीतराणयपलिभंगवजणट्टा, एवंसव्वसिमणुग्गहट्टा णवंकालग्गहणकालापआमातिए अब्मणुन्नाया, अतोनवकालग्गहवेलाहि पाभातियकालग्गाही कालस्स पडिक्कमति, सेसा वि तं वेलं उवउत्ता चिट्ठति कालस्स तं वेलं पडिक्कमति वा न वा । एगो नियमा न पडिक्कमइ, जइ छीयरुयादीहिं न सुज्झिहिति तो सो चेव वेरत्तिओपडिग्गहिओहोहितित्ति, सोवि पडिक्कतेसुंगुस कालं वेदित्ता अनुदिए सूरिए कालस्स पडिकमते, जतियघेप्पमाणो नववारा उवहओ कालो तो नज्जति जहा घुवमसज्झाइयमस्थि, न करेंति सम्झायं ।। नववारग्गहणविधी इमो। “संचिक्ख तिन्निछीयरुण्णाणि" ति अस्य व्याख्या[भा.६१५७] एकेको तिन्नि वारा, छीतादिहतम्मि गेण्हती कालं।
चोदेति खरो बारस, अनिट्टविसए व कालवहो। धू-एक्कस्स गेण्हतो छीयरुयादिहते संचिक्खतित्ति गहणा विरमतीत्यर्थः, पुणो गेण्हइ, एवं तिन्नि वारा । ततो परं अन्नो अन्नम्मि थंडिले तिन्नि वारा । तस्स वि उवहते अन्नो अन्नम्मि थंडिले तिन्नि वारा । तिण्हं असतीते दोन्निजना नववाराओपूरेति । दोण्ह विअसतीए एक्को चेव नववाराओपूरेति।थंडिलेसुविअववातोतिसुदोसु वा एक्कम्मिवा गेण्हति। “परवयणे खरमादि" त्ति अस्य व्याख्या - “चोदेति खरोपच्छद्धं । चोदगाह - "जइ रुदितमणिढे कालवहो ततो खरेण रडिते बारस वरिसे उवहम्मउ । अन्नेसु वि अमिट्टइंदियविसएसु एवं चेव कालवहो भवति ।।
आचार्याह[भा.६१५८] चोदग मानुसनिटे, कालवहो सेसगाण तु पहारे ।
. पावासियाए पुब्वं, पन्नवममनिच्छे उग्घाडे ।। चू-माणुससरे अनिढे कालवहो, सेसगतिरिया तेसिं जति अनिट्टो पहारसद्दो सुनिजति तो कालवहो । “पावासिय" अस्य व्याख्या - पावासिया पच्छद्धं, जति पभातियकालग्गहणवेलाए
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org