________________
३१०
निशीथ-छेदसूत्रम् -३-१९/१३४६
[भा.६११६] निजंतं मोत्तूणं, परवयणे पुष्फमादिपडिसेहो।
- जम्हा चउप्पगारं, सारीरमओ न वजेति ॥ चू- मतसरीरं उभओ वसधीए हत्थसयमंतरत्थं जाव निजइ ताव तं असज्झाइयं, सेसा पदवयणभणियापुप्फाइं पडिसेहेयव्वातेअसज्झाइयंनभवंति।जम्हासारीरमसज्झाइयंचउबिह - सोणियं मंसं अट्ठियं चम्मंच । अओ तेसुसज्झाओ न वजनिञ्जो ॥ [भा.६११७] एसो उ असज्झाओ, तव्वजियझातो तत्थिमा मेरा ।
कालपडिलेहणाए, गंडमरुएण दिटुंतो।। चू-एसो संजमघातादितो पंचविहोअसज्झाओ भणितो, तेहिंचेवपंचहिं वज्जितो सज्झाओ भवति। तत्थ त्ति तम्मि सज्झायकाले इमा वक्खमाणा मेर त्ति समाचारी-पडिक्कमित्तुजाव देला न भवति ताव कालपडिलेहणाए कयाए गहणकाले पत्ते गंडगदिटुंतो भविस्सति । गहिते सुद्धे काले पठ्ठवणवेलाए मरुगदिलुतो भविस्सति ॥ स्याद्बुद्धि किमर्थ कालग्रहणं?, अत्रोच्यते[भा.६११८] पंचविहमसज्झायस्स जाणणट्ठाए पेहए कालं।
चरिमा चउभागवसे, सियाइ भूमिं ततो पेहे ।। घू-पंचवहं संजमघायाइगं जइ कालं अघेत्तु सज्झायं करेति तो चउलहुगा, तम्हा कालपडिलेहणाएइमा सामाचारी-दिवसचरिमपोरिसीएचउभागावसेसाते कालग्गहणभूमीओ ततो पडिलेहेयव्वा । अहवा-ततो उचारपासवणकालभूमी य ।। [भा.६११९] अहियासिया तु अंतो, आसन्ने मज्झ दूर तिन्नि भवे ।
तिन्नेव अनहियासिय, अंतो छच्छच्च बाहिरतो।। धू- अंतो निवेसणस्स तिन्नि उबारअधियासियथंडिले आसन्न-मज्झ-दूरे पडिलेहेति, अनधियासियथंडिल्लेवि अंतो एवं चेव तिन्नि पडिलेहेति, एवं अतोथंडिल्ला । बाहिं पिनिवेपणस्स एवं चेव छ भवंति एत्थ अधियासियदूरत्तरे अनधियासिया आसन्नतरे कायव्वा ।। [भा.६१२०] एमेव य पासवणे, बारस चउवीसतिं तु पेहित्ता।
कालस्स य तिन्नि भवे, अह सूरो अस्थमुवयाति॥ धू-पासवणे वि एतेणेव कमेणं बारस, एते सव्वे चउव्वीसं । अतुरियमसंभंत उवउत्तो पडिलेहित्ता पच्छा तिन्नि कालग्गहणथंडिले पडिलेहेति । जहन्नेणं हत्थंतरिते । “अह" त्ति अनंतरं थंडिलपडिलेहजोगाणंतरंमेव सूरो अस्थमेति, ततो आवस्सगं करेंति॥ तस्सिमो विधी[भा.६१२१] अह पुण निव्वाघायं, आवासंतो करेंति सव्वे वि।
सड्ढादिकहणवाघाततो य पच्छा गुरू ठंति॥ चू-अहमित्यनंतरे सूरत्थमणानंतरमेव आवस्सगं करेंति, पुनर्विशेषणे दुविधमावस्सगकरणं विसेसेतिनिव्वाधातिमं वाघातिमं च । जइ निव्बाघातं तो सब्वे गुरुसहिता आवस्सयं करेंति । अह गुरू सड्ढेसु धम्मं कहेंति तो आवस्सगस्स साहूहिं सह करनिजस्स वाघातो भवति, जम्मि वा काले तं करनिजं आसितस्स वाघातो भवति, ततो गुरू निसजधरोयपच्छा चरित्ताइयारजाणट्ठा उस्सग्गं ठायंति॥ [भा.६१२२] सेसा उ जहासत्ती, आपुच्छित्ताण ठंति सट्ठाणे ।
सुत्तत्थसरणहेतुं, आयरिए ठितम्मि देवसियं ।।
For Private & Personal Use Only
Jain Education International
www.jainelibrary.org